Corpus Callosum en hersenfunctie

Het corpus callosum is een dikke band van zenuwvezels die de hersenkwab verdeelt in linker en rechter hemisferen. Het verbindt de linker- en rechterkant van de hersenen waardoor communicatie tussen beide hersenhelften mogelijk is. Het corpus callosum draagt ​​motorische, sensorische en cognitieve informatie over tussen de hersenhelften.

Functie

Het corpus callosum is de grootste vezelbundel in de hersenen en bevat bijna 200 miljoen axonen. Het is samengesteld uit witte stof vezelbanen bekend als commissural vezels. Het is betrokken bij verschillende functies van het lichaam, waaronder:

• Communicatie tussen hersenhelften
• Oogbeweging en visie
• De balans tussen opwinding en aandacht handhaven
• Tactiele lokalisatie

Van voorste (voorkant) tot achterste (achterkant), het corpus callosum kan worden onderverdeeld in gebieden die bekend staan ​​als de tribune, genu, lichaam, en splenium. De rostrum en het genu verbinden de linker en rechter frontale kwabben van de hersenen. Het lichaam en het splenium verbinden de hemisferen van de temporale lobben en de hemisferen van de occipitale lobben.

Het corpus callosum speelt een belangrijke rol in het gezichtsvermogen door de afzonderlijke helften van ons gezichtsveld te combineren, die beelden op elk halfrond afzonderlijk verwerken. Het stelt ons ook in staat om de objecten die we zien te identificeren door de visuele cortex te verbinden met de taalcentra van de hersenen. Bovendien brengt het corpus callosum tactiele informatie (verwerkt in de pariëtale lobben) over tussen de hersenhelften om ons in staat te stellen aanraking te lokaliseren.

Plaats

Richtinggevend bevindt het corpus callosum zich onder het cerebrum op de middellijn van de hersenen. Het bevindt zich in de interhemisferische kloof, een diepe groef die de hersenhelften scheidt.

Agenesis van het Corpus Callosum

Agenese van het corpus callosum (AgCC) is een aandoening waarbij een individu wordt geboren met een gedeeltelijk corpus callosum of helemaal geen corpus callosum. Het corpus callosum ontwikkelt zich meestal tussen de 12 en 20 weken en blijft structurele veranderingen ervaren, zelfs in de volwassenheid. AgCC kan worden veroorzaakt door een aantal factoren, waaronder chromosoommutaties, genetische overerving, prenatale infecties en andere onbekende oorzaken. Personen met AgCC kunnen cognitieve en communicatie ontwikkelingsachterstanden ervaren. Ze kunnen moeite hebben met het begrijpen van taal en sociale signalen. Andere mogelijke problemen zijn een verminderd gezichtsvermogen, gebrek aan bewegingscoördinatie, gehoorproblemen, lage spierspanning, vervormde hoofd- of gelaatstrekken, spasmen en toevallen.

Hoe kunnen mensen geboren zonder een corpus callosum functioneren? Hoe kunnen beide hersenhelften communiceren? Onderzoekers hebben ontdekt dat de hersenactiviteit in rusttoestand bij zowel mensen met gezonde hersenen als mensen met AgCC er in wezen hetzelfde uitziet. Dit geeft aan dat de hersenen het ontbrekende corpus callosum compenseren door zichzelf opnieuw te bedraden en nieuwe zenuwverbindingen tussen de hersenhelften tot stand te brengen. Het feitelijke proces voor het tot stand brengen van deze communicatie is nog onbekend.