Stabiliteit (of atmosferische stabiliteit) verwijst naar de neiging van lucht om te stijgen en stormen te veroorzaken (instabiliteit), of om verticale beweging te weerstaan (stabiliteit).
De eenvoudigste manier om te begrijpen hoe stabiliteit werkt, is door een luchtpakket voor te stellen met een dunne, flexibele bedekking die het toelaat uit te zetten maar voorkomt dat de lucht binnen zich vermengt met de omringende lucht - zoals bij een feestballon. Stel je vervolgens voor dat we de ballon meenemen en deze in de atmosfeer dwingen. Omdat de luchtdruk afneemt met de hoogte, zal de ballon ontspannen en uitzetten, en de temperatuur zal daarom dalen. Als het pakket koeler zou zijn dan de omringende lucht, zou het zwaarder zijn (omdat koele lucht dichter is dan warme lucht); en als het dat zou doen, zou het terugzakken naar de grond. Er wordt gezegd dat lucht van dit type stabiel is.
Aan de andere kant, als we onze denkbeeldige ballon optillen en de lucht erin was warmer, en daarom minder dicht dan de omringende lucht, zou het blijven stijgen totdat het een punt bereikte waar zijn temperatuur en die van zijn omgeving gelijk waren. Dit type lucht is geclassificeerd als instabiel.
Maar meteorologen hoeven het gedrag van een ballon niet elke keer te bekijken als ze de atmosferische stabiliteit willen weten. Ze kunnen hetzelfde antwoord bereiken door eenvoudig de actuele luchttemperatuur op verschillende hoogtes te meten; deze maatregel wordt het milieu-vervalpercentage genoemd (de term "verval" die te maken heeft met de daling van de temperatuur).
Als het omgevingsverval steil is - zoals waar is wanneer de lucht nabij de grond aanzienlijk warmer is dan de lucht omhoog - dan weet men dat de atmosfeer onstabiel is. Maar als de lapse rate klein is, wat betekent dat er relatief weinig verandering in temperatuur is, is dit een goede indicatie van een stabiele atmosfeer. De meest stabiel omstandigheden doen zich voor tijdens een temperatuurinversie wanneer de temperatuur toeneemt (in plaats van afneemt) met de hoogte.
De eenvoudigste manier om in een oogopslag de atmosferische stabiliteit te bepalen, is door een atmosferisch geluid te gebruiken.
Uitgegeven door Tiffany Means.