"Typisch" of "Typisch ontwikkelen" is de meest geschikte manier om kinderen te beschrijven die geen speciale onderwijsdiensten ontvangen. 'Normaal' is eerlijk gezegd aanstootgevend, omdat het impliceert dat een kind met speciaal onderwijs 'abnormaal' is. Het houdt ook in dat er één norm is voor kinderen. In plaats daarvan heeft het de voorkeur om kinderen zonder handicap als "typisch" te noemen, omdat zij het gedrag, intellectuele vermogen en functionele vaardigheden hebben die wij "typisch" zouden zien bij kinderen van hun leeftijd.
Ooit was de enige maatstaf of een kind gehandicapt was, hoe hij of zij presteerde op een mate van intelligentie, bekend als een "IQ-test". Het beschrijven van de intellectuele handicap van een kind werd gedefinieerd door het aantal IQ-punten onder het gemiddelde van 100 dat een kind zou vallen. 20 punten was "licht achterlijk", 40 punten was "ernstig achterlijk". Nu moet een kind als gehandicapt worden beschouwd als het niet reageert op interventie of RTI. In plaats van het uitvoeren van een intelligentietest, wordt de handicap van het kind bepaald door zijn of haar moeilijkheid met geschikt academisch materiaal.
Een "typisch" kind zou presteren binnen een standaarddeviatie van het gemiddelde van de prestaties van alle kinderen. Met andere woorden, de afstand aan weerszijden van het gemiddelde dat het grootste deel van de "curve" van de populatie vertegenwoordigt.
We kunnen ook het sociale gedrag van "typische" kinderen benchmarken. Het vermogen om te praten in volledige zinnen, het vermogen om te initiëren en conversatie te onderhouden zijn gedragingen, gedragingen waarvoor pathologietaalpathologen normen hebben gecreëerd. Oppositioneel uitdagend gedrag kan ook worden vergeleken met het verwachte gedrag van een kind van dezelfde leeftijd zonder storend of agressief gedrag.
Ten slotte zijn er functionele vaardigheden die kinderen 'typisch' op bepaalde leeftijden verwerven, zoals zichzelf aankleden, zichzelf voeden en hun eigen schoenen typen. Deze kunnen ook op een bank worden gemarkeerd voor typische kinderen. Op welke leeftijd bindt een kindkind zijn of haar schoenen? Op welke leeftijd snijdt een kind meestal zijn of haar eigen voedsel, met behulp van beide hersenhelften.
"Typisch" is met name geschikt wanneer een typisch ontwikkelend kind wordt vergeleken met een kind in het autismespectrum. Kinderen met autismespectrumstoornissen hebben een groot aantal taal-, sociale, fysieke en cognitieve tekorten. In veel gevallen houden ze verband met ontwikkelingsachterstanden die kinderen met autisme ervaren. Het is vaak in tegenstelling tot "typisch ontwikkelende kinderen" dat we de behoeften van kinderen in het speciaal onderwijs het beste kunnen beschrijven.
Deze studenten worden soms aangeduid als "Studenten regulier onderwijs" of "Studenten algemeen onderwijs".
Mevrouw Johnson zoekt zoveel mogelijk kansen voor haar studenten met ernstige cognitieve uitdagingen om hun typische leeftijdsgenoten te betrekken. Typische kinderen moedigden kinderen met een handicap aan en vormden tegelijkertijd gedrag dat geschikt was voor hun leeftijd.