Ben je een ABD (All-But-Dissertation) student? Doctoraatsproject doemt op als een onheilspellende zwarte wolk? Het proefschrift is de moeilijkste en meest tijdrovende academische eis waarmee een promovendus wordt geconfronteerd. Het is veel te gemakkelijk om je proefschrift uit te stellen en uit te stellen onder het mom: "Ik moet meer lezen voordat ik kan schrijven." Val niet in die val!
Laat je proefschrift je niet naar beneden slepen. Stop met je uitstel. Waarom stellen we uitstel? Onderzoek suggereert dat studenten vaak uitstellen wanneer ze het proefschrift als een overweldigende taak ervaren. Grote verrassing, hè? Motivatie is het grootste probleem waarmee grad studenten worden geconfronteerd bij het schrijven van het proefschrift.
Het proefschrift is een tijdrovend en eenzaam proces dat meestal ongeveer twee jaar duurt (en vaak langer). Het proefschrift is vaak een grote klap voor het zelfvertrouwen van een afgestudeerde student. Het is niet ongewoon om het gevoel te hebben dat het een onoverkomelijke taak is die nooit zal worden voltooid.
De sleutels tot het snel voltooien van het proefschrift zijn organisatie en tijdbeheer. Het gebrek aan structuur is het moeilijke deel van het proefschrift omdat de rol van de student is om een onderzoeksproject te plannen, uit te voeren en op te schrijven (soms meerdere). Er moet een structuur worden toegepast om deze taak te voltooien.
Een manier om structuur te bieden is om het proefschrift te zien als een reeks stappen, in plaats van als een gigantische taak. Motivatie kan worden gehandhaafd en zelfs worden verbeterd als elke kleine stap is voltooid. Organisatie biedt een gevoel van controle, houdt uitstel op minimale niveaus en is de sleutel tot het voltooien van het proefschrift. Hoe krijg je georganiseerd?
Geef een overzicht van de kleine stappen die nodig zijn om dit grote project te voltooien.
Al te vaak kunnen studenten het gevoel hebben dat hun enige doel is om de scriptie af te ronden. Een dergelijk doel kan ontembaar voelen; opsplitsen in de samenstellende taken. In de voorstelfase kunnen de taken bijvoorbeeld als volgt worden georganiseerd: scriptieverklaring, literatuuronderzoek, methode, analyseplan.
Elk van deze taken brengt veel kleinere taken met zich mee. De lijst voor het literatuuroverzicht kan bestaan uit een overzicht van de onderwerpen die u wilt bespreken, met elk zo gedetailleerd mogelijk beschreven. U kunt zelfs relevante artikelen op de juiste plaatsen in de omtrek vermelden. De methode bestaat uit de deelnemers, inclusief items over het lokaliseren van hen, beloningen, het opstellen van formulieren voor geïnformeerde toestemming, het lokaliseren van maatregelen, het beschrijven van psychometrische eigenschappen van de maatregelen, pilootmaatregelen, het opstellen van de procedure, enz..
Het moeilijkste deel van het schrijven van je proefschrift begint en blijft op het goede spoor. Dus hoe schrijf je je proefschrift? Lees verder voor tips over het schrijven van uw proefschrift en het succesvol afronden van uw afstudeerprogramma.
Wat betreft het voltooien van uw lijst met scriptietaken, is het niet nodig om bij het begin te beginnen. In feite zal geloven dat iemand het proefschriftvoorstel begint door zijn of haar inleiding en scriptie te schrijven en eindigt met het plan voor analyses. Begin waar je je comfortabel voelt en vul de gaten in. Je zult merken dat je aan kracht wint met het voltooien van elke kleine taak. Je overweldigd voelen door een bepaalde taak is een teken dat je het niet in voldoende kleine stukjes hebt opgesplitst.
Maak tijd vrij om regelmatig te schrijven. Stel een vast schema op. Train jezelf om gedurende een uur per dag in korte blokken te schrijven. Al te vaak staan we erop dat we grote blokken tijd nodig hebben om te schrijven. Tijdblokken helpen het schrijfproces zeker, maar de ABD mist vaak dergelijke middelen.
Toen we bijvoorbeeld het proefschrift aan het schrijven waren, gaven we 5 lessen als aanvulling op 4 verschillende scholen; blokken van tijd waren moeilijk te vinden, behalve in het weekend. Afgezien van pragmatiek houdt het schrijven van het proefschriftonderwerp elke dag een beetje fris in je hoofd, waardoor je openstaat voor nieuwe ideeën en interpretaties. Misschien merk je zelfs dat je erover nadenkt en conceptuele vooruitgang boekt terwijl je alledaagse taken uitvoert, zoals naar en van school en werk rijden.
Schrijven vereist consistente, goed georganiseerde inspanning en een systeem van zelfopgelegde prikkels om uitstel te overwinnen. Wat voor soort prikkels werken? Hoewel het van het individu afhangt, neemt een veilige gok vrije tijd van het werk. We vonden vegetatietijd, zoals de tijd die werd besteed aan het spelen van computerspelletjes, nuttig als een stimulans om de vooruitgang te versterken.
Wanneer het moeilijk is om te schrijven, praat dan met je ideeën tegen iedereen die wil luisteren of praat gewoon hardop tegen jezelf. Schrijf je gedachten op zonder ze te bekritiseren. Neem de tijd om op te warmen, door te schrijven om je gedachten te wissen. Haal de ideeën naar buiten zonder elke zin te onderzoeken; het is vaak gemakkelijker te bewerken dan te schrijven.
Doorloop uw ideeën door te schrijven, DAN uitgebreid bewerken. Je zult veel concepten schrijven van elke sectie van het proefschrift; een eerste (tweede of zelfs derde) diepgang hoeft geen perfectie te benaderen. Bovendien is het acceptabel om streepjes te gebruiken om aan te geven wanneer u het juiste woord niet kunt vinden om uw idee uit te drukken, maar door wilt gaan; vergeet niet om de streepjes later in te vullen. Het belangrijkste is dat je een patroon ontwikkelt om regelmatig wat output te produceren die output kan worden bewerkt of zelfs weggegooid, maar het is belangrijk om iets te produceren.
Geen eerste schets zal perfect zijn die eerste keer. Verwacht dat je verschillende versies van elk deel van je proefschrift doorloopt. Zodra u zich op uw gemak voelt bij een bepaald gedeelte, neemt u er de tijd voor weg. Vraag anderen om uw geschriften te lezen en hun opmerkingen en kritiek met een open geest te bekijken. Na een paar dagen of een week, herlezen van de sectie en opnieuw bewerken; je zult behoorlijk verrast zijn door de impact van een nieuw perspectief.
Het schrijven van het proefschrift lijkt veel op het lopen van een marathon. Het schijnbaar onoverkomelijke kan worden bereikt door een aantal kleine doelen en deadlines. Het behalen van elk klein doel kan voor extra momentum zorgen. Maak elke dag consistente vooruitgang, gebruik stimulansen om u te helpen uw doelen te bereiken en erken dat het proefschrift tijd, hard werk en geduld vereist. Overweeg ten slotte de woorden van Dag Hammarskjold: "Meet nooit de hoogte van een berg totdat je de top hebt bereikt. Dan zul je zien hoe laag hij was."