Dyuktai Cave and Complex - Siberian Precursors to the Americas?
Share
De Dyuktai-grot (ook uit het Russisch vertaald als Diuktai, D'uktai, Divktai of Duktai) is een vroege archeologische vindplaats in het Boven-Paleolithicum in het oosten van Siberië, die bezet was tussen minstens 17.000 - 13.000 cal BP. Dyuktai is het type van het Dyuktai-complex, waarvan wordt gedacht dat het op een of andere manier verband houdt met enkele Paleoarctische kolonisten van het Noord-Amerikaanse continent.
De Dyuktai-grot ligt langs de Dyuktai-rivier in de afwatering van de rivier de Aldan in de Russische regio Yakutia, ook bekend als de Sakha-republiek. Het werd ontdekt in 1967 door Yuri Mochanov, die datzelfde jaar opgravingen uitvoerde. Een totaal van 317 vierkante meter (3412 vierkante voet) is opgegraven om site-afzettingen te verkennen, zowel in de grot als ervoor.
Site stortingen
De afzettingen in de grot zijn tot 2,3 meter diep; buiten de mond van de grot bereiken de afzettingen een diepte van 5,2 m (17 ft). De totale bezettingsduur is momenteel niet bekend, hoewel oorspronkelijk werd gedacht dat het vóór de huidige RCYBP (ca 19.000-14.000 kalenderjaren BP [cal BP]) 16.000-12.000 radiokoolstofjaren was en sommige schattingen breiden dit uit tot 35.000 jaar BP. Archeoloog Gómez Coutouly heeft betoogd dat de grot slechts voor een korte periode, of liever een reeks van korte periodes, was bezet, op basis van de vrij schaarse stenen gereedschapssamenstellen.
Er zijn negen stratigrafische eenheden toegewezen aan de grotafzettingen; lagen 7, 8 en 9 zijn geassocieerd met het Dyuktai-complex.
- Horizon A (VIIa en bovenste VIII) dateert tussen 12.000-13.000 RCYBP
- Horizon B (VIIb en onderste eenheid van stratum VIII) ligt tussen 13.000-15.000 RCYBP
- Horizon C (stratum VIIc en stratum IX, 15.000-16.000 RCYBP
Stone Assemblage bij Dyuktai Cave
De meeste stenen artefacten in Dyuktai Cave zijn afval van de productie van gereedschap, bestaande uit wigvormige kernen en een paar enkelplatforms en radiaal afgeschilferde kernen. Andere stenen werktuigen waren bifaces, een grote verscheidenheid aan gevormde burins, een paar formele schrapers, messen en schrapers gemaakt op bladen en vlokken. Sommige van de bladen werden ingebracht in gegroefde botassen voor gebruik als projectielen of messen.
Grondstoffen zijn onder andere een zwarte vuursteen, meestal in platte of in tabelvorm staande kiezels die van een lokale bron kunnen zijn, en een wit / beige vuursteen van een onbekende bron. Bladen variëren tussen 3-7 cm lang.
Dyuktai-complex
De Dyuktai-grot is een van de vele locaties die sindsdien zijn ontdekt en nu zijn toegewezen aan het Dyuktai-complex in de regio's Yakutia, Trans-Baikal, Kolyma, Chukoka en Kamchatka in Oost-Siberië. De grot is een van de jongste van de Diuktai-cultuurlocaties en maakt deel uit van het late of terminale Siberische Boven-paleolithicum (ca 18.000 - 13.000 cal BP).
Over de precieze relatie van de cultuur met het Noord-Amerikaanse continent wordt gedebatteerd: maar ook over hun verbondenheid met elkaar. Larichev (1992) heeft bijvoorbeeld betoogd dat ondanks de variëteit, de gelijkenis van artefact-assemblage tussen de Dyuktai-locaties suggereert dat de groepen intra-regionale cotraditions deelden.
Chronologie
De precieze datering van het Dyuktai-complex is nog steeds enigszins controversieel. Deze chronologie is aangepast van Gómez Coutouly (2016).
