Op zoek naar Mabila

Een van de grote mysteries van de Amerikaanse archeologie is de locatie van Mabila, een Mississippiaans dorp ergens in de staat Alabama, waar bekend is dat er een totale strijd heeft plaatsgevonden tussen de Spaanse veroveraar Hernando de Soto en de Indiaanse chef Tascalusa.

De Soto ontmoet Tascalusa

Volgens de vier Kronieken van De Soto arriveerde op 9 oktober 1540 de expeditie van Hernando de Soto door het Noord-Amerikaanse diepe zuiden in de provincies onder controle van Tascalusa. Tasculusa (soms gespeld als Tascaluza) was een vooraanstaand hoofd van de Mississippian die aan de macht kwam ten tijde van de strijd. Het historische belang van Tascalusa wordt weerspiegeld in plaatsnamen die vandaag de dag overleven: de stad Tuscaloosa is natuurlijk naar hem vernoemd; en Tascaluza is een Choctaw of Muskogean woord dat "zwarte krijger" betekent, en de Black Warrior River wordt ook ter ere van hem genoemd.

De belangrijkste nederzetting van Tascalusa heette Atahachi, en dat is waar de Soto hem voor het eerst ontmoette, waarschijnlijk ten westen van waar de moderne stad Montgomery, Alabama zich bevindt. De herinneringen van de kroniekschrijvers beschreven Tascalusa als een reus, volledig een half hoofd groter dan hun langste soldaat. Toen de Soto's mannen Tascalusa ontmoetten, zat hij op het plein van Atahachi, vergezeld door vele vasthouders, van wie er een een soort hertenleer-paraplu boven zijn hoofd hield. Daar eisten de mannen van Soto, zoals gebruikelijk was, dat Tascalusa dragers leverde om de uitrusting en buit van de expeditie te dragen, en vrouwen om de mannen te entertainen. Tascalusa zei nee, sorry, dat kon hij niet doen, maar als ze naar Mabila zouden gaan, een van zijn vazallen, zouden de Spanjaarden krijgen waar ze om vroegen. De Soto gijzelde Tascalusa en samen gingen ze allemaal op weg naar Mabila.

De Soto komt aan in Mabila

De Soto en Tascalusa verlieten Atahachi op 12 oktober en kwamen aan in Mabila op de ochtend van 18 oktober. Volgens de kronieken leidde de Soto de weg naar het stadje Mabila met 40 ruiters, een bewaker van kruisboogschutters en hellebaarders , een kok, een broeder, en verschillende slaven en dragers die de spullen en buit dragen die door de Spanjaarden zijn verzameld sinds ze in 1539 in Florida aankwamen. De achterhoede bleef ver achter, op zoek naar meer buit en voorraden.

Mabila was een klein dorp, verscholen in een sterk versterkte palissade, met bastions op de hoeken. Twee poorten leidden naar het centrum van de stad, waar een plein werd omringd door de huizen van de belangrijkste mensen. De Soto besloot zijn verzamelde buit mee te nemen en zichzelf binnen de palissade te houden, in plaats van buiten de muren te kamperen. Het bleek een tactische fout.

Vechten breekt uit

Na een aantal festiviteiten brak er een gevecht uit toen een van de conquistadores reageerde op de weigering van een Indiaan om een ​​boodschap te doen door zijn arm af te snijden. Een groot gebrul weerklonk en mensen verborgen in de huizen rond het plein begonnen pijlen op de Spanjaarden te schieten. De Spanjaarden ontvluchtten de palissade, reden op hun paarden en omsingelden de stad, en gedurende de volgende twee dagen en nachten werd een hevige strijd uitgespeeld. Toen het voorbij was, zeggen de chroniqueurs, waren ten minste 2500 Mississippians dood (de chroniqueurs schatten tot 7.500), werden 20 Spanjaarden gedood en meer dan 250 gewonden, en al hun verzamelde buit was verbrand met de stad.

Na de strijd bleven de Spanjaarden een maand in het gebied om te genezen, en gebrek aan voorraden en een plek om te verblijven, keerden ze naar het noorden om beide te zoeken. Ze keerden naar het noorden, ondanks de recente kennis van de Soto dat er schepen op hem wachtten in een haven in het zuiden. Blijkbaar voelde de Soto dat het verlaten van de expeditie na de strijd persoonlijk falen zou betekenen: geen voorraden, geen buit, en in plaats van verhalen van een gemakkelijk onderworpen volk, bracht zijn expeditie verhalen van felle krijgers. Ongetwijfeld was de slag om Mabila een keerpunt voor de expeditie, die zou eindigen en niet goed, nadat de Soto stierf in 1542.

