Ondersteuning van positief gedrag voor betere academische prestaties

Versterking is het middel waarmee gedrag wordt verhoogd. Ook bekend als "gevolgen", voegt positieve versterking iets toe waardoor het waarschijnlijker wordt dat het gedrag zal optreden. Negatieve versterking is wanneer iets wordt verwijderd, het is waarschijnlijker dat het doorgaat.

Het versterkingscontinuüm

Versterking gebeurt altijd. Er treedt enige versterking op omdat het item of de activiteit van nature versterkend is. Aan het hoogste uiteinde van versterking zijn versterkers sociaal of intrinsiek, zoals lof of eigenwaarde. Jonge kinderen, of kinderen met een laag cognitief of sociaal functioneren, kunnen primaire versterkers nodig hebben, zoals voedsel of voorkeursartikelen. Tijdens de instructie moeten primaire versterkers worden gekoppeld met secundaire versterkers.

Primaire versterkers: Primaire versterkers zijn dingen die gedrag versterken dat onmiddellijke bevrediging oplevert, zoals voedsel, water of een voorkeursactiviteit. Vaak hebben zeer jonge kinderen of kinderen met ernstige handicaps primaire versterkers nodig om deel te nemen aan een educatief programma.

Voedsel kan een krachtige versterking zijn, vooral voedsel dat de voorkeur heeft, zoals fruit of snoep. Vaak worden jonge kinderen met ernstige handicaps of een zeer laag sociaal functioneren gestart met voorkeursvoeding, maar ze moeten worden gecombineerd met secundaire versterkers, vooral lof en sociale interactie.

Fysieke stimulatie, zoals ritten op de rug of "vliegtuigritten", zijn primaire versterkers die de therapeut of leraar koppelen aan de versterker. Een van de belangrijkste doelen van een therapeut of leraar is dat de therapeut of leraar een secundaire versterking voor het kind wordt. Wanneer de therapeut een versterking voor het kind wordt, wordt het gemakkelijker voor het kind om secundaire versterkers, zoals lof, in omgevingen te generaliseren.

Het koppelen van primaire versterkers met tokens is ook een krachtige manier om primaire versterkers te vervangen door secundaire versterkers. Een student verdient tokens voor een voorkeursitem, activiteit of misschien voedsel als onderdeel van hun educatieve of therapieprogramma. Het token is ook gekoppeld aan secundaire versterking, zoals lof, en beweegt het kind in de richting van passend gedrag.

Secundaire versterkers: Secundaire versterkers zijn aangeleerde versterkers. Prijzen, lof en andere sociale versterkers worden allemaal geleerd. Als studenten de waarde van secundaire versterking, zoals lof of beloningen, niet hebben geleerd, moeten ze worden gekoppeld aan primaire versterkers: een kind verdient een voorkeursitem door sterren te verdienen. Binnenkort wordt de sociale status en aandacht die bij sterren hoort, overgedragen aan de sterren, en andere secundaire versterkers zoals stickers en prijzen worden effectief.

Kinderen met autismespectrumstoornissen missen een begrip van sociale interactie en hechten geen waarde aan lof of andere secundaire versterking omdat ze Theory of Mind (ToM) missen, het vermogen om te begrijpen dat een ander mens emoties, gedachten heeft en wordt gemotiveerd door persoonlijk eigenbelang. Kinderen met autismespectrumstoornis moeten de waarde van secundaire versterkers worden geleerd door ze te laten combineren met voorkeursartikelen, voedsel en voorkeursactiviteiten.

Intrinsieke versterking: Het uiteindelijke doel van versterking is dat studenten zichzelf leren evalueren en zichzelf belonen met intrinsieke versterking, het gevoel dat een persoon krijgt van een goed uitgevoerde taak, voor het succesvol voltooien van een taak. We moeten echter niet vergeten dat mensen geen 12 jaar op de universiteit, de medische school en het residentie doorbrengen, alleen voor de eer om als "dokter" te worden aangesproken. Ze hopen ook het grote geld te verdienen, en terecht. Als intrinsieke beloningen de werkgelegenheid vergezellen, zoals als leraar buitengewoon onderwijs, kunnen ze echter een deel van het gebrek aan status en inkomen compenseren. De mogelijkheid om intrinsieke versterking te ontdekken in veel activiteiten die tot het grote geld leiden, voorspelt echter veel goeds voor toekomstig succes.

