Leren over zeepaardjes

Een zeepaardje is helemaal geen paard, maar een uiterst unieke vis. Het is genoemd naar zijn hoofd, dat lijkt op dat van een heel klein paard. Van het paardachtige hoofd loopt het lichaam van de zeepaard taps toe naar een lange grijpstaart. wat grijpen kan is een fraai woord dat "gebruikt voor het grijpen" betekent. Apen hebben ook grijpstaarten.

Zeepaardjes gebruiken hun staarten voor het grijpen van onderwaterplanten om zichzelf op hun plaats te verankeren. Ze houden koraal en zeegras vast en camoufleren zichzelf door van kleur te veranderen om zich te verbergen voor roofdieren. Zeepaardjes hebben niet veel roofdieren, maar sommige krabben en vissen zullen er op jagen. 

Zeepaardjes houden er ook van om elkaars staarten vast te houden terwijl ze in paren zwemmen.

Er zijn veel verschillende soorten zeepaardjes en ze zijn allemaal op veel manieren uniek. Ten eerste hebben ze, hoewel ze vis zijn, geen schubben. In plaats daarvan hebben ze een huid. De huid van een zeepaardje bedekt een reeks botplaten die van zijn kop naar zijn staart lopen, inclusief zijn nek, een lichaamsdeel dat andere vissen niet hebben.

Eén ding dat zeepaardjes gemeen hebben met andere vissen is dat ze door kieuwen ademen. Ze hebben ook zwemblaasjes zoals andere vissen. Zeer trage zwemmers, zeepaardjes bewegen met drie kleine vinnen door het water. Ze zwemmen rechtop en gebruiken hun vinnen om ze door het water naar voren te duwen en hun zwemblazen om ze op en neer te bewegen.

Een ander verrassend feit over zeepaardjes is dat het mannetje de baby's draagt. Het vrouwtje legt de eieren in een zak, een beetje zoals die van een kangoeroe, in de maag van het mannetje. Vervolgens draagt ​​hij de eieren tot ze uitkomen, meestal twee tot vier weken later.

Veel mensen denken dat deze kleine vissen levenslang paren, maar feiten over zeepaardjes lijken dat niet te bevestigen.

Zeepaardjes eten plankton, garnalen en kleine vissen. Zeepaardjes hebben echter geen magen! Voedsel stroomt dwars door hun lichaam. Dat betekent dat ze bijna constant moeten eten.

Gelukkig voor deze kleine vissen zijn het goede jagers. Ze houden koraal en zeegras vast met hun staarten en zuigen voedsel in hun mond met hun lange snuiten. Ze kunnen voedsel van meer dan een centimeter afstand opslurpen.

Lezen over zeepaardjes

Boeken zijn een leuke manier om over elk onderwerp te leren, inclusief zeepaardjes. Mix fictie en non-fictie om jonge leerlingen te betrekken. Probeer deze titels:

Meneer Seahorse van Eric Carle is een leuk en leerzaam verhaal over hoe mannelijke zeepaardjes de verzorgers van hun eieren zijn. Ontdek welke andere visvaders dezelfde verantwoordelijkheid hebben.

zeepaardjes door Jennifer Keats Curtis is een prachtig geïllustreerd, non-fictieboek over het leven van een zeepaardje vanaf het moment dat hij is geboren, samen met 300 broers en zussen!

One Lonely Seahorse door Joost Elffers trekt je kleuters aan met het telverhaal dat begint met één eenzaam zeepaardje.

Verbazingwekkende foto's en feiten over zeepaardjes van Mina Kelly beantwoordt de vragen van uw studenten over zeepaardjes. Hoe ademen ze onder water? Waarom krullen zeepaardjes hun staart? 

Seahorse Reef: A Story of the South Pacific van Sally Walker is een prachtig, educatief verhaal waarvan de feiten over zeepaardjes door het Smithsonian Institute zijn beoordeeld op juistheid. Dit is een must-have voor je seahorse-studie.

Zeepaardjes: een levensgrote gids voor elke soort door Sara Lourie zal een onschatbare bron zijn voor oudere studenten. Het bevat foto's en feiten over 57 verschillende soorten zeepaardjes.