Mabila vinden

Archeologen zijn al een tijdje op zoek naar Mabila, met weinig geluk. Een conferentie die een verscheidenheid aan wetenschappers samenbracht, werd gehouden in 2006 en gepubliceerd als het welbekende boek "The Search For Mabila" in 2009, uitgegeven door Vernon Knight. Uit een consensus van die conferentie bleek dat Mabila waarschijnlijk ergens in het zuiden van Alabama, aan de Alabama-rivier of een van zijn zijrivieren, binnen een paar mijl van Selma ligt. Archeologisch onderzoek heeft een veelvoud van Mississippiaanse locaties in deze regio geïdentificeerd, waarvan vele aanwijzingen hebben die hen, direct of indirect, verbinden met het overlijden van de Soto. Maar tot nu toe past geen enkele in het profiel van een sterk palisaded dorp dat op de grond brandde en duizenden mensen in oktober 1540 doodde.

Het is mogelijk dat de historische archieven niet zo nauwkeurig zijn als men zou hopen; het is mogelijk dat latere verplaatsing van de rivier of herbouw door Mississippian of latere culturen de configuratie van het landschap veranderde en de site erodeerde of begroef. Er zijn inderdaad weinig sites geïdentificeerd met onbetwistbaar bewijs dat De Soto en zijn expeditieleden aanwezig waren. Een probleem is dat De Soto's expeditie slechts de eerste was van drie middeleeuwse Spaanse expedities langs deze riviervallei: de anderen waren Tristan de Luna in 1560 en Juan Pardo in 1567.

Archeologie van middeleeuws Spaans in Zuidoost-Amerika

Een site verbonden met De Soto is de Governor Martin Site in Tallahassee, Florida, waar graafmachines op het juiste moment Spaanse artefacten vonden en historische records overeenkwamen om aan te tonen dat de locatie was waar de expeditie in Anhaica kampeerde in de winter van 1539-1540 . Vijf inheemse Amerikaanse skeletten in het 16e-eeuwse dorp op de King-site in het noordwesten van Georgië hadden wigvormige sneeën en worden verondersteld gewond of gedood te zijn door De Soto, verwondingen die mogelijk in Mabila zijn opgetreden. De King-site ligt aan de Coosa-rivier, maar het is nogal een weg omhoog waar Mabila wordt verondersteld te hebben bestaan.

De locatie van Mabila, samen met andere vragen over de route van de Soto door de zuidoostelijke Verenigde Staten, blijft een mysterie.

Kandidaat-sites voor Mabila: Oude Cahawba, Forkland Mound, Big Prairie Creek, Choctaw Bluff, French's Landing, Charlotte Thompson, Durant Bend.

bronnen

• Blakely, Robert L. en David S. Mathews. "Bioarchaeologisch bewijs voor een Spaans-Amerikaans Amerikaans conflict in de zestiende eeuw in het zuidoosten." Amerikaanse oudheid 55.4 (1990): 718-44. Afdrukken.
• Deagan, Kathleen A. "De historische archeologie van La Florida uit de zestiende eeuw." Het historische kwartaal van Florida 91.3 (2013): 349-74. Afdrukken.
• Hoffman, Paul E. "De geschiedschrijving van La Florida uit de zestiende eeuw." Het historische kwartaal van Florida 91.3 (2013): 308-48. Afdrukken.
• Hudson, Charles. Knights of Spain, Warriors of the Sun: Hernando De Soto en de Ancient Chiefdoms van het Zuiden. Athene: The University of Georgia Press, 1997. Afdrukken.
• Knight Jr., Vernon James, ed. De zoektocht naar Mabila: de beslissende strijd tussen Hernando De Soto en Chief Tascalusa. Tuscaloosa: University of Alabama Press, 2009. Afdrukken.
• Lankford, George E. "Hoe historisch zijn de De Soto Chronicles?" De zoektocht naar Mabila: de beslissende strijd tussen Hernando De Soto en Chief Tascalusa. Ed. Knight Jr., Vernon James. Tuscaloosa: University of Alabama Press, 2009. 31-44. Afdrukken.
• Milner, George R., et al. "Conquistadors, graafmachines of knaagdieren: wat heeft het skelet van de koningssite beschadigd?" EENmerican oudheid 65.2 (2000): 355-63. Afdrukken.