Gebruik en weglating van voornaamwoorden in het Spaans

Onderwerp voornaamwoorden in het Spaans lijken veel op medicijnen - ze zijn vaak essentieel, maar het gebruik ervan moet worden vermeden als ze niet nodig zijn.

Overmatig gebruik van voornaamwoorden - het equivalent van woorden zoals "hij", "zij" en "zij" - komt veel voor bij Engelstaligen die Spaans leren. Het is belangrijk te onthouden dat in het Spaans de werkwoordsvormen vaak de voornaamwoorden van het onderwerp overbodig maken, en wanneer dat het geval is, mogen de voornaamwoorden niet worden gebruikt tenzij er een reden is om.

Wanneer moet u voornaamwoorden niet gebruiken?

Hier is een voorbeeld van zinnen waarbij voornaamwoorden overbodig zijn. In al deze voorbeelden maken de context- of werkwoordsvormen duidelijk wie de actie van het werkwoord uitvoert.

• Voy al supermercado. Ik ga naar de supermarkt. (Het werkwoord voy kan alleen verwijzen naar de spreker.)
• ¿Adónde vas? Waar ga je naar toe? (Het werkwoord vas verwijst noodzakelijkerwijs naar de persoon waarmee wordt gesproken.)
• Roberto no está en casa. ¿Fue al supermercado? Roberto is niet thuis. Ging hij naar de supermarkt? (Op zichzelf staande, kan de tweede zin onduidelijk zijn over wie het onderwerp is. Maar in context is het duidelijk dat naar Roberto wordt verwezen.)
• Nieva. Het sneeuwt. (nevar, het werkwoord voor 'sneeuwen' wordt alleen in de derde persoon enkelvoud gebruikt en heeft geen bijbehorend onderwerp nodig.)

Wat zijn de voornaamwoorden?

Natuurlijk zullen niet alle zinnen zo duidelijk zijn als die zonder expliciete verwijzing naar het onderwerp. Hier zijn de voornaamwoorden in het Spaans met hun Engelse equivalenten:

• yo - ik
• tú - u (informeel of vertrouwd enkelvoud)
• usted - u (formeel enkelvoud)
• él, ella - hij zij
• nosotros, nosotras - wij (de eerste vorm verwijst naar een groep mannen of mannen en vrouwen, terwijl de tweede vorm alleen naar vrouwen verwijst)
• vosotros, vosotras - u (informeel of bekend meervoud; de eerste vorm verwijst naar een groep mannen of mannen en vrouwen, terwijl de tweede vorm alleen naar vrouwen verwijst; dit voornaamwoord wordt zelden gebruikt in de meeste delen van Latijns-Amerika)
• ustedes - u (formeel meervoud)
• ellos, ellas - zij (de eerste vorm verwijst naar een groep mannen of mannen en vrouwen, terwijl de tweede vorm alleen naar vrouwen verwijst)

Zie de les over tú en usted om te bepalen welke vorm van 'jij' moet worden gebruikt.

Merk op dat er geen voornaamwoord wordt vermeld voor "het" als een onderwerp; in zinnen waar we het onderwerp "it" in het Engels zouden gebruiken, maakt het gebruik van het werkwoord van de derde persoon bijna altijd een voornaamwoord overbodig.

Wanneer worden voornaamwoorden gebruikt

Om dubbelzinnigheid te voorkomen: Context maakt niet altijd duidelijk wie het onderwerp is, en sommige werkwoordsvormen zijn dubbelzinnig. Yo tenía un coche. (Ik had een auto. Buiten de context, tenía kan betekenen "ik had", "u had", "hij had" of "zij had". Als de context de onderwerpen duidelijk maakt, worden de voornaamwoorden normaal niet gebruikt.) Juan y María zoon alumnos. Él estudia mucho. (John en Mary zijn studenten. Hij studeert veel. Zonder het voornaamwoord is het onmogelijk om te zeggen naar wie de tweede zin verwijst.)

Om te benadrukken: In het Engels, in tegenstelling tot het Spaans, gebruiken we vaak verbale stress om een ​​voornaamwoord te benadrukken. Als er bijvoorbeeld een sterke nadruk wordt gelegd op het 'ik' in 'ik ga naar de supermarkt, "de begrepen betekenis van de zin kan zijn:" Ik (en niet iemand anders) ga naar de supermarkt "of mogelijk" Ik ga naar de supermarkt (en ik ben trots op mezelf). " Spaans, je zou op dezelfde manier een nadruk kunnen toevoegen door het grammaticaal onnodige voornaamwoord te gebruiken: Yo voy al supermercado. evenzo, haz tú lo que tú quieres kan worden opgevat als 'u doe wat u willen (en kijken of het me interesseert). "

Wijziging van onderwerp: Bij het contrasteren van twee onderwerpen worden de voornaamwoorden vaak gebruikt. Yo estudio y él escucha el estéreo. Ik studeer en hij luistert naar de stereo. Nosotros somos pobres, pero él es rico. (We zijn arm, maar hij is rijk.) Merk op dat je in het Engels intonatie zou kunnen gebruiken - met nadruk op 'wij' en 'hij' - om extra nadruk te leggen. Maar dergelijke stress in het Spaans zou niet nodig zijn, omdat het gebruik van de voornaamwoorden zorgt voor het toevoegen van de nadruk.

usted en ustedes: Zelfs waar niet strikt noodzakelijk, usted en ustedes zijn soms inbegrepen en kunnen een zekere beleefdheid toevoegen. ¿Cómo está (usted)? Hoe gaat het met jou? Espero que (ustedes) vayan al cine. Ik hoop dat je naar de film gaat.