5 slechte manieren om interesse aan te tonen

Demonstreerde interesse is een belangrijk en vaak over het hoofd gezien stuk van de toelatingspuzzel van het college (lees meer: ​​Wat is Demonstrated Interest?). Hogescholen willen studenten die graag willen deelnemen toelaten: dergelijke studenten helpen de universiteit om een ​​hoog rendement te halen uit hun pool van toegelaten studenten, en studenten met een sterke aangetoonde interesse hebben minder kans om over te stappen en meer kans om loyale alums te worden.

Voor een aantal goede manieren om te slagen in deze dimensie van je universiteitstoepassing, bekijk je deze acht manieren om je interesse te tonen.

Helaas nemen veel aanvragers (en soms hun ouders) die te popelen om interesse te tonen een aantal slechte beslissingen. Hieronder staan ​​vijf benaderingen die u zou moeten gebruiken niet gebruiken om uw interesse te tonen. Deze methoden kunnen uw kansen op het krijgen van een acceptatiebrief in plaats van helpen schaden.

Materiaal verzenden dat het college niet heeft aangevraagd

Veel hogescholen nodigen je uit om alle aanvullende materialen in te sturen die je wilt delen, zodat de school je beter kan leren kennen. Dit geldt vooral voor hogescholen met holistische toelating. Als een universiteit de deur opent voor extra materiaal, aarzel dan niet om dat gedicht, de opname van prestaties of een korte video met sportieve hoogtepunten mee te sturen.

Dat gezegd hebbende, veel hogescholen en universiteiten verklaren specifiek in hun toelatingsrichtlijnen dat ze geen aanvullend materiaal zullen overwegen. Wanneer dit het geval is, kunnen de opnames mensen geïrriteerd raken wanneer ze dat pakket met een schets van je roman, die aanbevelingsbrief ontvangen wanneer de school geen brieven in overweging neemt, of dat album met foto's van jou die door Midden-Amerika reizen. De school zal deze items waarschijnlijk weggooien of waardevolle tijd en middelen verspillen door ze naar u terug te sturen.

• Wat je denkt te zeggen: Kijk me aan en hoe interessant ik ben! Ik wil je school zo graag bezoeken dat ik je een gigantische envelop vol extra spullen heb gestuurd!
• Wat u eigenlijk zegt: Kijk naar me! Ik weet niet hoe ik de aanwijzingen moet volgen! Ook respecteer ik je tijd niet. Ik weet zeker dat je 45 minuten extra kunt besteden aan mijn sollicitatie!

Geloof me, als scholen zeggen dat ze geen aanvullend materiaal overwegen, vertellen ze de waarheid en moet je hun toelatingsrichtlijnen volgen.

Bellen om vragen te stellen waarvan de antwoorden direct beschikbaar zijn

Sommige studenten willen zo graag persoonlijk contact opnemen in het opnamekantoor dat ze zwakke redenen hebben om te bellen. Als je een legitieme en belangrijke vraag hebt die nergens op de website van de school of opnamemateriaal wordt beantwoord, dan kun je zeker de telefoon opnemen. Maar bel niet om te vragen of de school een voetbalteam of een honoursprogramma heeft. Bel niet om te vragen hoe groot de school is en of studenten wel of niet op de campus wonen. Dit soort informatie is direct online beschikbaar als u een paar minuten nodig hebt om te kijken.

• Wat je denkt te zeggen: Kijk hoe geïnteresseerd ik ben in jouw universiteit! Ik neem de tijd om te bellen en vragen te stellen!
• Wat je eigenlijk zegt: Kijk naar me! Ik weet niet hoe ik onderzoek moet doen en lezen!

De opnames mensen zijn opmerkelijk drukke mensen in de herfst en winter, dus een nogal zinloos telefoontje is waarschijnlijk een ergernis, vooral op selectieve scholen.

