Het voorvoegsel (hem- of hemo- of hemato-) verwijst naar bloed. Het is afgeleid van het Grieks (Haimo-) en Latijn (hemodialyse-) voor bloed.
Hemangioma (hem-angi-oma): een tumor die voornamelijk bestaat uit nieuw gevormde bloedvaten. Het is een veel voorkomende goedaardige tumor die als een moedervlek op de huid verschijnt. Een hemangioom kan zich ook vormen op spieren, botten of organen.
Hematic (hemat-ic): van of verband houdend met bloed of zijn eigenschappen.
Hematocyt (hemato-cyte): een cel van het bloed of bloedcel. Vaak gebruikt om te verwijzen naar een rode bloedcel, kan deze term ook worden gebruikt om te verwijzen naar witte bloedcellen en bloedplaatjes.
Hematocriet (hemato-crit): het proces van het scheiden van bloedcellen uit plasma om de verhouding van het volume rode bloedcellen per gegeven volume bloed te verkrijgen.
Hematoïde (hemat-oid): - lijkt op of verband houdt met bloed.
Hematologie (hemato-logie): gebied van geneeskunde betrokken bij de studie van bloed met inbegrip van ziekten van het bloed en beenmerg. Bloedcellen worden geproduceerd door bloedvormend weefsel in het beenmerg.
Hematoom (hemat-oma): abnormale ophoping van bloed in een orgaan of weefsel als gevolg van een gebroken bloedvat. Een hematoom kan ook een kanker zijn die in het bloed voorkomt.
Hematopoiesis (hemato-poiesis): het proces van het vormen en genereren van bloedcomponenten en alle soorten bloedcellen.
Hematurie (hemat-uria): de aanwezigheid van bloed in urine als gevolg van lekkage in de nieren of een ander deel van de urinewegen. Hematurie kan ook wijzen op een urinewegaandoening, zoals blaaskanker.
Hemoglobine (hemoglobine): ijzerbevattend eiwit gevonden in rode bloedcellen. Hemoglobine bindt zuurstofmoleculen en transporteert zuurstof naar lichaamscellen en weefsels via de bloedbaan.
Hemolymfe (hemo-lymfe): vloeistof vergelijkbaar met bloed dat circuleert in geleedpotigen zoals spinnen en insecten. Hemolymfe kan ook verwijzen naar zowel bloed als lymfe van het menselijk lichaam.
Hemolyse (hemolyse): vernietiging van rode bloedcellen als gevolg van celbreuk. Sommige pathogene microben, plantenvergiften en slangengif kunnen ervoor zorgen dat rode bloedcellen scheuren. Blootstelling aan hoge concentraties chemicaliën, zoals arseen en lood, kan ook hemolyse veroorzaken.
Hemofilie (hemofilie): een geslachtsgebonden bloedaandoening gekenmerkt door overmatig bloeden als gevolg van een defect in een bloedstollingsfactor. Een persoon met hemofilie heeft de neiging om oncontroleerbaar te bloeden.
Hemoptysis (hemo-ptysis): het spuwen of ophoesten van bloed uit de longen of luchtwegen.
Bloeding (hemorragie): abnormale en overmatige bloedstroom.