Sociaal geldige versterkers

Sociaal geldige versterkers verwijzen naar wapeningsschema's die "geschikt zijn voor de leeftijd". Het zoeken naar versterkers die studenten niet onderscheiden van typisch ontwikkelende leeftijdsgenoten in hun leeftijdsgroep, maakt echt deel uit van het aanbieden van FAPE - een gratis, passend openbaar onderwijs - een wettelijke basis voor de Wet op verbetering van het onderwijs voor personen met een handicap uit 1994 (IDEIA.) Voor studenten in middelbare school of middelbare school, is het aanbrengen van Super Mario-stickers op de rug van hun handen niet geschikt voor de leeftijd. Natuurlijk hebben studenten met het moeilijkste gedrag, of degenen die niet reageren op secundaire versterking, versterkers nodig die kunnen worden gecombineerd met sociale versterking en vervaagd omdat meer sociaal acceptabele versterking zijn plaats kan innemen.

Sociaal geldige versterking kan studenten ook helpen te begrijpen wat "cool" of acceptabel is voor typische leeftijdsgenoten. In plaats van leerlingen van middelbare schoolleeftijd een Telletubbies-video te laten zien als versterking, wat dacht je van een National Geographic-video over beren? Of misschien anime-tekenfilms?

Versterkers met hoge voorkeur identificeren

Om versterking effectief te laten zijn, moet het iets zijn dat de student of studenten versterkend vinden. Sterren op een kaart kunnen werken voor typische 2e klassers, maar niet voor tweede klassers met een ernstige handicap. Ze zullen zeker niet werken voor middelbare scholieren, tenzij ze ze kunnen ruilen voor iets dat ze echt willen. Er zijn verschillende manieren om versterkers te ontdekken.

• Vraag het ouders: Als je studenten leert die niet communiceren, studenten met ernstige cognitieve handicaps of autismespectrumstoornissen, moet je zeker ouders interviewen voordat de studenten naar je toe komen, zodat je een aantal van hun favoriete dingen hebt. Vaak is het aanbieden van een favoriet speeltje voor een korte periode voldoende sterk om een ​​jonge student aan het werk te houden.
• Een informele voorkeurbeoordeling: Leg een aantal dingen uit waar kinderen van dezelfde leeftijd graag mee spelen en kijk waar een student het meest in geïnteresseerd is. Misschien zoek je soortgelijk speelgoed. Ook andere items waarvan is aangetoond dat ze interessant zijn, zoals speelgoed dat oplicht wanneer je erin knijpt, of accordeonbuizen die geluiden maken wanneer je eraan trekt, kunnen aan studenten worden getoond en gemodelleerd om te zien of ze hun aandacht trekken. Deze items zijn beschikbaar via catalogi die gespecialiseerd zijn in het verstrekken van middelen voor kinderen met een handicap, zoals Abilitations.
• Observation: Wat kiest een kind om te gebruiken? Aan welke activiteiten lijken ze de voorkeur te geven? Ik had een kind in een vroeg interventieprogramma met een schildpad. We hadden een mooi beschilderd model schildpad van vinyl, en hij zou werken voor een kans om de schildpad vast te houden. Bij oudere kinderen zul je merken dat ze misschien een Thomas the Tank Engine-lunchtas hebben, of een Assepoesterparaplu die ze koesteren, en Thomas en Assepoester kunnen goede partners zijn voor versterking.
• Vraag de studenten: Ontdek wat zij het meest motiverend vinden. Een manier om dat te doen is via versterkingsmenu's die studenten dingen bieden die ze kunnen kiezen. Wanneer u ze uit een groep verzamelt, kunt u beslissen welke items het meest populair lijken en deze beschikbaar stellen. Een keuzegrafiek met de keuzes die ze hebben gemaakt kan erg nuttig zijn, of je kunt individuele keuzegrafieken maken zoals ik die heb voor middelbare scholieren op het Autism Spectrum. Als je het aantal keren dat ze elke keuze kunnen maken, wilt regelen of beperken (vooral computertijd, als je een beperkt aantal computers hebt voor een grote groep), kun je ook kaartjes maken met strips onderaan om af te scheuren, een beetje zoals de berichten voor gebruikte auto's in de wasserette.