Albert Einstein Vader van algemene relativiteitstheorie

Albert Einstein was een theoretisch fysicus en een van de genieën van de natuurkunde van de 20e eeuw. Zijn werk heeft bijgedragen aan ons begrip van het universum. Hij werd geboren en woonde een groot deel van zijn leven in Duitsland, voordat hij in 1933 naar de Verenigde Staten emigreerde.

Een genie kweken

Toen hij vijf jaar oud was, liet Einsteins vader hem een ​​zakkompas zien. De jonge Einstein besefte dat iets in een "lege" ruimte de naald beïnvloedde. Hij zei dat de ervaring een van de meest onthullende van zijn leven was. Ongeveer een jaar later begon de opleiding van Albert. 

Hoewel hij slim was en modellen en mechanische apparaten bouwde voor de lol, werd hij ook als een langzame leerling beschouwd. Het is mogelijk dat hij dyslectisch was, of hij was gewoon verlegen. Hij was goed in wiskunde, vooral calculus.

In 1894 verhuisden de Einsteins naar Italië, maar Albert bleef in München. Het jaar daarop slaagde hij niet voor een examen dat bepaalde of hij in Zürich voor een diploma elektrotechniek kon studeren. In 1896 deed hij afstand van zijn Duitse staatsburgerschap en werd hij pas in 1901 burger van enig ander land. Ook in 1896 ging hij naar de Zwitserse Federale Polytechnische School in Zürich en volgde een opleiding tot leraar natuurkunde en wiskunde. Hij behaalde zijn diploma in 1900.

Einstein werkte van 1902 tot 1909 als technisch expert op het octrooibureau. Gedurende die tijd hadden hij en Mileva Maric, een wiskundige, een dochter Lieserl, geboren in januari 1902. (Wat er uiteindelijk met Lieserl is gebeurd, weet ik niet. Het is mogelijk dat ze stierf in de kinderschoenen of werd aangenomen ter adoptie.) t trouwde tot 1903. Op 14 mei 1904 werd de eerste zoon van het paar, Hans Albert Einstein, geboren.

Tijdens dit deel van zijn leven begon Einstein te schrijven over theoretische fysica. Hij behaalde ook een doctoraat aan de Universiteit van Zürich in 1905 voor een proefschrift genaamd Over een nieuwe bepaling van moleculaire dimensies.

Relativiteitstheorie ontwikkelen

De eerste van de drie kranten uit 1905 van Albert Einstein keek naar een fenomeen dat werd ontdekt door Max Planck. De ontdekking van Planck geeft aan dat elektromagnetische energie leek te worden uitgezonden door het uitstralen van objecten in discrete hoeveelheden. Deze energie was recht evenredig met de frequentie van de straling. Einsteins papier gebruikte de kwantumhypothese van Planck voor een beschrijving van de elektromagnetische straling van licht.

Einsteins tweede paper uit 1905 legde de basis voor wat uiteindelijk de speciale relativiteitstheorie zou worden. Met behulp van een herinterpretatie van het klassieke relativiteitsbeginsel, waarin stond dat de natuurwetten in elk referentiekader dezelfde vorm moesten hebben, stelde Einstein voor dat de snelheid van het licht in alle referentiekaders constant bleef, zoals vereist door de theorie van Maxwell. Later dat jaar liet Einstein, in het verlengde van zijn relativiteitstheorie, zien hoe massa en energie equivalent waren. 

Einstein vervulde verschillende banen van 1905 tot 1911, terwijl hij nog steeds zijn theorieën ontwikkelde. In 1912 begon hij aan een nieuwe onderzoeksfase, met behulp van de wiskundige Marcel Grossmann. Hij noemde zijn nieuwe werk de "algemene relativiteitstheorie", die hij in 1915 kon publiceren. Het gaat over de bijzonderheden van de ruimte-tijd-theorie en ook over de "kosmologische constante".

In 1914 werd Einstein Duits staatsburger en werd hij benoemd tot directeur van het Kaiser Wilhelm Physical Institute en professor aan de Universiteit van Berlijn. De Einsteins scheidden op 14 februari 1919. Albert trouwde vervolgens met zijn neef Elsa Loewenthal.

Hij ontving de Nobelprijs in 1921 voor zijn werk uit 1905 over het foto-elektrisch effect. 

Vluchtende Wereldoorlog II

Einstein zag af van zijn staatsburgerschap om politieke redenen en emigreerde naar de Verenigde Staten in 1935. Hij werd hoogleraar theoretische fysica aan de Princeton University en een Amerikaans staatsburger in 1940, met behoud van zijn Zwitserse staatsburgerschap.

Albert Einstein ging met pensioen in 1945. In 1952 bood de Israëlische regering hem de functie van tweede president aan, die hij weigerde. Op 30 maart 1953 bracht hij een herziene uniforme veldtheorie uit.

Einstein stierf op 18 april 1955. Hij werd gecremeerd en zijn as werd verspreid op een niet vrijgegeven plaats.

Uitgegeven door Carolyn Collins Petersen.