Proletarisering bepaalde krimp van de middenklasse

Proletarisering verwijst naar de oorspronkelijke creatie van en de voortdurende uitbreiding van de arbeidersklasse in een kapitalistische economie. De term komt voort uit Marx 'theorie van de relatie tussen economische en sociale structuren en is nuttig als een analytisch hulpmiddel voor het begrijpen van veranderingen in beide in de wereld van vandaag.

Definitie en oorsprong

Tegenwoordig wordt de term proletarisering gebruikt om te verwijzen naar de steeds groeiende omvang van de arbeidersklasse, die voortvloeit uit een groei-imperatief van een kapitalistische economie. Om bedrijfseigenaren en bedrijven in een kapitalistische context te laten groeien, moeten ze steeds meer rijkdom verzamelen, dit vereist een toenemende productie en dus steeds meer werknemers. Dit kan ook worden beschouwd als een klassiek voorbeeld van neerwaartse mobiliteit, wat betekent dat mensen van de middenklasse naar de minder rijke arbeidersklasse verhuizen.

De term komt voort uit de theorie van het kapitalisme van Karl Marx in zijn boek Kapitaal, volume 1, en verwijst in eerste instantie naar het proces van het creëren van een klasse arbeiders - het proletariaat - die hun arbeid verkochten aan fabrieks- en bedrijfseigenaren, die Marx de bourgeoisie of de eigenaars van de productiemiddelen noemde. Volgens Marx en Engels, zoals ze beschrijven in Het manifest van de communistische partij, de oprichting van het proletariaat was een noodzakelijk onderdeel van de overgang van feodale naar kapitalistische economische en sociale systemen. (Engelse historicus E.P. Thompson geeft een rijk historisch verslag van dit proces in zijn boek Het maken van de Engelse arbeidersklasse.)

Processen van proletarisering

Marx beschreef ook in zijn theorie hoe het proces van proletarisering een continu proces is. Omdat het kapitalisme is ontworpen om de voortdurende accumulatie van rijkdom onder de bourgeoisie te produceren, concentreert het rijkdom in hun handen en beperkt het de toegang tot rijkdom onder alle anderen. Terwijl rijkdom naar de top van de sociale hiërarchie wordt geleid, moeten meer en meer mensen loonarbeidbanen aanvaarden om te overleven.

Historisch gezien is dit proces een aanvulling geweest op verstedelijking, die teruggaat tot vroege periodes van industrialisatie. Terwijl de kapitalistische productie zich uitbreidde in stedelijke centra, verhuisden meer en meer mensen van agrarische levensstijl op het platteland naar arbeidsplaatsen in arbeidsfabrieken in steden. Dit is een proces dat zich in de loop der eeuwen heeft ontwikkeld en dat vandaag nog steeds voortduurt. In de afgelopen decennia zijn voorheen agrarische samenlevingen zoals China, India en Brazilië geproletariseerd toen de globalisering van het kapitalisme fabrieksbanen uit westerse landen naar landen in het zuiden en oosten duwde waar arbeid goedkoper is in vergelijking.

Huidige processen op het werk

Maar vandaag neemt de proletarisering ook andere vormen aan. Het proces blijft zich ontvouwen in landen als de VS, waar fabrieksbanen al lang verdwenen zijn, als een van een krimpende markt voor geschoolde arbeidskrachten en een vijandige voor kleine bedrijven, die de middenklasse krimpt door individuen in de arbeidersklasse te duwen. De arbeidersklasse in de VS van vandaag is zeker divers in banen, maar het bestaat grotendeels uit werk in de dienstensector, en uit laag- of ongeschoolde banen die werknemers gemakkelijk vervangbaar maken, en dus hun arbeid van onschatbare waarde in monetaire zin. Dit is de reden waarom proletarisering tegenwoordig wordt opgevat als een proces van neerwaartse mobiliteit.

Een rapport uitgebracht door Pew Research Center in 2015 toont aan dat het proces van proletarisering in de VS doorgaat, wat blijkt uit de krimpende omvang van de middenklasse en de groeiende omvang van de arbeidersklasse sinds de jaren 1970. Deze trend werd in de afgelopen jaren verergerd door de Grote Recessie, die de rijkdom van de meeste Amerikanen verminderde. In de periode na de grote recessie herstelden rijke mensen rijkdom terwijl Amerikanen uit de middenklasse en de arbeidersklasse rijkdom bleven verliezen, wat het proces voedde. Bewijs van dit proces wordt ook gezien in het groeiend aantal mensen in armoede sinds het einde van de jaren negentig.

Het is belangrijk om te erkennen dat ook andere sociale krachten dit proces beïnvloeden, inclusief ras en geslacht, waardoor mensen van kleur en vrouwen vaker dan blanke mannen in hun leven een neerwaartse sociale mobiliteit ervaren.