3 trucs om de toon van de auteur te achterhalen

De toon van de auteur is eenvoudig de uitdrukkelijke houding van de auteur ten opzichte van een bepaald geschreven onderwerp. Het is misschien niet zijn of haar feitelijke houding, aangezien auteurs zeker een andere houding kunnen uiten dan die van henzelf. Het is heel anders dan het doel van de auteur! De toon van het artikel, essay, verhaal, gedicht, roman, scenario of ander geschreven werk kan op vele manieren worden beschreven. De toon van de auteur kan geestig, somber, warm, speels, verontwaardigd, neutraal, gepolijst, weemoedig, gereserveerd en zo maar doorgaan. Kortom, als er een houding is, kan een auteur ermee schrijven. Om de toon beter te begrijpen, moet je oefenen.

Dus, nu je weet wat het is, hoe kun je de toon van de auteur bepalen als je naar een begrijpend lezen-test gaat? Hier zijn een paar trucs om je te helpen het elke keer te pakken.

Lees de inleidende informatie

Bij de meeste grote begrijptests geven de testmakers u een klein stukje informatie samen met de naam van de auteur voorafgaand aan de tekst zelf. Neem deze twee voorbeelden uit de ACT-leestest:

Passage 1: "Deze passage is overgenomen uit het hoofdstuk" Persoonlijkheidsstoornissen "in Inleiding tot psychologie, uitgegeven door Rita L. Atkinson en Richard C. Atkinson (© 1981 door Harcourt Brace Jovanovich, Inc.)."

Passage 2: "Deze passage is aangepast uit de roman The Men of Brewster Place van Gloria Naylor (© 1998 door Gloria Naylor)."

Zonder een deel van de tekst zelf te lezen, kunt u al bepalen dat de eerste tekst een meer serieuze toon zal hebben. De auteur schrijft in een wetenschappelijk tijdschrift, dus de toon zal gereserveerder moeten zijn. De tweede tekst kan van alles zijn, dus als je leest, moet je een andere truc gebruiken om de toon van de auteur te bepalen.

Bekijk woordkeuze

Woordkeuze speelt een hoofdrol in de toon van een stuk. Als je kijkt naar de voorbeelden in het artikel "What is Author's Tone", zul je zien hoe zeer een identieke situatie kan verschillen door alleen de woorden die een auteur kiest. Bekijk de volgende woorden en zie hoe ze een ander gevoel weerspiegelen, hoewel de woorden dezelfde betekenis hebben.

1. Zit in de zon en glimlach. Geniet van de schitterende stralen. Ontdek je giechelen.
2. Zit in de hete zon en grijns. Leun achterover in de verblindende stralen. Ga op jacht naar die grijns. 
3. Zit in de warme zon en grijns. Ontspan in de warme stralen. Zoek een lachje.

Hoewel alle drie de zinnen bijna identiek zijn geschreven, zijn de tonen erg verschillend. Eén is meer ontspannend - je kunt je een luie middag bij het zwembad voorstellen. De andere is vreugdevoller - misschien op een zonnige dag in het park spelen. De andere is absoluut meer sarcastisch en negatief, ook al staat er geschreven over in de zon zitten.

Ga met je buik

Vaak is een toon moeilijk te beschrijven, maar jij weten wat het is. Je krijgt een bepaald gevoel van de tekst - een urgentie of een bepaalde hoeveelheid verdriet. Je voelt je boos na het lezen en kunt voelen dat de auteur ook boos is. Of je merkt dat je door de hele tekst grinnikt, ook al komt er niets goed uit en schreeuwt het "grappig!" Vertrouw dus op dit soort teksten en de toonvragen van de corresponderende auteur op je gevoel. En verberg op de toonvragen van de auteur de antwoorden en laat jezelf raden voordat je gaat kijken. Neem deze vraag bijvoorbeeld:

De auteur van het artikel zou ballet waarschijnlijk beschrijven als ...

Probeer de zin af te maken voordat je de antwoordkeuzes krijgt. Zet daar een bijvoeglijk naamwoord op basis van wat je hebt gelezen. Amuseren? Essentieel? Moordenaar? Joyous? Als u vervolgens de vraag met een onderbuikreactie hebt beantwoord, leest u de antwoordkeuzes om te zien of uw keuze, of iets dergelijks, er is. Vaker wel dan niet, weten je hersenen het antwoord, zelfs als je eraan twijfelt!