Definitie van elektronenvangst

Elektronen vangen is een type radioactief verval waarbij de kern van een atoom een ​​K- of L-schilelektron absorbeert en een proton omzet in een neutron. Dit proces vermindert het atoomnummer met 1 en zendt gammastraling of een röntgenfoto en een neutrino uit.
Het vervalschema voor elektronenvangst is:
^ZX_EEN + e^- → ^ZY_A-1 + ν + γ
waar
Z is de atoommassa
A is atoomnummer
X is het bovenliggende element
Y is dochterelement
e^- is een elektron
ν is een neutrino
γ is een gamma-foton

Ook gekend als: EC, K-capture (als K shell-elektron wordt gevangen), L-capture (als L shell-elektron wordt gevangen)

Voorbeeld

Stikstof-13 vervalt naar koolstof-13 door elektronenvangst.
¹³N₇ + e^- → ¹³C₆ + ν + γ

Geschiedenis

Gian-Carlo Wick stelde in 1934 de theorie van elektronenvangst voor. Luis Alvarez was de eerste die K-elektronenvangst in de isotoop vanadium-48 waarnam. Alvarez meldde zijn observatie in Fysieke beoordeling in 1937.