Definitie van idiografisch en nomothetisch

Idiografische en nomothetische methoden vertegenwoordigen twee verschillende benaderingen om het sociale leven te begrijpen.

Een idiografische methode richt zich op individuele gevallen of gebeurtenissen. Etnografen observeren bijvoorbeeld de kleine details van het dagelijks leven om een ​​algemeen portret van een specifieke groep mensen of een gemeenschap te construeren.

EEN nomothetische methode, aan de andere kant wil het algemene uitspraken produceren die rekening houden met grotere sociale patronen, die de context vormen van afzonderlijke gebeurtenissen, individueel gedrag en ervaring.

Sociologen die nomothetisch onderzoek uitvoeren, werken waarschijnlijk met grote enquêtegegevensreeksen of andere vormen van statistische gegevens en voeren kwantitatieve statistische analyse uit als hun methode van onderzoek.

Belangrijkste afhaalrestaurants: idiografisch en nomothetisch onderzoek

• De nomothetische benadering omvat het proberen om generalisaties over de wereld te maken en grootschalige sociale patronen te begrijpen.
• De idiografische benadering houdt in dat wordt geprobeerd veel gedetailleerde informatie over een beperkter onderwerp van studie te achterhalen.
• Sociologen kunnen zowel idiografische als nomothetische benaderingen combineren om een ​​beter begrip van de samenleving te ontwikkelen.

Historische achtergrond

De 19e-eeuwse Duitse filosoof Wilhelm Windelband, een neo-Kantiaan, introduceerde deze termen en definieerde hun onderscheidingen.

Windelband gebruikte nomothetic om een ​​benadering te beschrijven voor het produceren van kennis die grootschalige generalisaties tot doel heeft. Deze benadering is gebruikelijk in de natuurwetenschappen en wordt door velen beschouwd als het ware paradigma en doel van de wetenschappelijke benadering.

Met een nomothetische benadering voert men zorgvuldige en systemische observatie en experimenten uit om resultaten af ​​te leiden die breder kunnen worden toegepast buiten het domein van de studie.

We kunnen ze beschouwen als wetenschappelijke wetten of algemene waarheden die voortkomen uit sociaalwetenschappelijk onderzoek. We kunnen deze benadering zelfs zien in het werk van de vroege Duitse socioloog Max Weber, die schreef over de processen van het creëren van ideale types en concepten bedoeld om als algemene regels te dienen.

Aan de andere kant is een idiografische benadering specifiek gericht op een bepaald geval, plaats of fenomeen. Deze benadering is ontworpen om betekenissen af ​​te leiden die specifiek zijn voor het onderzoeksdoel en is niet noodzakelijkerwijs ontworpen voor het extrapoleren van generalisaties.

Toepassing in sociologie

Sociologie is een discipline die deze twee benaderingen overbrugt en combineert, wat verwant is aan het belangrijke micro / macro-onderscheid van de discipline.

Sociologen bestuderen de relaties tussen mens en maatschappij, beide aan de micro en macro niveau. Mensen en hun dagelijkse interacties en ervaringen vormen de micro. De macro bestaat uit de grotere patronen, trends en sociale structuren waaruit de samenleving bestaat.

In die zin is de idiografische benadering vaak gericht op de micro, terwijl de nomothetische benadering wordt gebruikt om de macro te begrijpen.

Methodologisch gezien betekent dit dat deze twee verschillende benaderingen van het uitvoeren van sociaalwetenschappelijk onderzoek ook vaak samenvallen met de kwalitatieve / kwantitatieve kloof.

Gewoonlijk zou men kwalitatieve methoden zoals etnografisch onderzoek, observatie van deelnemers, interviews en focusgroepen gebruiken om idiografisch onderzoek uit te voeren. Kwantitatieve methoden zoals grootschalige enquêtes en statistische analyse van demografische of historische gegevens zouden worden gebruikt om nomothetisch onderzoek uit te voeren.

Veel sociologen zijn echter van mening dat het beste onderzoek zowel nomothetische als idiografische benaderingen zal combineren, evenals zowel kwantitatieve als kwalitatieve onderzoeksmethoden. Dit is effectief omdat het een diepgaand inzicht geeft in hoe grootschalige sociale krachten, trends en problemen het dagelijks leven van individuele mensen beïnvloeden.