Accenten gebruiken op Franse hoofdsteden

Je hebt misschien gehoord dat hoofdletters niet moeten worden geaccentueerd. Dit is misschien een goed advies, maar het is helemaal aan jou of je accenten op Franse hoofdletters wilt gebruiken. Meestal zijn ze niet essentieel en daarom voegen de meeste Franstaligen ze niet toe.

Bij het publiceren zijn ze sindsdien ook niet meer toegevoegd Mode magazine besloot ongeveer 20 jaar geleden dat ze te klein waren om in druk te worden gelezen en afbreuk deden aan duidelijkheid en een goed ontwerp; veel van de uitgeefwereld was het daarmee eens en volgde. Dat gezegd hebbende, er zijn eigenlijk twee gevallen waarin jemoet altijd accenten op hoofdletters gebruiken:

Vermijd gênante misverstanden of fouten

Kijk wat er gebeurt wanneer een advertentie voor koekjes salés (gezouten crackers) staat in hoofdletters: KOEKJES VERKOOP, een fout die LOL waardig is en dat betekent 'vuile crackers'. Yum! Het is zoveel duidelijker om te schrijven KOEKJES SALÉS, n'est-ce pas?

Er zijn tal van voorbeelden van Franse homografen zoals het bovenstaande geval, woorden die gelijk (of bijna hetzelfde) worden gespeld, maar verschillende dingen betekenen, waarbij het niet toevoegen van een accent of accenten tot gênante resultaten kan leiden. Overwegen Haler ("ophalen") versus Haler ("te bruinen"); ARRIERE ("achteruit") versus arrière ("achterstand"); en interne ("intern") versus Interne ("een gevangene in een psychiatrisch ziekenhuis"), om er maar een paar te noemen.

Juiste naamwoorden: de naam van een bedrijf of een persoon.

Het is belangrijk om respect te tonen aan organisaties en mensen door hun namen correct te spellen, en om ervoor te zorgen dat de persoon die de naam leest weet hoe deze moet worden gespeld. Als u het accent niet schrijft wanneer de naam in hoofdletters staat, realiseert uw lezer zich misschien niet dat er een accent is wanneer die persoon later gaat zitten om een ​​brief aan de persoon of organisatie in kwestie te schrijven.

Wat de Académie Française zegt

Sommige mensen beweren dat het gewoon logischer is om altijd accenten op hoofdletters in het Frans te gebruiken. En de augustus Académie française eens:

On ne peut que déplorer que l'usage des accents sur les majuscules soit flottant. On observeren dans les textes manuscrits une tendance certaine à l'omission des accents. En typographie, parfois, zekere suppriment tous les accents sur les capitales sous prétexte de modernisme, en fait pour réduire les frais de composition.

Il convient cependant d'observer qu 'en français, l'accent a pleine valeur orthographique. Zoon afwezigheid ralentit la lecture, fait hésiter sur la prononciation, et peut même induire en erreur. Il en va de même pour le tréma et la cédille.

On veille donc, en bonne typographie, à utiliser systématiquement les capitales accentuées, y omvattende la préposition EEN, comme le font bien sûr tous les dictionnaires, à commencer par le Dictionnaire de l'Académie française, ou les grammaires, comme Le Bon gebruik de Grevisse, mais aussi l'Imprimerie nationale, la Bibliothèque de la Pléiade, etc. Quant aux textes manuscrits ou dactylographiés, il est évident que leurs auteurs, dans un souci de clarté et de correction, auraient tout intérêt à suivre également cette règle.