Een leugendetectietest doorstaan

Een polygraaftest of leugendetectortest is ontworpen om fysiologische reacties op vragen te analyseren om te bepalen of een onderwerp waarheidsgetrouw is. De nauwkeurigheid van de test is op grote schaal betwist door groepen, waaronder de National Academy of Science, het US Congress Office of Technology Assessment en de American Psychological Association. Toch wordt de test routinematig gebruikt om sollicitanten te screenen en criminele verdachten te ondervragen.

Hoewel een persoon kan worden verteld om alle vragen eerlijk te beantwoorden, is de test ontworpen om de reacties op 'witte leugens' te meten, wat betekent dat echt eerlijke mensen het risico lopen een vals positief op de test te genereren. Andere mensen willen misschien antwoorden op bepaalde vragen verbergen, ongeacht of ze zich schuldig hebben gemaakt aan wangedrag of niet. Gelukkig voor hen is het niet zo moeilijk om een ​​leugendetectortest te verslaan. De eerste stap om de test te halen, is begrijpen hoe het werkt.

Hoe een leugendetectortest werkt

Een leugendetectortest omvat meer dan de tijd die aan de polygraafmachine is besteed. De tester begint waarnemingen te doen zodra een persoon het testcentrum binnenkomt. Een ervaren polygraaf zal non-verbale signalen van liegen opmerken en opnemen, dus het is een goed idee om te weten wat je "vertelt".

De polygraafmachine registreert ademhaling, bloeddruk, hartslag en transpiratie. Meer geavanceerde machines omvatten magnetic resonance imaging (MRI) van de hersenen. Fysiologische antwoorden op irrelevante, diagnostische en relevante vragen worden vergeleken om leugens te identificeren. Vragen kunnen twee tot drie keer worden herhaald. Het onderwerp kan worden gevraagd om opzettelijk te liegen om de onderzoeker te helpen bij het vaststellen van basiswaarden. De test vereist meestal een tot drie uur om te voltooien, inclusief de achtergrondbeoordeling, medische geschiedenis, uitleg van de test, werkelijke polygraaf en follow-up.

Het meeste advies is niet erg effectief

Het internet is gevuld met advies over manieren om een ​​leugendetectortest te verslaan, maar veel van deze ideeën zijn niet erg effectief. Bijvoorbeeld, op je tong bijten of een tuig in je schoen doen om pijn te gebruiken om de bloeddruk te beïnvloeden, heeft geen invloed op de transpiratie. Evenzo zal het bedenken van een leugen bij het vertellen van de waarheid en het verbeelden van de waarheid bij het vertellen van een leugen niet werken omdat het verschillen tussen leugens en waarheid vaststelt. Vergeet niet dat verschillen tussen de waarheid en leugens de basis vormen voor de test!

2 manieren om de test te verslaan

Kortom, er zijn twee goede manieren om de test te verslaan:

1. Wees volledig zen, wat je ook wordt gevraagd. Opmerking: de meeste mensen kunnen dit niet beheersen.
2. Wees volledig verward tijdens de hele test.

7 tips om te proberen

De meeste mensen zijn nerveus wanneer ze een leugendetectortest doen, of ze nu willen liegen of niet. De fysieke reacties op zenuwen zullen een leugendetector waarschijnlijk niet voor de gek houden. Je moet je spel verbeteren om gevoelens van doodsangst te simuleren. Dit komt omdat het verslaan van de test draait om mind games, die van nature invloed hebben op fysieke reacties. Hier zijn enkele tips om te proberen:

1. Als je de test wilt verslaan, kun je het beste gedurende de hele test overstuur, angstig en verward blijven. Het doel is om kalm en in controle te lijken, ondanks de innerlijke onrust. Onthoud je ergste ervaring of los moeilijke wiskundige problemen op in je hoofd - wat je ook in een constante staat van opwinding en stress houdt. Als je je zorgen maakt over één bepaalde vraag, stel je dan voor dat elke vraag dat is dat vraag voor het beantwoorden.
2. Neem de tijd voordat je een vraag beantwoordt. Identificeer het als irrelevant, relevant of diagnostisch (controle). Irrelevante vragen zijn onder meer het vragen om uw naam te bevestigen of het licht in de kamer aan te doen. Relevante vragen zijn de belangrijkste. Een voorbeeld zou zijn: "Wist u van de misdaad?" Diagnostische vragen zijn vragen waarop de meeste mensen met 'ja' moeten antwoorden, maar zullen hier waarschijnlijk over liegen. Voorbeelden hiervan zijn: "Heb je ooit iets van je werkplek gehaald?" of "Heb je ooit gelogen om uit de problemen te komen?"
3. Wijzig uw ademhaling tijdens controlevragen, maar keer terug naar normale ademhaling voordat u de volgende vraag beantwoordt. Je kunt hier kleine opnames maken of niet, naar keuze.
4. Wanneer u vragen beantwoordt, antwoord dan stevig, zonder aarzeling en zonder humor. Wees coöperatief, maar maak geen grapjes en gedraag je niet al te vriendelijk.
5. Antwoord waar mogelijk met "ja" of "nee". Geef geen antwoorden, geef geen details of geef geen uitleg. Als je gevraagd wordt om een ​​vraag uit te breiden, antwoord dan: "Wat wil je nog meer zeggen?" of "Daar valt echt niets over te zeggen."
6. Als je wordt beschuldigd van liegen, val er dan niet voor. Gebruik de beschuldiging als brandstof om je boos en verward te voelen. In feite kan het eerlijk beantwoorden van diagnostische vragen de onderzoeker tegenstrijdige resultaten hebben opgeleverd, dus wees voorbereid om verder te worden ondervraagd.
7. Oefen vóór de test tegenmaatregelen. Vraag iemand om je waarschijnlijke vragen te stellen. Wees je bewust van je ademhaling en hoe je reageert op verschillende soorten vragen.

Houd er rekening mee dat als u deze tips toepast, u de test ongeldig kunt maken, maar dit heeft niet veel zin als u een leugendetectortest uitvoert om een ​​baan te krijgen. In de meeste gevallen is de eenvoudigste manier om een ​​leugendetectortest te doorlopen eerlijk te benaderen.

Geneesmiddelen die testen beïnvloeden

Geneesmiddelen en medische aandoeningen kunnen een polygraftest beïnvloeden, wat vaak leidt tot een onduidelijk resultaat. Om deze reden worden geneesmiddeltests en een screeningvragenlijst meestal gegeven vóór een leugendetectortest. Medicijnen die de hartslag en bloeddruk beïnvloeden, kunnen de resultaten van de polygraaf beïnvloeden. Deze omvatten antihypertensiva en anti-angst medicijnen en ook een groot aantal illegale drugs, waaronder heroïne, marihuana, cocaïne en methamfetamine. Cafeïne, nicotine, allergiemedicijnen, slaapmiddelen en hoestmiddelen kunnen ook de test beïnvloeden.

Sommige medische aandoeningen kunnen de test verbieden

Hoewel gediagnosticeerde sociopaten en psychopaten kunnen worden uitgesloten van de test vanwege een potentieel vermogen om de reacties te beheersen, kunnen andere medische aandoeningen de test verbieden. Mensen met epilepsie, zenuwbeschadiging (inclusief essentiële tremor), hartaandoeningen, een beroerte hebben gehad of extreem vermoeid zijn, mogen de test niet doen. Geestelijk incompetente mensen moeten de test niet doen. Zwangere vrouwen zijn over het algemeen vrijgesteld van de test, tenzij een arts schriftelijke goedkeuring geeft.

Met uitzondering van psychische aandoeningen, kunnen medicijnen en medische aandoeningen niet noodzakelijkerwijs een persoon in staat stellen een leugendetectortest te verslaan. Ze zijn echter scheef in de resultaten, waardoor ze minder betrouwbaar zijn.

bronnen

• Board on Behavioral, Cognitive and Sensory Sciences and Education (BCSSE) and Committee on National Statistics (CNSTAT) (2003). "De polygraaf en leugendetectie". National Research Council (hoofdstuk 8: conclusies en aanbevelingen), p. 21.
• "Wetenschappelijke geldigheid van polygraaftesten: een onderzoek en evaluatie". Washington, D. C .: Amerikaans congres Office of Technology Assessment. 1983.