- Vroeg (35.000-23000 RCYBP): Ezhantsy, Ust'Mil 'II, Ikhine II-sites. Hulpmiddelen zijn wigvormige subprismatische en schildpadkernen, burins, schrapers, perforators en bifaces.
- Midden (18.000-17.000 RCYBP): Nizhne- en Verkhne-Troitskaya-sites. Bifaciaal afgeschilferde punten; pijlpunten, hangers van kiezelstenen, geretoucheerde bladen en schilfers, bewerkt bot en ivoor.
- Laat (14.000-12.000 RCYBP): Dyuktai-grot, Tumulur, misschien Berelekh, Avdeikha en Kukhtai III, Ushki Lakes en Maiorych. Bifaciaal afgeschilferde stengelpunten, bladvormige punten en fragmenten, bifaciale messen, schrapers en zandsteenschuurmachines; stenen hangers en kralen van verschillende soorten.
Relatie met Noord-Amerika
De relatie tussen de Siberische Dyuktai-locaties en Noord-Amerika is controversieel. Gomez Coutouly beschouwt hen als het Aziatische equivalent van het Denali-complex in Alaska, en misschien voorouderlijk aan de Nenana- en Clovis-complexen.
Anderen hebben betoogd dat Dyuktai voorouderlijk is van Denali, maar hoewel de Dyuktai-burins vergelijkbaar zijn met Denali-burins, is de Ushki Lake-site te laat om voorouderlijk te zijn voor Denali.
bronnen
Dit artikel maakt deel uit van de About.com-gids voor Upper Paleolithic en maakt deel uit van het Dictionary of Archaeology
Clark DW. 2001. Microblade-cultuur systematiek in het verre binnenland ten noordwesten. Arctische antropologie 38 (2): 64-80.
Gómez Coutouly YA. 2011. Identificatie van drukschilfermodi in de Diuktai-grot: een case study van de Siberische bovenste paleolithische microblade-traditie. In: Goebel T en Buvit I, editors. Van de Yenisei tot de Yukon: interpreteren van de variabiliteit van de assemblage van lithium in het late pleistoceen / vroege holoceen Beringia. College Station, Texas: Texas A&M University. p 75-90.
Gómez Coutouly YA. 2016. Migraties en interacties in prehistorische Beringia: de evolutie van de lithografische technologie van Yakut. Oudheid 90 (349): 9-31.
Hanks B. 2010. Archeologie van de Euraziatische steppen en Mongolië. Jaaroverzicht antropologie 39 (1): 469-486.
Larichev, Vitaliy. "Het bovenste paleolithicum van Noord-Azië: prestaties, problemen en perspectieven. III. Noordoost-Siberië en het Russische Verre Oosten." Journal of World Prehistory, Uriy Khol'ushkinInna Laricheva, Volume 6, Issue 4, SpingerLink, december 1992.
Pitul'ko V. 2001. Terminalpleistoceen-Vroege bezetting van het Holoceen in Noordoost-Azië en de Zhokhov-assemblage. Quaternary Science beoordelingen 20 (1-3): 267-275.
Pitulko VV, Basilyan AE en Pavlova EY. 2014. De Berelekh Mammoth "Graveyard": nieuwe chronologische en stratigrafische gegevens van het veldseizoen 2009. Geoarcheologie 29 (4): 277-299.
Vasil'ev SA, Kuzmin YV, Orlova LA en Dementiev VN. 2002. Op radiokoolstof gebaseerde chronologie van het paleolithicum in Siberië en de relevantie ervan voor de bevolking van de nieuwe wereld. Radiokoolstofdatering 44 (2): 503-530.
Yi S, Clark G, Aigner JS, Bhaskar S, Dolitsky AB, Pei G, Galvin KF, Ikawa-Smith F, Kato S, Kohl PL et al. 1985. De "Dyuktai-cultuur" en de oorsprong van de nieuwe wereld [en opmerkingen en antwoorden]. Huidige antropologie 26 (1): 1-20.
