Blisterkevers, Familie Meloidae

Weinig Noord-Amerikaanse soorten blarenkevers zullen daadwerkelijk blaren veroorzaken, maar het is nog steeds slim om voorzichtig te zijn bij het omgaan met leden van de keverfamilie Meloidae. Er is enige discussie over of blarenkevers ongedierte zijn (omdat de volwassenen zich voeden met veel landbouwgewassen en gevaarlijk kunnen zijn voor vee), of nuttige roofdieren (omdat de larven de jongen van andere gewasetende insecten consumeren, zoals sprinkhanen).

Beschrijving

Blisterkevers lijken oppervlakkig vergelijkbaar met leden van sommige andere keverfamilies, zoals soldaatkevers en donkere kevers. Blisterkevers hebben echter enkele unieke functies die u helpen ze te identificeren. Hun elytra lijkt leerachtig en zacht, in plaats van stijf, en de voorvleugels wikkelen zich rond de zijkanten van de buik van de kever. Het pronotum van de blaaskever is meestal cilindrisch of afgerond en smaller dan zowel de kop als de basis van de elytra.

De meeste volwassen blaaskevers zijn middelgroot, hoewel de kleinste soort slechts enkele millimeters lang is en de grootste 7 centimeter lang kan worden. Hun lichamen zijn in het algemeen langwerpig van vorm en hun antennes zullen ofwel filiform of monofiliform zijn. Hoewel velen donker of saai van kleur zijn, met name in het oosten van de VS, komen sommige wel in heldere, aposematische kleuren. Zoek blaren op bloemen of bladeren.

Classificatie

Koninkrijk - Animalia
Phylum - Arthropoda
Klasse - Insecta
Bestel - Coleoptera
Familie - Meloidae

Eetpatroon

Volwassen blaaskevers voeden zich met planten, vooral die in de families peulvruchten, aster en nachtschade. Hoewel het zelden als een belangrijk gewasongedierte wordt beschouwd, vormen blaaskevers soms grote voedingsaggregaties in planten. Veel blaaskevers consumeren de bloemen van hun waardplanten, terwijl sommige zich voeden met het gebladerte.

Larven van blarenkevers hebben ongebruikelijke voedingsgewoonten. Sommige soorten zijn gespecialiseerd in het eten van sprinkhaneneieren en worden daarom als nuttige insecten beschouwd. Andere blaaskeverlarven eten de larven en voorzieningen van grondnestende bijen. In deze soort kunnen de eerste instar-larven een ritje maken op een volwassen bij terwijl deze terug naar zijn nest vliegt, en zich vervolgens vestigen om de nakomelingen van de bij op te eten.

Levenscyclus

Blisterkevers ondergaan complete metamorfose, zoals alle kevers, maar op een ietwat ongebruikelijke manier. De eerste instar-larven (genaamd triungulins) hebben meestal functionele poten, goed ontwikkelde antennes en zijn behoorlijk actief. Deze jonge larven moeten bewegen omdat ze parasitoïden zijn en hun gastheren moeten vinden. Zodra ze zich hebben gevestigd bij hun gastheer (zoals in een bijennest), is elke volgende fase meestal minder actief en worden de benen geleidelijk kleiner of verdwijnen ze zelfs. Deze larvenontwikkeling wordt aangeduid als hypermetamorphosis. Het laatste stadium is een pseudopupa-fase, waarin de kever zal overwinteren. Afhankelijk van de soort en de omgevingscondities kan de levenscyclus van de blaaskever wel drie jaar duren. De meeste soorten zullen echter binnen een jaar een volledige levenscyclus doorlopen.

Speciaal gedrag en verdedigingen

Blister kevers hebben meestal een zachte body en lijken kwetsbaar voor roofdieren, maar ze zijn niet weerloos. Hun lichamen produceren een bijtende chemische stof genaamd kantaridin, die ze uit hun beengewrichten uitstralen wanneer ze worden bedreigd (een defensieve strategie die "reflexbloeding" wordt genoemd). Meloid soorten met hoge niveaus van cantharidine kunnen huidblaren veroorzaken bij het hanteren, waardoor deze kevers hun gemeenschappelijke naam krijgen. Cantharidin is een effectief afstotend middel voor mieren en andere roofdieren, maar kan extreem giftig zijn als het wordt ingenomen door mensen of dieren. Paarden zijn bijzonder gevoelig voor cantharidine-vergiftiging, die kan optreden als hun hooivoeder is vervuild met blisterkeverresten.

Bereik en distributie

Blisterkevers zijn het meest divers in droge of semi-droge gebieden van de wereld, hoewel wijd verspreid. Wereldwijd aantal blister keversoorten bijna 4.000. In de VS en Canada zijn er iets meer dan 400 gedocumenteerde blister-keversoorten.