Prokaryotes Vs. Eukaryotes Wat zijn de verschillen?

Alle levende organismen kunnen worden gesorteerd in een van twee groepen, afhankelijk van de fundamentele structuur van hun cellen: de prokaryoten en de eukaryoten. Prokaryoten zijn organismen die zijn opgebouwd uit cellen die een celkern of een membraan-omhulde organellen missen. Eukaryoten zijn organismen die bestaan ​​uit cellen met een membraangebonden kern die genetisch materiaal bevat en membraangebonden organellen.

Cellen en celmembranen begrijpen

De cel is een fundamenteel onderdeel van onze moderne definitie van leven en levende dingen. Cellen worden beschouwd als de basisbouwstenen van het leven en worden gebruikt in de ongrijpbare definitie van wat het betekent om 'levend' te zijn.

Cellen houden chemische processen netjes en in compartimenten verdeeld, zodat individuele celprocessen anderen niet storen en de cel zijn werk van metaboliseren, reproduceren, enz. Kan voortzetten. Om dit te bereiken, zijn celcomponenten ingesloten in een membraan dat dient als een barrière tussen de buitenkant wereld en de interne chemie van de cel. Het celmembraan is een selectieve barrière, wat betekent dat het sommige chemicaliën binnenlaat en andere eruit. Daarbij handhaaft het de chemische balans die nodig is om de cel te laten leven.

Het celmembraan regelt de kruising van chemicaliën in en uit de cel op drie manieren, waaronder:

  • Diffusie (de neiging van opgeloste moleculen om de concentratie te minimaliseren en dus van een gebied met hogere concentratie naar een gebied met lagere concentratie te bewegen totdat de concentraties gelijk zijn)
  • Osmose (de beweging van oplosmiddel over een selectieve grens om de concentratie van een opgeloste stof die zich niet over de grens kan verplaatsen gelijk te maken)
  • Selectief transport (via membraankanalen en membraanpompen)

prokaryoten

Prokaryoten zijn organismen die zijn opgebouwd uit cellen die een celkern of een membraan-omhulde organellen missen. Dit betekent dat het genetische materiaal DNA in prokaryoten niet binnen een kern is gebonden. Bovendien is het DNA minder gestructureerd in prokaryoten dan in eukaryoten: in prokaryoten is DNA een enkele lus, terwijl in Eukaryotes DNA in chromosomen is georganiseerd. De meeste prokaryoten bestaan ​​uit slechts één cel (eencellig), maar er zijn er een paar die uit cellenverzamelingen bestaan ​​(meercellig).

Wetenschappers hebben de prokaryoten verdeeld in twee groepen, de bacteriën en de archaea. Sommige bacteriën, waaronder E Coli, Salmonella en Listeria, komen voor in voedingsmiddelen en kunnen ziekten veroorzaken; anderen zijn eigenlijk nuttig voor de menselijke spijsvertering en andere functies. Archaea werd ontdekt als een unieke levensvorm die onbeperkt kan leven in extreme omgevingen zoals hydrothermische openingen of arctisch ijs.

Een typische prokaryotische cel kan de volgende delen bevatten:

  • Celwand: het membraan dat de cel omgeeft en beschermt
  • Cytoplasma: al het materiaal in een cel behalve de kern
  • Flagella en pili: op eiwit gebaseerde filamenten die zich aan de buitenkant van sommige prokaryotische cellen bevinden
  • Nucleoid: een kernachtig gebied van de cel waar genetisch materiaal wordt bewaard
  • Plasmide: een kleine molecule van DNA die zich onafhankelijk kan reproduceren

eukaryoten

Eukaryoten zijn organismen die bestaan ​​uit cellen met een membraangebonden kern (die DNA in de vorm van chromosomen bevat) en membraangebonden organellen. Eukaryotische organismen kunnen meercellige of eencellige organismen zijn. Alle dieren zijn eukaryoten. Andere eukaryoten zijn planten, schimmels en protisten.

Een typische eukaryotische cel is omgeven door een plasmamembraan en bevat veel verschillende structuren en organellen met een verscheidenheid aan functies. Voorbeelden zijn de chromosomen (een structuur van nucleïnezuren en eiwitten die genetische informatie bevatten in de vorm van genen) en de mitochondria (vaak beschreven als de "krachtpatser van de cel").