Osmium-feiten - Elementnummer 76 of Os

Osmium is een extreem zwaar zilverblauw metaal met atoomnummer 76 en elementensymbool Os. Hoewel de meeste elementen niet bekend staan ​​om de manier waarop ze ruiken, geeft osmium een ​​karakteristieke onaangename geur af. Het element en zijn verbindingen zijn zeer giftig. Hier is een verzameling feiten over osmiumelementen, inclusief de atoomgegevens, chemische en fysische eigenschappen, toepassingen en bronnen.

Osmium basisfeiten

Atoomnummer: 76

Symbool: Os

Atoomgewicht: 190,23

Ontdekking: Smithson Tennant 1803 (Engeland), ontdekte osmium in residu dat achterbleef toen ruw platina werd opgelost koningswater

Elektronen configuratie: [Xe] 4f¹⁴ 5d⁶ 6s²

Woord oorsprong: van het Griekse woord osme, een geur of geur

isotopen: Er zijn zeven natuurlijk voorkomende isotopen van osmium: Os-184, Os-186, Os-187, Os-188, Os-189, Os-190 en Os-192. Zes extra kunstmatige isotopen zijn bekend.

Eigendommen: Osmium heeft een smeltpunt van 3045 +/- 30 ° C, kookpunt van 5027 +/- 100 ° C, soortelijk gewicht van 22,57, met een valentie meestal +3, +4, +6 of +8, maar soms 0 , +1, +2, +5, +7. Het is een glanzend blauw-wit metaal. Het is erg hard en blijft bros, zelfs bij hoge temperaturen. Osmium heeft de laagste dampdruk en het hoogste smeltpunt van de metalen uit de platinagroep. Hoewel vast osmium bij kamertemperatuur niet door lucht wordt aangetast, geeft het poeder osmiumtetroxide af, een sterk oxidatiemiddel, zeer giftig, met een karakteristieke geur (vandaar de naam van het metaal). Osmium is iets dichter dan iridium, dus wordt osmium vaak gezien als het zwaarste element (berekende dichtheid ~ 22,61). De berekende dichtheid voor iridium, op basis van het ruimterooster, is 22.65, hoewel het element niet is gemeten als zwaarder dan osmium.

Toepassingen: Osmiumtetroxide kan worden gebruikt om vetweefsel te kleuren voor microscoopglaasjes en om vingerafdrukken te detecteren. Osmium wordt gebruikt om hardheid aan legeringen toe te voegen. Het wordt ook gebruikt voor vulpenpunten, draaipunten van instrumenten en elektrische contacten.

bronnen: Osmium wordt aangetroffen in iridomine en platina-dragend zand, zoals die in Amerika en Oeral. Osmium kan ook worden gevonden in nikkelhoudende ertsen met andere platinametalen. Hoewel het metaal moeilijk te maken is, kan het vermogen worden gesinterd in waterstof bij 2000 ° C.

Elementclassificatie: Overgangsmetaal

Fysieke gegevens van Osmium

Dichtheid (g / cc): 22,57

Smeltpunt (K): 3327

Kookpunt (K): 5300

Uiterlijk: blauwwit, glanzend, hard metaal

Atoomstraal (pm): 135

Atoomvolume (cc / mol): 8.43

Covalent Radius (pm): 126

Ionische straal: 69 (+ 6e) 88 (+ 4e)

Specifieke warmte (@ 20 ° C J / g mol): 0,131

Fusion Heat (kJ / mol): 31.7

Verdampingswarmte (kJ / mol): 738

Pauling Negativity Number: 2.2

Eerste ioniserende energie (kJ / mol): 819,8

Oxidatiestaten: 8, 6, 4, 3, 2, 0, -2

Rasterstructuur: zeshoekig

Lattice Constant (Å): 2.740

Rooster C / A-verhouding: 1.579

Keer terug naar het periodiek systeem

bronnen

• Arblaster, J. W. (1989). "Dichtheden van osmium en iridium: herberekeningen op basis van een beoordeling van de nieuwste kristallografische gegevens" (PDF). Beoordeling van platinametalen. 33 (1): 14-16.
• Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Osmium". Encyclopædia Britannica. 20 (11e editie). Cambridge University Press. p. 352.
• Haynes, William M., ed. (2011). CRC Handbook of Chemistry and Physics (92e ed.). CRC Druk. ISBN 978-1439855119.