Walvisachtigen (walvissen, dolfijnen en bruinvissen) zijn vrijwillige ademhaling, wat betekent dat ze denken aan elke ademhaling die ze nemen. Een walvis ademt door het blaasgat bovenop zijn kop, dus hij moet naar het wateroppervlak komen om te ademen. Maar dat betekent dat de walvis wakker moet zijn om te ademen. Hoe krijgt een walvis rust??
De manier waarop een walvisachtige slaapt, is verrassend. Wanneer een mens slaapt, zijn al zijn hersenen bezig met slapen. In tegenstelling tot mensen slapen walvissen door de helft van hun hersenen tegelijk te laten rusten. Terwijl de ene helft van de hersenen wakker blijft om ervoor te zorgen dat de walvis ademt en de walvis waarschuwt voor enig gevaar in zijn omgeving, slaapt de andere helft van de hersenen. Dit wordt unihemisferische langzame-slaap genoemd.
Mensen ademen onwillekeurig, wat betekent dat ze ademen zonder erover na te denken en een ademreflex hebben die in versnelling trapt wanneer ze slapen of bewusteloos worden geslagen. Je kunt niet vergeten om te ademen en je stopt niet met ademen als je slaapt.
Met dit patroon kunnen walvissen ook blijven bewegen terwijl ze slapen, hun positie ten opzichte van anderen in hun pod behouden en zich bewust blijven van roofdieren zoals haaien. De beweging kan hen ook helpen hun lichaamstemperatuur te handhaven. Walvissen zijn zoogdieren, en ze reguleren hun lichaamstemperatuur om het in een smal bereik te houden. In water verliest een lichaam 90 keer zoveel warmte als in lucht. Spieractiviteit helpt het lichaam warm te houden. Als een walvis stopt met zwemmen, kan deze te snel warmte verliezen.
Walvisslaap is complex en wordt nog steeds bestudeerd. Een interessante bevinding, of het ontbreken daarvan, is dat walvissen geen REM-slaap (snelle oogbeweging) lijken te hebben die kenmerkend is voor mensen. Dit is het stadium waarin het grootste deel van onze dromen plaatsvindt. Betekent dit dat walvissen geen dromen hebben? Onderzoekers weten het antwoord op die vraag nog niet.
Sommige walvisachtigen slapen ook met één oog open en veranderen in het andere oog wanneer de hersenhelften hun activering tijdens de slaap veranderen.
Waar walvisachtigen slapen verschilt per soort. Sommige rusten op het oppervlak, sommige zwemmen constant en sommige rusten zelfs ver onder het wateroppervlak. Het is bijvoorbeeld bekend dat dolfijnen in gevangenschap een paar minuten per keer op hun bodem rusten.
Grote baleinwalvissen, zoals bultrugwalvissen, kunnen een half uur per keer aan de oppervlakte rusten. Deze walvissen ademen langzaam in, minder frequent dan een actieve walvis. Ze zijn zo relatief onbeweeglijk aan het oppervlak dat dit gedrag wordt aangeduid als "houtkap" omdat ze eruit zien als gigantische houtblokken die op het water drijven. Ze kunnen echter niet te lang achter elkaar rusten, of ze kunnen te veel lichaamswarmte verliezen als ze inactief zijn.
bronnen: