Little Skate Kenmerken en informatie

De kleine schaats (Leucoraja erinacea) is ook bekend als de zomerschaats, de gewone schaats, de gewone schaats, de egel en de tabaksdoos. Ze zijn geclassificeerd als elasmobranchs, wat betekent dat ze gerelateerd zijn aan haaien en roggen.

Kleine schaatsen zijn soorten van de Atlantische Oceaan die op de oceaanbodem leven. In sommige gebieden worden ze geoogst en gebruikt als aas voor andere visserijen. 

Beschrijving

Net als winterschaatsen hebben kleine schaatsen een afgeronde snuit en borstvleugels. Ze kunnen tot een lengte van ongeveer 21 inch en een gewicht van ongeveer 2 pond groeien.

De dorsale kant van een kleine schaats kan donkerbruin, grijs of licht en donkerbruin van kleur zijn. Ze kunnen donkere vlekken op hun dorsale oppervlak hebben. Het ventrale oppervlak (onderkant) is lichter van kleur en kan wit of lichtgrijs zijn. Kleine schaatsen hebben netelige stekels die variëren in grootte en locatie, afhankelijk van leeftijd en geslacht. Deze soort kan worden verward met de winterschaats, die een vergelijkbare kleur heeft en ook in de Noord-Atlantische Oceaan leeft. 

Classificatie

• Koninkrijk: animalia
• stam: chordata
• subphylum: vertebrata
• superklasse: Gnathostomata
• superklasse: Vis
• Klasse: Elasmobranchii
• subklasse: Neoselachii
• Infraclass: batoidea
• Bestellen: Rajiformes
• Familie: Rajidae
• Geslacht: Leucoraja
• Soorten: erinacea

Habitat en distributie

Er worden kleine schaatsen gevonden in de Noord-Atlantische Oceaan van het zuidoosten van Newfoundland, Canada tot Noord-Carolina, VS.. 

Dit zijn bodemsoorten die de voorkeur geven aan ondiep water, maar kunnen worden aangetroffen in waterdiepten tot ongeveer 300 voet. Ze komen vaak voor op zandige of met grind bedekte bodems.

Voeden

De kleine schaats heeft een gevarieerd dieet met schaaldieren, amfipoden, polychaeten, weekdieren en vis. In tegenstelling tot de vergelijkbare winterschaats, die 's nachts actiever lijkt te zijn, zijn kleine schaatsen overdag actiever. 

Reproductie

Kleine schaatsen reproduceren seksueel, met interne bevruchting. Een duidelijk verschil tussen mannelijke en vrouwelijke schaatsen is dat mannen claspers hebben (in de buurt van hun bekkenvinnen, die aan elke kant van de staart liggen) die worden gebruikt om sperma over te brengen om de vrouwelijke eieren te bevruchten. De eieren worden gelegd in een capsule die gewoonlijk "zeemeerminstasje" wordt genoemd. Deze capsules, die ongeveer 2 centimeter lang zijn, hebben ranken op elke hoek zodat ze kunnen ankeren aan zeewier. Het vrouwtje produceert 10 tot 35 eieren per jaar. In de capsule worden de jongen gevoed door eidooier. De draagtijd is enkele maanden, waarna de jonge schaatsen uitkomen. Ze zijn 3 tot 4 centimeter lang wanneer ze worden geboren en zien eruit als miniatuurvolwassenen. 

Behoud en menselijk gebruik

Little skates worden vermeld als Near Threatened op de IUCN Red List. Ze kunnen worden gevangen voor voedsel en de vleugels worden verkocht als imitatie sint-jakobsschelpen of voor gebruik als andere gerechten. Vaker worden ze geoogst om te worden gebruikt als aas voor kreeft- en palingvallen. Volgens NOAA vindt die oogst plaats in Rhode Island, Connecticut, Massachusetts, New York, New Jersey en Maryland.

Referenties en verdere informatie:

• Bailly, N. 2014. Leucoraja erinacea (Mitchill, 1825). In: Froese, R. en D. Pauly. Editors. (2014) FishBase. Toegankelijk via: World Register of Marine Species.
• Kittle, K. Little Skate. Natuurhistorisch museum van Florida. Bezocht op 28 februari 2015.
• NOAA-visserij: Groot-Atlantische regio. Wat we doen om meer te leren over skates. Bezocht op 28 februari 2015.
• Sulak, K.J., MacWhirter, P.D., Luke, K.E., Norem, A.D., Miller, J.M., Cooper, J.A. en L.E. Harris. Identificatiehandleiding voor schaatsen (familie Rajidae) van de Canadese Atlantische Oceaan en aangrenzende regio's. Bezocht op 28 februari 2015.
• Sulikowski, J., Kulka, D.W. & Gedamke, T. 2009. Leucoraja erinacea. De IUCN Rode lijst met bedreigde soorten. Versie 2014.3. Gedownload op 28 februari 2015.