Rujm el-Hiri (Golan Heights) - Ancient Observatory

Rujm el-Hiri (ook Rogem Hiri of Gilgal Rephaim genoemd) is het grootste oude megalithische monument in het nabije oosten, gelegen 16 kilometer ten oosten van de Zee van Galilea in het westelijke deel van de historische Bashan-vlakte van de Golan-hoogvlakte (een betwist gebied beweerd door zowel Syrië als Israël). Rujm el-Hiri bevindt zich op 515 meter boven zeeniveau en wordt verondersteld ten minste gedeeltelijk als een astronomisch observatorium te hebben gewerkt.

Belangrijkste afhaalrestaurants: Rujm el-Hiri

• Ruhm el-Hiri is het grootste megalithische monument in het Nabije Oosten, een site gebouwd van ongeveer 40.000 ton basaltrots gerangschikt in concentrische cirkels die ooit tot 8 voet hoog stond. 
• Ooit werd gedacht dat het werd gebouwd tijdens de bronstijd, recente studies suggereren dat het monument gebouwd moet zijn tijdens de Chalcolithische periode, ongeveer 3500 v.Chr..  
• Hoewel het herhalen betekent dat de oorspronkelijke astronomische suggesties niet zouden hebben gewerkt, hebben nieuwe studies nieuwe uitlijningen gevonden die het volgen van de zonnewende mogelijk zouden hebben gemaakt. 

Rujm el-Hiri, gebouwd en gebruikt tijdens de late Chalcolithische en vroege bronstijd tussen 5.500-5.000 jaar geleden, is gemaakt van naar schatting 40.000 ton ongesneden zwarte vulkanische basaltveldstenen gestapeld en ingeklemd tussen vijf en negen concentrische ringen (afhankelijk van hoe je tel ze), tot een hoogte van 3-8 ft (1 tot 2,5 m).

Negen ringen in Rujm el-Hiri

De site bestaat uit een centrale steenhoop met een set concentrische ringen eromheen. De buitenste, grootste ring (muur 1) meet 475 ft (145 m) oost-west en 500 ft (155 m) noord-zuid. Deze muur is consistent tussen de 3,2 en 3,3 m dik en is op sommige plaatsen tot 2 m hoog. Twee openingen in de ring worden momenteel geblokkeerd door gevallen keien: het noordoosten is ongeveer 29 meter breed; de zuidoostelijke opening meet 26 ft (26 ft).

Niet alle interne ringen zijn compleet; sommigen van hen zijn meer ovaal dan muur 1, en in het bijzonder heeft muur 3 een uitgesproken bobbel in het zuiden. Sommige ringen zijn verbonden door een reeks van 36 spaakachtige wanden, die kamers vormen, en lijken willekeurig op afstand te staan. In het midden van de binnenste ring bevindt zich een steenhoop die een begrafenis beschermt; de steenhoop en de begrafenis kwamen na de eerste bouw van de ringen met misschien wel 1500 jaar.

De centrale steenhoop is een onregelmatige steenhoop met een diameter van ongeveer 65-80 ft (20-25 m) en een hoogte van 4,5-16 m (4,5 - 5 m). Over en eromheen is een stapel kleine tot middelgrote stenen gebouwd als een schelp rond de centrale steenhoop. Indien intact, zou het uiterlijk van de steenhoop een getrapte, afgeknotte kegel zijn geweest.

Daten op de site

Zeer weinig artefacten zijn teruggewonnen uit Rujm el-Hiri - beperkt tot aardewerkfragmenten van het oppervlak - en de ruwe lokale omgeving heeft geresulteerd in het ontbreken van geschikte organische materialen die zijn teruggewonnen voor datering met koolwaterstoffen. Gebaseerd op de weinige artefacten die op de site werden teruggevonden, stelden de graafmachines voor dat de ringen werden gebouwd tijdens de vroege bronstijd, van het 3e millennium v.Chr. de steenhoop werd gebouwd tijdens de late bronstijd van het late 2e millennium.

De enorme structuur (en een reeks hunebedden in de buurt) kan de oorsprong zijn van de mythen van het oude ras van reuzen, genoemd in het Oude Testament van de joods-christelijke bijbel onder leiding van Og, koning van de Bashan. Archeoloog Yonathan Mizrachi en archeoastronoom Anthony Aveni, die de structuur sinds het einde van de jaren tachtig bestudeerden, suggereerden dat de mogelijke interpretatie: een hemels observatorium.

Zomerzonnewende in Rujm el Hiri

Eind jaren 1990 ontdekte onderzoek door Aveni en Mizrachi dat de toegangsweg naar het centrum opende bij de zonsopgang van de zomerzonnewende. Andere inkepingen in de muren wijzen op de equinoxen van de lente en de herfst. Opgravingen in de ommuurde kamers hebben geen artefacten gevonden die erop wijzen dat de kamers ooit zijn gebruikt voor opslag of verblijf. Berekeningen van wanneer de astronomische uitlijningen sterren op elkaar zouden hebben afgestemd, ondersteunen de datering van de ringen na te zijn gebouwd op ongeveer 3000 v.Chr +/- 250 jaar.

Aveni en Mizrachi geloofden dat de muren in Rujm el-Hiri wezen op sterrenstijgingen voor de periode en mogelijk voorspellers zijn geweest van het regenseizoen, een cruciaal stukje informatie voor de schaapherders van de Bashan-vlakte in 3000 v.Chr..

Rujm el-Hiri redigeren en de astronomie opnieuw afstemmen

Meer recente en uitgebreide studies werden uitgevoerd op de site in de 21e eeuw en gerapporteerd door Michael Freikman en Naomi Porat. Deze onderzoeken, waaronder een landschapsonderzoek van sites en functies binnen 5 km van de site, identificeerden een dichte Chalcolithische bezetting van ongeveer 2.000 mensen in 50 nederzettingen. In die tijd was er een halvemaanvormige rij van grote huizen rondom Rujm el-Hiri, maar geen ervan bevond zich in de onmiddellijke nabijheid van het monument. Optisch gestimuleerde Luminescentie-datering (OSL) ondersteunt de nieuwe datum, met datums die vallen tussen het midden van de derde tot de vroege 4e millennium v.Chr..

De nieuwe data betekenen dat de astronomische uitlijningen geïdentificeerd door Aveni en Mizrachi niet langer werken (vanwege de progressie van de zon), Freikman en Porathave ontdekten een kleine onregelmatig gevormde opening in de muur van de centrale steenhoop die op de zonnewende de zonnestralen zou hebben toegestaan om binnen te komen en de grote platte steen te slaan bij de ingang van de centrale kamer.

Frieikman en Porat suggereren ook dat een focus van de site was op de slapende vulkaan zichtbaar voor toeschouwers kijken door de noordwestelijke poort. Het team suggereert dat de oorspronkelijke constructie dateert van vóór het einde van het vijfde millennium v.Chr.

bronnen

• Aveni, Anthony en Yonathan Mizrachi. "De geometrie en astronomie van Rujm El-Hiri, een megalithische vindplaats in de zuidelijke Levant." Journal of Field Archaeology 25.4 (1998): 475-96. Afdrukken.
• Freikman, Michael en Naomi Porat. "Rujm El-Hiri: het monument in het landschap." Tel Aviv 44.1 (2017): 14-39. Afdrukken.
• Mizrachi, Yonathan, et al. "De opgravingen van 1988-1991 in Rogem Hiri, Golan Heights." Israel Exploration Journal 46.3 / 4 (1996): 167-95. Afdrukken.
• Neumann, Frank, et al. "Holocene vegetatie en klimaatgeschiedenis van de Northern Golan Heights (Nabije Oosten)." Vegetatiegeschiedenis en archeobotanie 16.4 (2007): 329-46. Afdrukken.
• Polcaro, A. en V.F. Polcaro. "Mens en lucht: problemen en methoden van archeoastronomie." Archeologia e Calcolatori 20 (2009): 223-45. Afdrukken.
• Zohar, Mattanyah. "Rogem Hiri: een megalithisch monument in de Golan." Israel Exploration Journal 39.1 / 2 (1989): 18-31. Afdrukken.