Amorfe definitie in natuurkunde en scheikunde

In natuurkunde en scheikunde, amorfe is een term die wordt gebruikt om een ​​vaste stof te beschrijven die geen kristallijne structuur vertoont. Hoewel er een lokale ordening van de atomen of moleculen in een amorfe vaste stof kan zijn, is er geen ordening op lange termijn aanwezig. In oudere teksten waren de woorden "glas" en "glasachtig" synoniem met amorf. Glas wordt nu echter beschouwd als een type amorfe vaste stof.

Voorbeelden

Voorbeelden van amorfe vaste stoffen omvatten vensterglas, polystyreen en roet. Veel polymeren, gels en dunne films vertonen een amorfe structuur. IJs kan een kristalvorm aannemen als een sneeuwvlok of kan een amorfe vaste stof vormen.

bronnen

• Mavračić, Juraj; Mocanu, Felix C .; Deringer, Volker L .; Csányi, Gábor; Elliott, Stephen R. (2018). "Gelijkenis tussen amorfe en kristallijne fasen: het geval van TiO₂." J. Phys. Chem. Lett. 9 (11): 2985-2990. doi: 10,1021 / acs.jpclett.8b01067
• Zallen, R. (1969). De fysica van amorfe vaste stoffen. Wiley Interscience.