10 chloorfeiten (Cl of atoomnummer 17)

Chloor (elementensymbool Cl) is een element dat je elke dag tegenkomt en nodig hebt om te leven. Chloor is atoomnummer 17 met elementensymbool Cl.

Snelle feiten: chloor

Symbool: Cl
Atoomnummer: 17
Uiterlijk: Groenachtig geel gas
Atoomgewicht: 35.45
Groep: Groep 17 (halogeen)
Periode: Periode 3
Elektronen configuratie: [Ne] 3s² 3p⁵
Ontdekking: Carl Wilhelm Scheele (1774)

Chloor feiten

Chloor behoort tot de groep halogeenelementen. Het is het tweede lichtste halogeen, na fluor. Net als andere halogenen is het een extreem reactief element dat gemakkelijk het -1 anion vormt. Vanwege zijn hoge reactiviteit wordt chloor in verbindingen gevonden. Vrij chloor is zeldzaam, maar bestaat als een dicht, diatomisch gas.
Hoewel chloorverbindingen al sinds de oudheid door de mens worden gebruikt, werd pas in 1774 zuiver chloor geproduceerd toen Carl Wilhelm Scheele magnesiumdioxide met spiritus salis (nu bekend als zoutzuur) reageerde om chloorgas te vormen. Scheele herkende dit gas niet als een nieuw element, maar geloofde dat het zuurstof bevatte. Pas in 1811 bepaalde Sir Humphry Davy dat het gas in feite een eerder onbekend element was. Davy gaf chloor zijn naam.
Zuiver chloor is een groenachtig geel gas of vloeistof met een kenmerkende geur (zoals chloorbleekmiddel). De elementnaam komt van de kleur. Het Griekse woord chloros betekent groenachtig geel.
Chloor is het derde meest voorkomende element in de oceaan (ongeveer 1,9 massaprocent) en het 21e meest voorkomende element in de aardkorst.
Er is zoveel chloor in de oceanen van de aarde dat het 5x meer weegt dan onze huidige atmosfeer als het op de een of andere manier plotseling als een gas vrijkomt.
Chloor is essentieel voor levende organismen. In het menselijk lichaam wordt het gevonden als het chloride-ion, waar het de osmotische druk en pH regelt en de spijsvertering in de maag bevordert. Het element wordt meestal verkregen door zout te eten, wat natriumchloride (NaCl) is. Hoewel het nodig is om te overleven, is puur chloor uiterst giftig. Het gas irriteert de luchtwegen, de huid en de ogen. Blootstelling aan 1 deel per duizend in de lucht kan de dood veroorzaken. Omdat veel huishoudelijke chemicaliën chloorverbindingen bevatten, is het riskant om ze te mengen, omdat er giftige gassen kunnen vrijkomen. Het is met name belangrijk om te voorkomen dat chloorbleekmiddel wordt gemengd met azijn, ammoniak, alcohol of aceton.
Omdat chloorgas giftig is en omdat het zwaarder is dan lucht, werd het gebruikt als chemisch wapen. Het eerste gebruik was in 1915 door de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog. Later werd het gas ook gebruikt door de westerse geallieerden. De effectiviteit van het gas was beperkt omdat de sterke geur en de kenmerkende kleur de troepen op zijn aanwezigheid attenden. Soldaten konden zichzelf tegen het gas beschermen door hogere grond te zoeken en door een vochtige doek te ademen, omdat chloor in water oplost.
Zuiver chloor wordt voornamelijk verkregen door elektrolyse van zout water. Chloor wordt gebruikt om drinkwater veilig te maken, voor bleken, desinfecteren, textielverwerking en om verschillende verbindingen te maken. De verbindingen omvatten chloraten, chloroform, synthetisch rubber, tetrachloorkoolstof en polyvinylchloride. Chloorverbindingen worden gebruikt in medicijnen, kunststoffen, antiseptica, insecticiden, voedsel, verf, oplosmiddelen en vele andere producten. Hoewel chloor nog steeds in koelmiddelen wordt gebruikt, is het aantal chloorfluorkoolwaterstoffen (CFK's) dat in het milieu wordt afgegeven, dramatisch gedaald. Aangenomen wordt dat deze verbindingen aanzienlijk hebben bijgedragen aan de vernietiging van de ozonlaag.
Natuurlijk chloor bestaat uit twee stabiele isotopen: chloor-35 en chloor-37. Chloor-35 is goed voor 76% van de natuurlijke overvloed van het element, terwijl chloor-37 de andere 24% van het element vormt. Talloze radioactieve isotopen van chloor zijn geproduceerd.
De eerste kettingreactie die werd ontdekt was een chemische reactie waarbij chloor betrokken was, geen nucleaire reactie, zoals je zou verwachten. In 1913 constateerde Max Bodenstein dat een mengsel van chloorgas en waterstofgas explodeerde bij blootstelling aan licht. Walther Nernst legde het kettingreactie-mechanisme voor dit fenomeen in 1918 uit. Chloor wordt in sterren gemaakt via de zuurstof- en siliciumverbrandingsprocessen.

bronnen

Greenwood, Norman N .; Earnshaw, Alan (1997). Chemie van de elementen (2e editie). Butterworth-Heinemann. ISBN 0-08-037941-9.
Weast, Robert (1984). CRC, Handbook of Chemistry and Physics. Boca Raton, Florida: Chemical Rubber Company Publishing. pp. E110. ISBN 0-8493-0464-4.
Weken, Mary Elvira (1932). "De ontdekking van de elementen. XVII. De halogeenfamilie". Journal of Chemical Education. 9 (11): 1915. doi: 10.1021 / ed009p1915
Winder, Chris (2001). "De toxicologie van chloor". Milieuonderzoek. 85 (2): 105-14. doi: 10,1006 / enrs.2000.4110

Wetenschap