Een diakritisch teken of een diakritisch teken wordt gebruikt met een letter om aan te geven dat het een andere uitspraak of een secundaire betekenis heeft. In het Spaans zijn er drie diakritische tekens, ook wel genoemd diacríticos in het Spaans,een tilde, een umlaut en een accent.
Engels gebruikt diakritische tekens bijna uitsluitend in woorden van buitenlandse oorsprong, en ze worden vaak weggelaten wanneer ze in het Engels zijn geschreven. Voorbeelden van Engelse woorden die diakritische tekens gebruiken zijn "façade", die een cedilla gebruikt; "CV", die twee accenttekens gebruikt; 'naïef', dat een umlaut gebruikt, en 'piñata', die een tilde gebruikt.
Een tilde is een gebogen lijn boven een 'n', die wordt gebruikt om onderscheid te maken n van ñ. In technische zin kan dit sindsdien niet als diakritisch worden beschouwd n en ñ zijn afzonderlijke letters van het alfabet. Het teken boven de letter geeft een verandering in de uitspraak aan, ook wel palatinaal 'n' genoemd, wat betekent dat het geluid wordt gemaakt door de tong naar de bovenkant van het gehemelte of het dak van de mond te brengen om het geluid te maken.
Er zijn veel voorbeelden waarin de tilde in het Spaans wordt gebruikt, bijvoorbeeld, año, betekent "jaar;" mañana, wat betekent "morgen" en Español, wat betekent "de taal uit Spanje of een Spanjaard."
Een umlaut, vaak een dieresis genoemd, wordt over de u wanneer het wordt uitgesproken na een g in de combinaties Gue en güi. De umlaut verandert het geluid gu combinatie in een "w" -geluid dat je in het Engels zou horen. Umlauts zijn zeldzamer in het Spaans dan de andere soorten diakritische tekens.
Enkele voorbeelden van umlauts in het Spaans zijn het woord voor 'pinguïn' pingüino, of averigüé, wat betekent 'ontdekt' of 'geverifieerd'.
Accenten worden gebruikt als hulpmiddel bij de uitspraak. Veel Spaanse woorden zoals árbol, wat "boom" betekentgebruik accenten om de juiste lettergreep te benadrukken. Accenten worden vaak gebruikt met sommige woorden zoals qué, wat betekent "wat" en Cuál, wat betekent "welke"wanneer ze worden gebruikt in vragen.
Spaanse accenten kunnen alleen over de vijf klinkers worden geschreven, a, e, i, o, u, en het accent is geschreven van linksonder naar rechtsboven: á, é, í, ó, ú.
Accenten worden ook gebruikt om een aantal reeksen woorden te onderscheiden die op dezelfde manier worden gespeld en op dezelfde manier worden uitgesproken, maar verschillende betekenissen of verschillende grammaticale gebruiken hebben, ook bekend als Spaanse homoniemen.
Accenten helpen het ene homoniem van het andere te onderscheiden. Hierna volgt een lijst met veel voorkomende homoniemen in het Spaans en hun betekenis.
Spaanse homoniem | Betekenis |
---|---|
de | voorzetsel: van, van |
dé | derde persoon enkelvoud conjunctief vorm van schat, "geven" |
el | mannelijk artikel: de |
él | hij |
mas | maar |
más | meer |
se | wederkerend en indirect voornaamwoord |
sé | ik weet |
si | als |
si | Ja |
te | object: jij |
té: | thee |
tu | uw |
tú | u |