Hypofyse

De hypofyse is een klein endocrien orgaan dat een groot aantal belangrijke functies in het lichaam bestuurt. Het is verdeeld in een voorste kwab, tussenliggende zone en achterste kwab, die allemaal betrokken zijn bij hormoonproductie of hormoonafscheiding. De hypofyse wordt de "Master Gland" genoemd omdat deze andere organen en endocriene klieren aanstuurt om hormoonproductie te onderdrukken of te induceren..

Belangrijkste afhaalrestaurants: hypofyse

• De hypofyse wordt de 'Meesterklier"omdat het een veelheid aan endocriene functies in het lichaam aanstuurt. Het reguleert hormoonactiviteit in andere endocriene klieren en organen.
• Hypofyse activiteit wordt gereguleerd door hormonen van de hypothalamus, een hersengebied verbonden met de hypofyse door de hypofyse.
• De hypofyse bestaat uit een voorste en achterste lob met een tussengebied tussen de twee.
• Hormonen van de hypofyse omvatten adrenocorticotropine hormonen (ACTH), groeihormoon (GH), luteïniserend hormoon (LH), follikelstimulerend hormoon (FSH), prolactine (PRL) en schildklierstimulerend hormoon (TSH).
• Hormonen opgeslagen door de achterste hypofyse omvatten antidiuretisch hormoon (ADH) en oxytocine.
• Melanocyten-stimulerend hormoon (MSH) is een intermediair hypofysehormoon.

Hypothalamus-hypofysecomplex

De hypofyse en hypothalamus zijn zowel structureel als functioneel nauw met elkaar verbonden. De hypothalamus is een belangrijke hersenstructuur die zowel het zenuwstelsel als de endocriene systeemfunctie heeft. Het dient als een link tussen de twee systemen die berichten van het zenuwstelsel vertalen in hormonen.

De achterste hypofyse bestaat uit axonen die zich uitstrekken vanaf de neuronen van de hypothalamus. De achterste hypofyse slaat ook hypothalmische hormonen op. Bloedvatverbindingen tussen de hypothalamus en de voorste hypofyse zorgen ervoor dat hypothalamische hormonen de productie en secretie van de voorste hypofyse regelen. Het hypothalamus-hypofysecomplex dient om homeostase te handhaven door fysiologische processen te volgen en aan te passen via hormoonafscheiding.

Hypofyse functie

De hypofyse is betrokken bij verschillende functies van het lichaam, waaronder:

• Groeihormoon productie
• Productie van hormonen die op andere endocriene klieren werken
• Productie van hormonen die op de spieren en de nieren werken
• Endocriene functie regulatie
• Opslag van hormonen geproduceerd door de hypothalamus

Plaats

Richtinggevend bevindt de hypofyse zich in het midden van de hersenen, inferieur aan de hypothalamus. Het is genesteld in een depressie in het sphenoid bot van de schedel genaamd de sella turcica. De hypofyse strekt zich uit van en is verbonden met de hypothalamus door een stengelachtige structuur genaamd de infundibulum, of hypofyse.

Hypofyse hormonen

De achterste hypofyse kwab produceert geen hormonen maar slaat hormonen op die door de hypothalamus worden geproduceerd. Achterste hypofysehormonen omvatten antidiuretisch hormoon en oxytocine. De voorste hypofyse kwab produceert zes hormonen die worden gestimuleerd of geremd door hypothalamische hormoonafscheiding. De intermediaire hypofyse zone produceert en scheidt melanocyt-stimulerend hormoon af.

Deze afbeelding toont hormonen van de hypofyse en hun aangetaste organen. ttsz / iStock / Getty Images Plus

Anterieure hypofyse hormonen

• Adrenocorticotropine (ACTH): stimuleert de bijnieren om het stresshormoon cortisol te produceren.
• Groeihormoon: stimuleert de groei van weefsels en botten, evenals de afbraak van vet.
• Luteïniserend hormoon (LH): stimuleert mannelijke en vrouwelijke geslachtsklieren om geslachtshormonen, testosteron bij mannen en oestrogenen en progesteron bij vrouwen vrij te geven.
• Follikelstimulerend hormoon (FSH): bevordert de productie van mannelijke en vrouwelijke gameten (sperma en eicellen).
• Prolactine (PRL): stimuleert borstontwikkeling en melkproductie bij vrouwen.
• Schildklierstimulerend hormoon (TSH): stimuleert de schildklier om schildklierhormonen te produceren.

Achterste hypofyse hormonen

• Antidiuretisch hormoon (ADH): helpt de waterbalans te handhaven door waterverlies in urine te verminderen.
• oxytocine - bevordert borstvoeding, moederlijk gedrag, sociale binding en seksuele opwinding.

Gemiddelde hypofysehormonen

• Melanocyten-stimulerend hormoon (MSH): bevordert de productie van melanine in huidcellen genaamd melanocyten. Dit veroorzaakt het donkerder worden van de huid.

Hypofyse aandoeningen

Hypofyse-aandoeningen resulteren in de verstoring van de normale hypofysefunctie en de goede werking van doelorganen van hypofysehormonen. Deze aandoeningen zijn meestal het gevolg van tumoren, waardoor de hypofyse niet voldoende of te veel van een hormoon produceert. In hypopituïtarisme, de hypofyse produceert lage niveaus van hormonen. De ontoereikendheid van de productie van hypofysehormonen veroorzaakt een tekort aan de productie van hormonen in andere klieren. Een tekort aan productie van schildklierstimulerend hormoon (TSH) kan bijvoorbeeld leiden tot een onderactieve schildklier. Gebrek aan schildklierhormoonproductie vertraagt ​​de normale lichaamsfuncties. Symptomen die zich kunnen voordoen, zijn onder meer gewichtstoename, zwakte, constipatie en depressie. Onvoldoende productie van adrenocorticotroop hormoon (ACTH) door de hypofyse leidt tot onderactieve bijnieren. Bijnierhormonen zijn belangrijk voor het behoud van vitale lichaamsfuncties zoals bloeddrukcontrole en waterbalans. Deze aandoening staat ook bekend als de ziekte van Addisons en kan dodelijk zijn als deze niet wordt behandeld.

In hyperpituïtarisme, de hypofyse is overactief en produceert teveel hormonen. Een overproductie van groeihormoon kan leiden tot acromegalie bij volwassenen. Deze aandoening resulteert in overmatige groei van botten en weefsels in de handen, voeten en gezicht. Bij kinderen kan overproductie van groeihormoon leiden tot gigantisme. Overproductie van ACTH zorgt ervoor dat de bijnieren te veel cortisol produceren, wat resulteert in problemen in verband met de regulatie van het metabolisme. Overproductie van het hypofyse-hormoon TSH kan leiden tot hyperthyreoïdie, of de overproductie van schildklierhormonen. Een overactieve schildklier veroorzaakt symptomen zoals nervositeit, gewichtsverlies, onregelmatige hartslag en vermoeidheid.

bronnen

• "Acromegalie." Nationaal instituut voor diabetes en spijsverterings- en nierziekten, U.S. Department of Health and Human Services, 1 april 2012, www.niddk.nih.gov/health-information/endocrine-diseases/acromegalie.
• "Hypofyse." Hormoongezondheidsnetwerk, Endocrine Society, www.hormone.org/your-health-and-hormones/glands-and-hormones-a-to-z/glands/pituitary-gland.