Een diamante gedicht is een gedicht gemaakt van zeven regels woorden die zijn gerangschikt in een speciale diamantachtige vorm. Het woord diamante wordt uitgesproken DEE - UH - MAHN - TAY; het is een Italiaans woord dat 'diamant' betekent. Dit soort gedicht bevat geen rijmwoorden.
Er zijn twee basistypen diamante gedichten: een antoniem diamante en een synoniem diamante.
De eerste stap bij het schrijven van een antoniem diamante gedicht is te denken aan twee zelfstandige naamwoorden die tegengestelde betekenissen hebben.
Omdat een diamante gedicht een diamantachtige vorm heeft, moet het beginnen en eindigen met enkele woorden die de boven- en onderkant vormen. In de antoniemenvorm hebben die woorden de tegenovergestelde betekenis. Jouw taak als schrijver is om in je beschrijvende woorden over te gaan van het eerste zelfstandig naamwoord naar het tegenovergestelde zelfstandig naamwoord.
Het synoniem diamante heeft dezelfde vorm als het antoniem diamante, maar het eerste en laatste woord moeten dezelfde of een vergelijkbare betekenis hebben.
De eerste regel van dit gedicht bevat een zelfstandig naamwoord (persoon, plaats of ding) dat het hoofdonderwerp van uw gedicht vertegenwoordigt. Als voorbeeld gebruiken we het zelfstandig naamwoord "smile".
Twee woorden die een glimlach beschrijven zijn gelukkig en warm. Die woorden vormen de tweede regel in dit voorbeeld.
Drie werkwoorden die eindigen op "-ing" en een glimlach beschrijven zijn: verwelkomen, inspirerende, en verzachtend.
De middellijn van het diamante gedicht is de "overgangslijn". Het bevat twee woorden (de eerste twee) die betrekking hebben op het zelfstandig naamwoord in regel één en twee woorden (de tweede twee) die betrekking hebben op het zelfstandig naamwoord dat u in regel zeven gaat schrijven. Nogmaals, het zelfstandig naamwoord in regel zeven is het tegenovergestelde van het zelfstandig naamwoord in regel één.
Regel vijf is vergelijkbaar met regel drie: het bevat drie werkwoorden die eindigen op "-ing" die het zelfstandig naamwoord beschrijven dat u aan het einde van uw gedicht plaatst. In dit voorbeeld is het laatste zelfstandig naamwoord "frons", omdat dit het tegenovergestelde is van "glimlach". De woorden in ons voorbeeldgedicht zijn verontrustend, afschrikkend, deprimerend..
Regel zes is vergelijkbaar met regel twee en bevat twee bijvoeglijke naamwoorden die 'frown' beschrijven. In dit voorbeeld zijn onze woorden: verdrietig en onwelkom.
Regel zeven bevat het woord dat het tegenovergestelde van ons onderwerp vertegenwoordigt. In dit voorbeeld is het tegenovergestelde woord "frons".