Luna Moth, Actias Luna

Hoewel het kleurrijk en groot is, is dit geen vlinder! De Luna MotActias Luna) is een gigantische zijderupsmot, en hoewel het gebruikelijk is in het grootste deel van zijn bereik, is het nog steeds een sensatie om er een te vinden.

Hoe zien Luna-motten eruit?

De naam luna betekent maan, blijkbaar een verwijzing naar de maanachtige oogvlekken op zijn vleugels. Ze worden soms maanmotten of Amerikaanse maanmotten genoemd. Deze nachtvliegende motten zijn ook het meest actief wanneer de maan hoog aan de hemel staat, dus de naam is dubbel apropos.

Luna motten worden sterk aangetrokken door lichten, dus je kunt ze tijdens je broedseizoen (lente tot vroege zomer in het noordelijke deel van het bereik) rond je veranda zien vliegen. Wanneer de zon opkomt, komen ze vaak tot rust in de buurt, dus zoek ze 's ochtends rond je huis.

Zowel mannelijke als vrouwelijke luna motten zijn lichtgroen, met lange, gebogen staarten die achter hun achterwielen achterlopen en lichte oogspots op elke vleugel. Broedplaatsen in het vroege seizoen in het zuiden zijn donkerder van kleur, met een buitenrand gemarkeerd in diep roze tot bruin. Latere zuidelijke broedsels en alle noordelijke broedsels zijn meestal bleker van kleur, met een bijna gele buitenrand. Mannetjes kunnen van vrouwtjes worden onderscheiden door hun prominente, gevederde antennes.

Rupsen van Luna-motten zijn limoengroen met magenta vlekken en dunne haren, en een bleke streep loopt in de lengte net onder de spirakels. Ze bereiken een lengte van 2,5 inch (65 mm) in hun laatste instar.

Hoe worden Luna motten geclassificeerd?

Koninkrijk - Animalia
Phylum - Arthropoda
Klasse - Insecta
Bestel - Lepidoptera
Familie - Saturniidae
Geslacht - Actias
Soorten - luna

Wat eten Luna-motten?

De rupsen van de Luna-mot voeden zich met het gebladerte van een verscheidenheid aan gastbomen en struiken, waaronder walnoot, hickory, sweetgum, persimmon, sumak en witte berk. Volwassen Luna-motten leven slechts een paar dagen, net lang genoeg om een ​​partner te vinden en zich voort te planten. Omdat ze niet als volwassenen voeden, hebben ze geen proboscis.

De levenscyclus van Luna Moth

De luna mot ondergaat volledige metamorfose met vier levensfasen: ei, larve, pop en volwassene. Na het paren, moteert de vrouwelijke luna oviposits op bladeren van de waardplant. Ze kan in totaal maar liefst 200 eieren produceren. De eieren komen na ongeveer een week uit.

Rupsen van Luna-motten voeden en vervellen gedurende vijf weken in vijf weken. Zodra het klaar is om te verpoppen, bouwt de rups een eenvoudige cocon van bladeren. Het popstadium duurt ongeveer 3 weken in warmere klimaten. De luna mot zal in dit stadium overwinteren in koudere gebieden, meestal verborgen onder het bladafval bij de waardeboom. De luna mot komt meestal 's morgens uit zijn cocon en is klaar om' s avonds te vliegen. Als volwassenen leven vlindermotten slechts een week of minder.

Interessant gedrag van Luna Moths

Rupsen van motten van Luna gebruiken verschillende verdedigingsstrategieën om roofdieren af ​​te weren. Ten eerste is hun kleuring cryptisch, dus mengen ze zich met het gebladerte op de gastheerboom en maken het moeilijk voor roofdieren om ze te zien. Mocht een vogel of ander roofdier naderen, dan zullen ze vaak achteraan gaan en proberen de aanvaller weg te jagen. Als dat niet werkt, kan de luna mot rups zijn onderkaken breken om een ​​klikgeluid te maken, waarvan wordt gedacht dat het een waarschuwing is voor wat er gaat gebeuren - braaksel. Rupsen van motten van Luna zullen een smerig smakende vloeistof opzuigen om potentiële roofdieren ervan te overtuigen dat ze helemaal niet lekker zijn.

Volwassen luna motten vinden hun partners met behulp van sexferomonen. Het vrouwtje produceert het feromoon om mannen uit te nodigen om met haar te paren. Mannetjes zullen aanzienlijke afstanden afleggen om een ​​receptieve vrouw te vinden, en paren vindt meestal plaats in de uren net na middernacht.

Waar wonen Luna motten?

Luna motten zijn te vinden in en nabij loofbossen in het oosten van Noord-Amerika. Hun bereik strekt zich uit van Zuid-Canada tot Texas en Florida.

_bronnen: