Definitie van Double in C, C ++ en C #

De dubbele is een fundamenteel gegevenstype dat in de compiler is ingebouwd en wordt gebruikt om numerieke variabelen te definiëren die getallen met decimale punten bevatten. C, C ++, C # en vele andere programmeertalen herkennen het dubbele als een type. Een dubbel type kan zowel fractionele als gehele waarden vertegenwoordigen. Het mag maximaal 15 cijfers bevatten totaal, inclusief die voor en na de komma. 

Gebruikt voor dubbel

Het vlottertype, dat een kleiner bereik heeft, werd in één keer gebruikt omdat het sneller was dan het dubbele bij het omgaan met duizenden of miljoenen drijvende-kommagetallen. Omdat de berekeningssnelheid bij nieuwe processors dramatisch is toegenomen, zijn de voordelen van floats ten opzichte van het dubbele te verwaarlozen. Veel programmeurs beschouwen het dubbele type als het standaardtype bij het werken met getallen die decimale punten vereisen. 

Double vs. Float en Int

Andere gegevenstypen zijn float en int. De typen double en float zijn vergelijkbaar, maar ze verschillen in precisie en bereik:

• Een vlotter is een enkelvoudig precisie, 32-bit drijvende-komma datatype dat zeven cijfers herbergt. Het bereik is ongeveer 1,5 × 10^-45 tot 3,4 × 10^38.
• Een dubbele is een dubbel-precisie, 64-bit drijvende-komma datatype. Het is geschikt voor 15 tot 16 cijfers, met een bereik van ongeveer 5,0 × 10^-345 tot 1,7 × 10³⁰⁸.

De int behandelt ook gegevens, maar het dient een ander doel. Getallen zonder fractionele delen of een decimale punt kunnen als int worden gebruikt. Het int-type bevat dus alleen hele getallen, maar het neemt minder ruimte in beslag, de rekenkunde is meestal sneller en het gebruikt caches en gegevensoverdrachtbandbreedte efficiënter dan de andere typen.