Economie

Economie is de studie van de productie, distributie en consumptie van rijkdom in de menselijke samenleving, maar dit perspectief is slechts een van de vele verschillende definities. Economie is ook de studie van mensen (als consumenten) die keuzes maken over welke producten en goederen ze moeten kopen.

Indiana University zegt dat economie een sociale wetenschap is die menselijk gedrag bestudeert. Het heeft een unieke methode voor het analyseren en voorspellen van individueel gedrag en de effecten van instellingen zoals bedrijven en overheden, clubs en zelfs religies.

Definitie van economie: de studie van het gebruik van hulpbronnen

Economie is de studie van keuzes. Hoewel sommigen geloven dat economie puur wordt aangedreven door geld of kapitaal, is de keuze veel ruimer. Als de studie van de economie de studie is van hoe mensen ervoor kiezen hun middelen te gebruiken, moeten analisten ook rekening houden met al hun mogelijke middelen, waarvan geld slechts één is.

In de praktijk kunnen bronnen alles omvatten, van tijd tot kennis en eigendom tot hulpmiddelen. Als zodanig helpt economie om te illustreren hoe mensen omgaan met de markt om hun diverse doelen te realiseren. 

Naast het definiëren van wat deze hulpbronnen zijn, is het concept van schaarste ook een belangrijke overweging. Deze middelen - hoe breed de categorie ook is - zijn beperkt, wat de bron is van spanning in de keuzes die mensen en de maatschappij maken: hun beslissingen zijn het resultaat van de voortdurende strijd tussen onbeperkte wensen en verlangens en beperkte middelen.

Veel mensen splitsen de economische studie op in twee brede categorieën: micro-economie en macro-economie.

Micro-economie

The Dictionary of Economics definieert micro-economie als "de studie van de economie op het niveau van individuele consumenten, groepen van consumenten of bedrijven". Micro-economie is de analyse van de beslissingen van individuen en groepen, de factoren die van invloed zijn op die beslissingen, en hoe die beslissingen beïnvloeden anderen.

Micro-economie houdt zich bezig met economische beslissingen op laag of micro-niveau. Vanuit dit oogpunt wordt micro-economie soms beschouwd als het startpunt voor de studie van macro-economie, omdat eerstgenoemde een meer bottom-up benadering hanteert om de economie te analyseren en te begrijpen. Het voorvoegsel micro- middelen klein, en, niet verrassend, is micro-economie de studie van kleine economische eenheden. Het gebied van micro-economie houdt zich bezig met:

• Besluitvorming door consumenten en maximalisatie van het nut
• Stevige productie en winstmaximalisatie
• Individueel marktevenwicht
• Effecten van overheidsregulering op individuele markten
• Externaliteiten en andere neveneffecten van de markt

Micro-economie houdt zich bezig met het gedrag van individuele markten, zoals de markten voor sinaasappels, kabeltelevisie of geschoolde werknemers, in tegenstelling tot de algemene markten voor producten, elektronica of het volledige personeelsbestand. Micro-economie is essentieel voor lokaal bestuur, bedrijven, persoonlijke financiën, specifiek onderzoek naar aandeleninvesteringen en individuele marktvoorspellingen voor risicokapitaalverschaffers.

Macro-economie

In tegenstelling tot micro-economie beschouwt macro-economie vergelijkbare vragen, maar op een grotere schaal. De studie van macro-economie gaat over de som van de beslissingen die individuen nemen in een samenleving of natie zoals: "Hoe beïnvloedt een rentewijziging het nationale spaargeld?" Het kijkt naar de manier waarop landen middelen zoals arbeid, land en kapitaal toewijzen.

Macro-economie kan worden gezien als de grote versie van economie. In plaats van individuele markten te analyseren, concentreert macro-economie zich op geaggregeerde productie en consumptie in een economie. Onderwerpen die macro-economen bestuderen zijn onder meer:

• Effecten van algemene belastingen, zoals inkomsten- en omzetbelasting, op de output en prijzen
• Oorzaken van economische opleving en neergang
• Effecten van monetair en fiscaal beleid op de economische gezondheid
• Effecten van en proces voor het bepalen van rentetarieven
• Oorzaken voor het tempo van economische groei

Om economie op dit niveau te bestuderen, moeten onderzoekers verschillende goederen en diensten kunnen combineren op een manier die hun relatieve bijdragen aan de totale output weerspiegelt. Dit wordt meestal gedaan met behulp van het concept van het bruto binnenlands product, waarbij goederen en diensten worden gewogen op basis van hun marktprijzen.

Wat economen doen

Economen doen veel dingen, zoals:

• Onderzoek doen
• Volg economische trends
• Gegevens verzamelen en analyseren
• Economische theorie bestuderen, ontwikkelen of toepassen

Economen bekleden functies in het bedrijfsleven, de overheid en de academische wereld. De focus van een econoom kan op een bepaald onderwerp liggen, zoals inflatie of rentetarieven, of haar aanpak kan breder zijn. Met behulp van hun begrip van economische relaties kunnen economen worden gebruikt om bedrijven, non-profitorganisaties, vakbonden of overheidsinstellingen te adviseren. Veel economen zijn betrokken bij de praktische toepassing van economisch beleid, dat een focus op verschillende gebieden kan omvatten, van financiën tot arbeid of energie tot gezondheidszorg.

Sommige economen zijn voornamelijk theoretici en brengen het grootste deel van hun dagen door in wiskundige modellen om nieuwe economische theorieën te ontwikkelen en nieuwe economische relaties te ontdekken. Anderen kunnen hun tijd even besteden aan onderzoek en onderwijs, en een positie bekleden als professor om de volgende generatie economen en economische denkers te begeleiden.