Acheulean Tradition
Share
De Acheulean (soms gespeld als Acheuliaan) is een techno-complex van stenen gereedschap dat tijdens het Lower Paleolithicum ongeveer 1,76 miljoen jaar geleden opkwam in Oost-Afrika (afgekort mya) en bleef bestaan tot 300.000-200.000 jaar geleden (300-200 ka), hoewel in op sommige plaatsen ging het nog zo lang door als 100 ka.
De mensen die de Acheulean steengereedschapindustrie produceerden, waren lid van de soort homo erectus en H. heidelbergensis. Gedurende deze periode, homo erectus verliet Afrika via de Levantine Corridor en reisde naar Eurazië en uiteindelijk Azië en Europa, en bracht de technologie met zich mee.
De Acheulean werd voorafgegaan door de Oldowan in Afrika en delen van Eurazië en werd gevolgd door het Mousteriaanse Midden-Paleolithicum in het westen van Eurazië en het Midden-Stenen Tijdperk in Afrika. De Acheulean is vernoemd naar de Acheul-site, een lagere paleolithische site aan de rivier de Somme in Frankrijk. Acheul werd ontdekt in het midden van de 19e eeuw.
Stone Tool-technologie
Het bepalende artefact voor de Acheulean-traditie is de Acheulean-handaxe, maar de toolkit bevatte ook andere formele en informele hulpmiddelen. Die hulpmiddelen omvatten vlokken, schilfersgereedschap en kernen; langwerpige gereedschappen (of bifaces) zoals hakmessen en plectrums (soms trihedrals genoemd vanwege hun driehoekige doorsneden); en sferoïden of bola's, ruw afgeronde sedimentaire kalksteenrotsen die worden gebruikt als percussie-instrument. Andere percussie-apparaten op Acheulean-sites zijn hamerstenen en aambeelden.
Acheulean tools tonen een aanzienlijke technologische vooruitgang ten opzichte van de eerdere Oldowan; een vooruitstrevende gedachte om een cognitieve en adaptieve toename van hersenkracht te evenaren. De Acheulean-traditie hangt in grote lijnen samen met de opkomst van H. erectus, hoewel de datering voor dit evenement +/- 200.000 jaar is, dus de associatie van de evolutie van H. erectus met de Acheulean toolkit is een beetje een controverse. Naast vuursteen-knappen, was de Acheulean-mensin noten kraken, hout bewerken en karkassen met deze gereedschappen afslachten. Ze had de mogelijkheid om opzettelijk grote vlokken te maken (> 10 centimeter [4 inch] lang) en standaard gereedschapsvormen te reproduceren.
Timing van de Acheulean
Pionier-paleontoloog Mary Leakey vestigde de positie van de Acheulean op tijd in de Olduvai-kloof in Tanzania, waar ze vond dat Acheulean-werktuigen gelaagd waren boven de oudere Oldowan. Sinds die ontdekkingen zijn honderdduizenden Acheulean-handassen gevonden in Afrika, Europa en Azië, verspreid over enkele miljoenen vierkante kilometers, in meerdere ecologische regio's en goed voor ten minste honderdduizend generaties mensen.
De Acheulean is de oudste en langst meegaande steenwerktuigtechnologie in de wereldgeschiedenis en is goed voor meer dan de helft van alle geregistreerde werktuigen. Geleerden hebben ondertussen technologische verbeteringen geïdentificeerd, en hoewel ze het erover eens zijn dat er veranderingen en ontwikkelingen waren gedurende deze enorme tijd, zijn er geen algemeen aanvaarde namen voor de periodes van technologische verandering, behalve in de Levant. Verder, omdat de technologie zo wijdverspreid is, hebben lokale en regionale veranderingen op verschillende tijdstippen anders plaatsgevonden.
Chronologie
Het volgende is samengesteld uit verschillende bronnen: zie onderstaande bibliografie voor meer informatie.
- 1.76-1.6 mya: Early Acheulean. Sites: Gona (1.6 mya), Kokiselei (1.75), Konso (1.75), FLK West, Koobi Fora, West Turkana, Sterkfontein, Bouri, allemaal in Oost- of Zuid-Afrika. Gereedschapsassemblages worden gedomineerd door grote plectrums en dikke bifaces / unifaces gemaakt op grote vlokken.
- 1.6-1.2 mya: Sterkfontein, Konso Gardula; verfijning van handaxevorm begint, geavanceerde vormgeving van handaxen gezien bij Konso, Melka Kunture Gombore II met 850 ka.