Het lastigvallen van uw toelatingsvertegenwoordiger

Er zijn geen aanvragers die opzettelijk de persoon lastigvallen die de sleutel tot hun toelating bezit, maar sommige studenten gedragen zich onbedoeld op een manier die vanuit het perspectief van het toelatingspersoneel niet welkom of zelfs ongemakkelijk is. Mail het kantoor niet dagelijks met goede wensen of leuke weetjes over jezelf. Stuur geen geschenken naar uw toelatingsvertegenwoordiger. Verschijn niet vaak en onaangekondigd op het opnamekantoor. Bel niet tenzij u een echt belangrijke vraag hebt. Ga niet buiten het toelatingsgebouw zitten met een protestbord dat zegt: "Geef me toe!"

• Wat je denkt te zeggen: Kijk hoe vasthoudend en slim ik ben! Ik wil heel, heel, heel, heel graag naar je universiteit!
• Wat je eigenlijk zegt: Kijk naar me! Ik geniet ervan je dag te verstoren, en ik ben ook een beetje eng met stalkerachtige neigingen.

Een ouderoproep voor u hebben

Deze komt veel voor. Veel ouders hebben de bewonderenswaardige kwaliteit dat ze alles willen doen om hun kinderen te helpen slagen. Veel ouders ontdekken ook dat hun kinderen te verlegen, te ongeïnteresseerd of te druk zijn met het spelen van Grand Theft Auto om voor zichzelf te pleiten in het toelatingsproces van de universiteit. De voor de hand liggende oplossing is om voor hen te pleiten. Opnamekantoren van universiteiten krijgen vaak meer telefoontjes van ouders dan studenten, net zoals universiteitsgidsen vaak meer gegrild worden door de ouders. Als dit type ouder op jou lijkt, denk dan aan het voor de hand liggende: het college laat je kind toe, niet jij; het college wil de aanvrager leren kennen, niet de ouder.

• Wat je denkt te zeggen: Laat me vragen stellen om aan te tonen hoe geïnteresseerd mijn kind is in jouw school.
• Wat je eigenlijk zegt: Mijn kind is zo ongeïnteresseerd op de universiteit dat ik al het werk doe om een ​​school te kiezen en te solliciteren. Mijn kind mist initiatief.

De rol van een ouder in het toelatingsproces is een uitdagende evenwichtsoefening. Je moet er zijn om te motiveren, ondersteunen en inspireren. De aanvraag en vragen over de school moeten echter afkomstig zijn van de aanvrager. (Financiële kwesties kunnen een uitzondering op deze regel vormen, omdat betalen voor school vaak meer de last van een ouder is dan die van de student.)

Vroegtijdige beslissing toepassen wanneer een hogeschool niet't Uw eerste keuze

Vroege beslissing (in tegenstelling tot vroege actie) is een bindende overeenkomst. Als je je aanmeldt via een Early Decision-programma, vertel je het college dat dit je absolute eerste keus school is en dat je alle andere aanvragen intrekt als je wordt toegelaten. Daarom is Early Decision een van de beste indicatoren voor aangetoonde interesse. U hebt een contractuele en financiële overeenkomst gesloten waaruit uw onbetwistbare wens blijkt te zijn.

Sommige studenten passen Early Decision toe in een poging om hun kansen te verbeteren, zelfs als ze niet zeker weten of ze naar de school willen. Een dergelijke aanpak leidt vaak tot gebroken beloften, verloren deposito's en frustratie in het opnamekantoor.

• Wat je denkt te zeggen: Kijk, jij bent mijn eerste keus school!
• Wat je eigenlijk zegt (als u uw ED-contract verbreekt): ik ben oneerlijk en egoïstisch en u wilt misschien contact opnemen met colleges van concurrenten om hen te informeren over mijn contractbreuk.

Een laatste woord

Alles wat ik hier heb besproken - het opnamekantoor bellen, Early Decision toepassen, aanvullend materiaal verzenden - kan een nuttig en passend onderdeel van uw sollicitatieproces zijn. Wat je ook doet, zorg er wel voor dat je de richtlijnen van het college volgt en jezelf altijd in de schoenen zet van een toelatingsambtenaar. Vraag jezelf af, doen je acties je eruitzien als een doordachte en geïnteresseerde kandidaat, of laten ze je onachtzaam, gedachteloos of grijpend lijken?