Bald Eagle-feiten

Eeuwenlang heeft de zeearend (Haliaeetus leucocephalus)was een spiritueel symbool voor de inheemse bevolking die in de Verenigde Staten woonde. In 1782 werd het genomineerd als het nationale embleem van de VS, maar het werd bijna uitgestorven in de jaren 1970 als gevolg van illegale jacht en de gevolgen van DDT-vergiftiging. Herstelinspanningen en sterkere federale bescherming hebben ertoe bijgedragen dat deze grote roofvogel niet langer bedreigd wordt en een sterke comeback blijft maken.

Snelle feiten: The Bald Eagle

• Wetenschappelijke naam: Haliaeetus leucocephalus
• Veelvoorkomende namen: Bald Eagle, Eagle, American Bald Eagle
• Basic Animal Group: Vogel
• Grootte: 35-42 inch lang
• spanwijdte: 5.9 - 7.5 voet
• Gewicht: 6,6-14 pond
• Levensduur: 20 jaar (in het wild)
• Eetpatroon: Carnivoor
• Habitat: grote, open meren en rivieren in de Verenigde Staten en Canada, met name in Florida, Alaska en de Midwest
• Bevolking: 700.000
• Beschermingsstatus: Minste zorg

Beschrijving

Het hoofd van de zeearend lijkt misschien kaal, maar het is eigenlijk bedekt met witte veren. Inderdaad, de naam is eigenlijk afgeleid van een oudere naam en betekenis van 'withoofdig'. De "kale" koppen van volwassen kale adelaars contrasteren scherp met hun chocoladebruine lichamen. Ze hebben een zeer grote, gele, dikke snavel met een bovenkaak die sterk verslaafd is. De vogel is over het algemeen 35 tot 42 centimeter lang met een spanwijdte die tot 7 voet of meer kan groeien.

De kop, nek en staart van kale adelaars zijn helder, gewoon wit, maar jongere vogels kunnen spotten vertonen. Hun ogen, snavel, benen en voeten zijn geel en hun zwarte klauwen zijn dik en krachtig.

Buck Shreck / Getty Images

Habitat en bereik

Het bereik van de zeearend strekt zich uit van Mexico tot het grootste deel van Canada en omvat alle continentale VS. Ze zijn te vinden in allerlei habitats, van de baai van Louisiana tot de woestijnen van Californië tot de loofbossen van New England. Het is de enige zeearend die inheems is in Noord-Amerika.

Dieet en gedrag

Zeearenden eten vis - en van alles en nog wat - behalve vissen vormen het grootste deel van hun dieet. Het is ook bekend dat de vogels andere watervogels eten, zoals futen, reigers, eenden, meerkoeten, ganzen en zilverreigers, evenals zoogdieren zoals konijnen, eekhoorns, wasberen, muskrats en zelfs herten fawns.

Schildpadden, moerasschildpadden, slangen en krabben zorgen ook voor smakelijke zeearendenhapjes. Van kale adelaars is ook bekend dat ze prooien van andere roofdieren stelen (een praktijk die bekend staat als kleptoparasitisme), karkassen van andere dieren opruimen en voedsel van stortplaatsen of campings stelen. Met andere woorden, als een zeearend hem in zijn klauwen kan grijpen, zal hij hem opeten.

Reproductie en nakomelingen

Bald eagles paren van eind september tot begin april, afhankelijk van de regio. Het vrouwtje legt haar eerste ei vijf tot 10 dagen na het paren en incubeert de eieren gedurende ongeveer 35 dagen. Ze produceren een tot drie eieren, die de koppelingsgrootte wordt genoemd.

Bij het eerste broedsel worden kale adelaarskuikens bedekt met donzige witte dons maar worden snel groter en ontwikkelen volwassen veren. Jonge vogels hebben gevlekt bruin en wit verenkleed en krijgen niet de kenmerkende witte kop en staart tot ze 4 tot 5 jaar oud zijn wanneer ze seksueel volwassen zijn en kunnen paren.

Marcia Straub / Getty Images

Gevaren

Kale adelaars worden tegenwoordig bedreigd door stroperij en onopzettelijk of opzettelijk schieten, evenals andere risico's voor roofvogels zoals vervuiling, botsingen met windturbines of hoogspanningsleidingen, besmetting van hun voedselvoorraden en verlies van leefgebied. Loodvergiftiging door kunstaas en afgedankte kogelomhulsels is ook een ernstige bedreiging voor Amerikaanse zeearenden en andere grote roofvogels.

Beschermingsstatus

De Internationale Unie voor Natuurbehoud noemt de staat van instandhouding van de Amerikaanse zeearend als "minste zorg" en zegt dat de bevolking toeneemt. Kale adelaars werden echter zwaar getroffen door pesticiden, vooral DDT, die na de Tweede Wereldoorlog veel werd gebruikt. De eens aangeprezen pesticide vergiftigde kale adelaars en zorgden ervoor dat hun eierschalen dun werden, wat resulteerde in veel mislukte nestpogingen, volgens het California Department of Fish and Wildlife.

Als gevolg van hun afnemende aantal, werd de Amerikaanse zeearend in 1967 op de federale lijst van bedreigde soorten geplaatst en de lijst met bedreigde diersoorten in Californië in 1971. Echter, nadat het gebruik van DDT in 1972 in de Verenigde Staten was verboden, zijn grote inspanningen gedaan om herstellen waren deze vogels succesvol en werd de Amerikaanse zeearend in 2007 van de lijst met bedreigde soorten verwijderd.

bronnen

• "Bald Eagle Overzicht, All About Birds, Cornell Lab of Ornithology." Overzicht, All About Birds, Cornell Lab of Ornithology.
• "Bald Eagle." National Geographic, 21 september 2018.
• "Bald Eagles in Californië." California Department of Fish and Wildlife.
• "Basisfeiten over Bald Eagles." Verdedigers van dieren in het wild, 10 januari 2019.
• "De IUCN Rode lijst van bedreigde soorten." IUCN Rode lijst van bedreigde soorten.