Iemand vertellen wat te doen kan onbeleefd of onbeleefd klinken. Dus in het Spaans, net als in het Engels, zijn er verschillende manieren om vragen mensen om iets te doen of om wat milde commando's te noemen.
In het Engels bijvoorbeeld, in plaats van iemand te vertellen: "Geef me een kopje koffie", zou het veel beleefder zijn om iets te zeggen als "Ik wil graag een kopje koffie." Voeg daar een "alsjeblieft" aan toe met een vriendelijke toon en niemand zal je onbeleefd kunnen noemen!
Hier volgen enkele van de meest gebruikelijke manieren om beleefde verzoeken in te dienen, het equivalent van iets als "ik zou willen" in het Spaans. Al deze manieren zullen waarschijnlijk worden begrepen waar u ook bent in de Spaanstalige wereld, hoewel het gebruik per regio varieert.
Hoewel het grammaticaal onlogisch lijkt, is de onvolmaakte conjunctieve vorm van querer (meestal vertaald in deze context als "Ik zou willen"), quisiera, is een gebruikelijke omgangstaal waarin wensen worden genoemd en beleefde verzoeken worden gedaan. De normale volgorde van tijden is van toepassing, dus wanneer quisiera wordt gevolgd door een vervoegd werkwoord, moet het volgende werkwoord een onvolmaakte conjunctieve vorm hebben. Andere vormen van querer inclusief de huidige en voorwaardelijke tijden kunnen ook worden gebruikt in een stelling of in een vraagvorm.
Het werkwoord gustar (wat vertaald kan worden als "aangenaam") kan ook in de voorwaardelijke vorm worden gebruikt, gustaría, om zacht geformuleerde verzoeken te doen.
Merk op hoe in de eerste twee voorbeelden het tweede werkwoord (het volgende) gustaría) is vertaald als een infinitief in het Engels.
Dit werkwoord dat betekent "kunnen" of het hulpwerkwoord "kan" kan worden gebruikt als een vraag in de voorwaardelijke of imperfecte indicatieve tijd.
De zin een ver si, soms verkeerd gespeld als haber si, die identiek is in de uitspraak, kan worden gebruikt om de zachtste verzoeken te vormen. Hoewel het in de betekenis van het Engels lijkt, "laten we kijken of", kan het op verschillende manieren worden vertaald.
De meest voorkomende manieren om alsjeblieft te zeggen zijn de bijwoordelijke zin por favor en de werkwoord zin hágame el favor de (letterlijk, "doe me de gunst van"). Hoewel het onwaarschijnlijk is dat je wordt bekritiseerd wegens overmatig gebruik por favor, het gebruik varieert per regio. In sommige gebieden wordt het gebruik ervan verwacht, terwijl het in andere gebieden niet vaak wordt gebruikt wanneer iemand wordt gevraagd iets te doen dat hij of zij wordt verwacht, zoals bij het bestellen van een maaltijd bij een restaurantserver. En onthoud ook dat die tone of voice net zo veel te maken kan hebben met de manier waarop een verzoek wordt ontvangen als de grammaticale vorm ervan.
Por gunst wordt meestal geplaatst na een verzoek, hoewel het ook vóór kan komen: