Avocadogeschiedenis - domesticatie en verspreiding van avocadofruit
Share
Avocado (Persea americana) is een van de vroegste vruchten die in Meso-Amerika worden geconsumeerd en een van de eerste bomen die in de Neotropics worden gedomesticeerd. Het woord avocado is afgeleid van de taal die wordt gesproken door de Azteken (Nahuatl) die de boom hebben genoemd ahoacaquahuitl en zijn vrucht ahuacatl; de Spanjaarden noemden het aguacate.
Het oudste bewijs voor avocadoconsumptie gaat bijna 10.000 jaar terug in de staat Puebla in centraal Mexico, op de site van Coxcatlan. Daar, en in andere grotomgevingen in de valleien van Tehuacan en Oaxaca, ontdekten archeologen dat de avocado-zaden in de loop van de tijd groter werden. Op basis daarvan wordt aangenomen dat de avocado tussen 4000-2800 v.Chr. In de regio is gedomesticeerd.
Avocadobiologie
De Persea geslacht heeft twaalf soorten, waarvan de meeste oneetbare vruchten produceren: P. americana is de bekendste van de eetbare soort. In zijn natuurlijke habitat, P. americana groeit tot tussen 10-12 meter (33-40 voet) hoog en heeft zijwortels; glad leerachtig, donkergroen blad; en symmetrische geelgroene bloemen. De vruchten zijn verschillend gevormd, van peervormig tot ovaal tot bolvormig of elliptisch-langwerpig. De schilkleur van het rijpe fruit varieert van groen tot donkerpaars tot zwart.
De wilde stamvader van alle drie de rassen was een polymorfe boomsoort die een breed geografisch gebied besloeg van de oostelijke en centrale hooglanden van Mexico via Guatemala tot de Pacifische kust van Midden-Amerika. De avocado moet echt als semi-gedomesticeerd worden beschouwd: Meso-Amerikanen bouwden geen boomgaarden maar brachten liever een paar wilde bomen naar woonpercelen en verzorgden ze daar.
Oude rassen
Drie soorten avocado werden afzonderlijk gemaakt op drie verschillende locaties in Midden-Amerika. Ze werden herkend en gerapporteerd in overlevende Meso-Amerikaanse codexen, met de meest gedetailleerde verschijning in de Azteekse Florentijnse Codex. Sommige geleerden geloven dat deze variëteiten avocado's allemaal in de 16e eeuw zijn gemaakt: maar het bewijs is op zijn best niet overtuigend.
- Mexicaanse Avocado's (P. americana var. drymifolia, in de Azteekse taal de aoacatl genoemd), afkomstig uit centraal Mexico en aangepast aan de tropische hooglanden, met een relatief goede tolerantie voor koud en klein fruit dat bedekt is door een dunne, paarszwarte schil.
- Guatemalaanse avocado's, (P. americana var. guatemalensis, quilaoacatl) komen uit het zuiden van Mexico of Guatemala. Ze zijn qua vorm en grootte vergelijkbaar met de Mexicaan, maar hebben een meer eivormig en lichter gekleurd zaad. Guatemalteekse avocado's zijn aangepast aan gemiddelde hoogtes in de tropen, zijn enigszins koudtolerant en hebben een dikke, taaie huid.
- West-Indiase avocado's (P. americana var. americana, tlacacolaocatl), ondanks hun naam, komen helemaal niet uit West-Indië, maar zijn eerder ontwikkeld in de Maya-laaglanden van Midden-Amerika. Ze zijn de grootste van de avocadovariëteiten en zijn aangepast aan laagland vochtige tropen en tolerant voor hoge niveaus van zout en chlorose (tekort aan plantenvoeding). De West-Indiase avocadofruit is rond tot peervormig, heeft een gladde, gemakkelijk te pellen, lichtgroene schil en een overvloedig vruchtvlees met een licht zoete smaak.
Moderne rassen
Er zijn ongeveer 30 belangrijkste cultivars (en vele andere) van avocado's in onze moderne markten, waarvan de bekendste de Anaheim en Bacon zijn (die bijna volledig zijn afgeleid van Guatemalteekse avocado's); Fuerte (van Mexicaanse avocado's); en Hass en Zutano (die hybriden van Mexicaans en Guatemalteeks zijn). Hass heeft het grootste productievolume en Mexico is de grootste producent van geëxporteerde avocado's, bijna 34% van de hele wereldmarkt. De belangrijkste importeur is de Verenigde Staten.
Moderne gezondheidsmaatregelen suggereren dat vers gegeten, avocado's een rijke bron zijn van oplosbare B-vitamines, en van ongeveer 20 andere essentiële vitamines en mineralen. De Florentijnse codex gerapporteerde avocado's zijn goed voor verschillende kwalen, waaronder roos, schurft en hoofdpijn.
Culturele betekenis
De enkele overgebleven boeken (codices) van de Maya- en Azteekse culturen, evenals mondelinge geschiedenissen van hun nakomelingen, geven aan dat avocado's een spirituele betekenis hadden in sommige Meso-Amerikaanse culturen. De veertiende maand in de klassieke Maya-kalender wordt vertegenwoordigd door de avocado-glyph, uitgesproken als K'ank'in. Avocado's maken deel uit van de naam glyph van de klassieke Maya-stad Pusilhá in Belize, bekend als het "Koninkrijk van de Avocado". Avocadobomen worden geïllustreerd op de sarcofaag van de Maya-heerser Pacal in Palenque.
Volgens de Azteekse mythe, omdat avocado's de vorm hebben van testikels (het woord ahuacatl betekent ook "testikel"), kunnen ze sterkte overdragen aan de consument. Ahuacatlan is een Azteekse stad wiens naam betekent "plaats waar de avocado rijk is".
bronnen
Deze woordenlijst maakt deel uit van de About.com-gids voor Plant Domestication en het Dictionary of Archaeology.
Chen H, Morrell PL, Ashworth VETM, de la Cruz M en Clegg MT. 2009. Het volgen van de geografische oorsprong van belangrijke avocadocultivars. Journal of Heredity 100 (1): 56-65.
Galindo-Tovar, María Elena. "Sommige aspecten van avocado (Persea americana Mill.) Diversiteit en domesticatie in Mesoamerica." Genetic Resources and Crop Evolution, Volume 55, Issue 3, SpringerLink, mei 2008.
Galindo-Tovar ME en Arzate-Fernández A. 2010. West-Indiase avocado: waar komt het vandaan? Phyton: Revista Internacional de Botánica Experimenteel 79: 203-207.