- 1.5 mya buiten Afrika: 'Ubeidiya in de Jordan Rift Valley van Israël, bifaciale gereedschappen, waaronder picks en handaxes, die goed zijn voor meer dan 20% van de tools. Extra tools zijn hakgereedschap, choppers en vlokgereedschap, maar geen hakmessen. Ruw bronmateriaal varieert per gereedschap: tweevoudig gereedschap op basalt, hakgereedschap en vlokgereedschap op vuursteen; sferoïden in kalksteen
- 1.5-1.4 in Afrika: Peninj, Olduvai, Gadeb Garba. Massale productie van grote, gevormde gereedschappen, hoogwaardige grondstoffen, schilfersplanten, hakmessen
- 1.0 mya-700 ka: op sommige plaatsen bekend als "Large Flake Acheulian": Gesher Benot Ya'aqov (780-660 ka Israel); Atapuerca, Baranc de la Boella (1 mya), Porto Maior, El Sotillo (allemaal in Spanje); Ternifine (Marokko). Tal van bifaciale gereedschappen, handassen en hakmessen vormen de site-assemblages; grote vlokken (groter dan 10 cm in maximale afmeting) werden gebruikt om handwas te produceren. Basalt was de geprefereerde bron voor het snijden van materialen en echte vlokkenknijpers waren het meest voorkomende gereedschap.
- 700-250 ka: Late Acheulean: Venosa Notarchirico (700-600 ka, Italië); La Noira (Frankrijk, 700.000), Caune de l'Arago (690-90 ka, Frankrijk), Pakefield (UK 700 ka), Boxgrove (UK, 500 ka). Er zijn honderden sites die dateren uit de Late Acheulean met vele duizenden handaxen, gevonden in barre woestijnen van mediterrane landschappen, en sommige van deze sites hebben honderden of duizenden handaxes. Klavers zijn bijna afwezig en grote vlokproductie wordt niet langer gebruikt als primaire technologie voor handaxen, die uiteindelijk worden gemaakt met vroege Levallois-technieken
- Mousterian: verving alle LP-industrieën vanaf ongeveer 250.000, op grote schaal geassocieerd met Neanderthalers en later met de verspreiding van vroege moderne mensen.
bronnen
Alperson-Afil, Nira. "Schaars maar significant: de kalksteencomponent van de Acheulean-site van Gesher Benot Ya'aqov, Israël." The Nature of Culture, Naama Goren-Inbar, SpringerLink, 20 januari 2016.
Beyene Y, Katoh S, WoldeGabriel G, Hart WK, Uto K, Sudo M, Kondo M, Hyodo M, Renne PR, Suwa G et al. 2013. De kenmerken en chronologie van de vroegste Acheulean in Konso, Ethiopië. Proceedings van de National Academy of Sciences 110 (5): 1584-1591.
Corbey R, Jagich A, Vaesen K en Collard M. 2016. The Acheulean handaxe: More like a bird's song dan the Beatles 'tune? Evolutionaire antropologie: kwesties, nieuws en beoordelingen 25 (1): 6-19.
Diez-Martín F, Sánchez Yustos P, Uribelarrea D, Baquedano E, Mark DF, Mabulla A, Fraile C, Duque J, Díaz I, Pérez-González A et al. 2015. De oorsprong van The Acheulean: de 1,7 miljoen jaar oude site van FLK West, Olduvai Gorge (Tanzania). Wetenschappelijke rapporten 5: 17839.
Gallotti R. 2016. De Oost-Afrikaanse oorsprong van de West-Europese Acheulean-technologie: feit of paradigma? Quaternary International 411, deel B: 9-24.
Gowlett JAJ. 2015. Variabiliteit in een vroege hominin percussieve traditie: de Acheulean versus culturele variatie in moderne chimpansee-artefacten. Filosofische transacties van de Royal Society B: Biological Sciences 370 (1682).
Moncel MH, Despriée J, Voinchet P, Tissoux H, Moreno D, Bahain JJ, Courcimault G en Falguères C. 2013. Vroeg bewijs van Acheulean-nederzetting in Noordwest-Europa - La Noira-site, een 700.000 jaar oude bezetting in het centrum van Frankrijk. PLOS EEN 8 (11): e75529.
Santonja M en Pérez-González A. 2010. Midden-Pleistoceen Acheulean industrieel complex op het Iberisch schiereiland. Quaternary International 223-224: 154-161.
Sharon G en Barsky D. 2016. De opkomst van de Acheulian in Europa - Een blik vanuit het oosten. Quaternary International 411, deel B: 25-33.
Torre, Ignacio de la. "De overgang naar de Acheulean in Oost-Afrika: een beoordeling van paradigma's en bewijsmateriaal uit Olduvai Gorge (Tanzania)." Journal of Archaeological Method and Theory, Rafael Mora, deel 21, nummer 4, 2 mei 2013.
