Voorkennis verbetert het begrijpend lezen

Het gebruik van voorkennis is een belangrijk onderdeel van begrijpend lezen voor kinderen met dyslexie. Studenten relateren het geschreven woord aan hun eerdere ervaringen om het lezen persoonlijker te maken, waardoor ze kunnen begrijpen en onthouden wat ze hebben gelezen. Sommige experts zijn van mening dat het activeren van voorkennis het belangrijkste aspect van de leeservaring is.

Wat is voorkennis?

Als we het hebben over eerdere of eerdere kennis, verwijzen we naar alle ervaringen die lezers hun hele leven hebben gehad, inclusief informatie die ze elders hebben geleerd. Deze kennis wordt gebruikt om het geschreven woord tot leven te brengen en relevanter te maken voor de lezer. Net zoals ons begrip over het onderwerp kan leiden tot verder begrip, dragen misvattingen die we accepteren ook bij aan ons begrip, of misverstand tijdens het lezen.

Voorkennis onderwijzen

Een aantal onderwijsinterventies kan in de klas worden geïmplementeerd om studenten te helpen bij het effectief activeren van voorkennis bij het lezen: het voorlezen van woordenschat, het bieden van achtergrondkennis en het creëren van kansen en een kader voor studenten om door te gaan met het opbouwen van achtergrondkennis.

Woordenschat pre-lesgeven

In een ander artikel hebben we de uitdaging besproken om studenten met dyslexie nieuwe woordenschatwoorden te leren. Deze studenten kunnen een grotere mondelinge woordenschat hebben dan hun leeswoordenschat en ze kunnen het moeilijk hebben om zowel nieuwe woorden te laten klinken als deze woorden te herkennen tijdens het lezen. Het is vaak nuttig voor leraren om nieuwe woorden te introduceren en te herzien voordat ze aan nieuwe leesopdrachten beginnen. Naarmate studenten meer vertrouwd raken met de woordenschat en hun vocabulaire vaardigheden blijven opbouwen, neemt niet alleen hun leesvaardigheid toe, maar ook hun leesvaardigheid. Bovendien kunnen studenten naarmate ze nieuwe woordenschatwoorden leren en begrijpen, en deze woorden relateren aan hun persoonlijke kennis van een onderwerp, dezelfde kennis oproepen als ze lezen. Het leren van de woordenschat helpt studenten daarom om hun persoonlijke ervaringen te gebruiken in verband met verhalen en informatie die ze lezen.

Verstrekken van achtergrondkennis

Bij het lesgeven in wiskunde accepteren leraren dat een student voortbouwt op eerdere kennis en zonder deze kennis zullen ze het veel moeilijker hebben om nieuwe wiskundige concepten te begrijpen. Bij andere onderwerpen, zoals sociale studies, wordt dit concept niet gemakkelijk besproken, maar het is net zo belangrijk. Om een student schriftelijk materiaal te laten begrijpen, ongeacht het onderwerp, is een bepaald niveau van voorkennis vereist.

Wanneer studenten voor het eerst kennis maken met een nieuw onderwerp, zullen ze een zekere mate van voorkennis hebben. Ze kunnen veel kennis hebben, enige kennis of heel weinig kennis. Alvorens achtergrondkennis te verstrekken, moeten leraren het niveau van voorkennis over een specifiek onderwerp meten. Dit kan worden bereikt door:

Vragen stellen, beginnend met algemene vragen en langzaam de specificiteit van vragen verhogen
Schrijf uitspraken op het bord op basis van wat studenten hebben gedeeld over het onderwerp
Laat de leerlingen een werkblad invullen, zonder beoordeling, om kennis te bepalen

Als een docent eenmaal informatie heeft verzameld over hoeveel de studenten weten, kan ze lessen plannen voor verdere achtergrondkennis. Bij het starten van een les over de Azteken kunnen vragen over voorkennis bijvoorbeeld te maken hebben met soorten huizen, eten, aardrijkskunde, overtuigingen en prestaties. Op basis van de informatie die de leerkracht verzamelt, kan ze een les maken om de lege plekken in te vullen, dia's of foto's van huizen tonen, beschrijven welke soorten voedsel beschikbaar waren, welke belangrijke prestaties de Azteken hadden. Nieuwe woordenschatwoorden in de les moeten aan de studenten worden voorgesteld. Deze informatie moet worden gegeven als een overzicht en als voorloper van de eigenlijke les. Nadat de beoordeling is voltooid, kunnen studenten de les lezen en de achtergrondkennis inbrengen om hen meer inzicht te geven in wat ze hebben gelezen.

Kansen en een kader creëren voor studenten om door te gaan met het opbouwen van achtergrondkennis

Begeleide beoordelingen en inleidingen op nieuw materiaal, zoals het vorige voorbeeld van de leraar die een overzicht geeft voordat hij leest, zijn uiterst nuttig bij het verstrekken van achtergrondinformatie aan studenten. Maar studenten moeten leren dit soort informatie zelf te vinden. Leraren kunnen helpen door studenten specifieke strategieën te geven voor het vergroten van achtergrondkennis over een nieuw onderwerp:

Samenvattingen en conclusies van hoofdstukken lezen in een leerboek
Lees de vragen aan het einde van het hoofdstuk voordat u het hoofdstuk leest
De koppen en ondertitels lezen
Voor boeken, het lezen van de achterkant van het boek voor informatie over waar het boek over gaat
Oudere studenten kunnen rotsnotities bekijken voordat ze het boek lezen
Het boek doorbladeren, de eerste regel van elke alinea lezen of de eerste alinea van elk hoofdstuk lezen
Skimming voor onbekende woorden en leerdefinities voor het lezen
Korte artikelen over hetzelfde onderwerp lezen

Naarmate studenten leren om achtergrondinformatie te vinden over een voorheen onbekend onderwerp, neemt hun vertrouwen in hun vermogen om deze informatie te begrijpen toe en kunnen ze deze nieuwe kennis gebruiken om aanvullende onderwerpen op te bouwen en te leren.
Referenties:

"Vergroting van het begrip door voorkennis te activeren", 1991, William L. Christen, Thomas J. Murphy, ERIC Clearinghouse over lees- en communicatievaardigheden

"Prereading Strategies," Date Unknown, Karla Porter, M.Ed. Weber State University

"Het gebruik van voorkennis bij lezen", 2006, Jason Rosenblatt, New York University

Middelen