Hoe een Frans accent te maken

We houden van het mooie accent dat de Fransen hebben wanneer ze Engels spreken, en het kan leuk of zelfs nuttig zijn om het na te doen. Als je een acteur bent, komiek, grand séducteur, of zelfs als je gewoon een Halloween-kostuum met Frans thema hebt, kun je leren hoe je een Frans accent kunt neppen met deze diepgaande kijk op hoe de Fransen Engels spreken. *

Houd er rekening mee dat de uitspraakverklaringen zijn gebaseerd op Amerikaans Engels; sommigen van hen zullen niet goed klinken voor Britse en Australische oren.

* Si vous êtes français, ne m'en voulez pas! J'ai écrit cet artikel parce qu'il s'agit d'un sujet intéressant et potentiellement utile. Franchement, j'adore votre langue et j'adore également votre accent quand vous parlez la mienne. Si vous voulez, vous pouvez gebruiker ces tuyaux pour réduire les traces de français dans votre anglais. Mais, à mon avis, ce serait dommage.

Franse klinkers

Bijna elke Engelse klinker wordt beïnvloed door het Franse accent. Frans heeft geen tweeklanken, dus klinkers zijn altijd korter dan hun Engelse tegenhangers. De lange A, O en U klinken in het Engels, zoals in zeggen, zo, en vervolgen, worden uitgesproken door Franstaligen zoals hun vergelijkbare maar niet-tweevoudige Franse equivalenten, zoals in de Franse woorden sais, seau, en sou. Engelse sprekers spreken bijvoorbeeld uit zeggen als [seI], met een tweeklank bestaande uit een lang "a" -geluid gevolgd door een soort "y" -geluid. Maar Franstaligen zullen zeggen [se] - geen tweeklank, geen "y" -geluid. (Merk op dat [xxx] IPA-spelling aangeeft.)

Engelse klinkergeluiden die geen nauwe Franse equivalenten hebben, worden systematisch vervangen door andere geluiden:

• kort A [æ], zoals in dik, wordt uitgesproken als "ah" als in vader
• lange A [eI] gevolgd door een medeklinker, zoals in poort, wordt meestal uitgesproken als de korte e in krijgen
• ER aan het einde van een woord, zoals in water, wordt altijd uitgesproken lucht
• kort I [I], zoals in slokje, wordt altijd "ee" uitgesproken als in sijpelen
• lang ik [aI], zoals in vlieger, heeft de neiging om langwerpig te zijn en bijna omgezet in twee lettergrepen: [ka it]
• kort O [ɑ], zoals in kinderbed, wordt uitgesproken als "uh" als in besnoeiing, of "oh" zoals in jas
• U [ʊ] in woorden als vol wordt meestal uitgesproken als "oo" als in dwaas

Dropped Vowels, Syllabification en Word Stress

Bij het faken van een Frans accent, moet je alle schwas (ongespannen klinkers) uitspreken. Voor herinnering, moedertaalsprekers van het Engels neigen naar 'r'mind'r', maar Franstaligen zeggen 'ree-ma-een-dair'. Ze zullen het uitspreken verbaast "ah-may-zez," met de laatste e volledig benadrukt, in tegenstelling tot moedertaalsprekers die het zullen verdoezelen: "amaz's." En de Fransen benadrukken vaak de -ed aan het einde van een werkwoord, zelfs als dat betekent dat er een lettergreep moet worden toegevoegd: versteld staan wordt "ah-may-zed."

Korte woorden die moedertaalsprekers van het Engels de neiging hebben om over te skimmen of te slikken, worden altijd zorgvuldig uitgesproken door Franstaligen. De laatste zal zeggen "peanoot boo-tair en jelly", terwijl native speakers Engels kiezen pindakaas niet. Evenzo zullen Franstaligen meestal geen weeën maken, in plaats daarvan elk woord uitspreken: "Ik zou gaan" in plaats van Ik zou gaan en "She eez reh-dee" in plaats van Ze is klaar.

Omdat Frans geen woordstress heeft (alle lettergrepen worden met dezelfde nadruk uitgesproken), hebben Franstaligen het moeilijk met beklemtoonde lettergrepen in het Engels en spreken ze meestal alles uit met dezelfde stress, zoals werkelijk, dat wordt "ahk kauw ah lee." Of ze benadrukken de laatste lettergreep - vooral in woorden met meer dan twee: computer wordt vaak gezegd "com-pu-TAIR."

Medeklinkers met Franse accenten

H zwijgt altijd in het Frans, dus de Fransen zullen het uitspreken gelukkig als 'appy'. Af en toe kunnen ze een bepaalde inspanning leveren, meestal resulterend in een te krachtig H-geluid - zelfs met woorden als uur en eerlijk, waarin de H in het Engels zwijgt.
J wordt waarschijnlijk "zh" uitgesproken als de G in massage.
R wordt uitgesproken als in het Frans of als een lastig geluid ergens tussen W en L. Interessant is dat als een woord dat begint met een klinker een R in het midden heeft, sommige Franstaligen per ongeluk een (te krachtige) Engelse H voor toevoegen ervan. Bijvoorbeeld, arm kan worden uitgesproken als "hahrm."

De uitspraak van TH zal variëren, afhankelijk van hoe het in het Engels wordt uitgesproken:

1. voiced TH [ð] wordt uitgesproken als Z of DZ: deze wordt "zees" of "dzees"
2. stemloos TH [θ] wordt uitgesproken als S of T: dun verandert in "gezien" of "tiener"

Letters die aan het begin en einde van woorden moeten zwijgen (psychologie, lamb) worden vaak uitgesproken.

Frans getinte grammatica

Net zoals Engelstaligen vaak problemen hebben met Franse bezittelijke bijvoeglijke naamwoorden en ten onrechte dingen zeggen als "zoon femme" voor 'zijn vrouw' zullen Franstaligen zich waarschijnlijk mengen zijn en haar, vaak favoriet zijn zelfs voor vrouwelijke eigenaren. Ze hebben ook de neiging om te gebruiken zijn liever dan haar wanneer we het hebben over levenloze eigenaren, bijvoorbeeld: 'Deze auto heeft' zijn 'eigen GPS.'

Omdat alle zelfstandige naamwoorden in het Frans een geslacht hebben, verwijzen native speakers vaak ook naar levenloze objecten als hij of zij liever dan het.

Franstaligen gebruiken vaak het voornaamwoord dat voor een onderwerp wanneer ze bedoelen het, zoals in 'dat is maar een gedachte' in plaats van 'het is maar een gedachte'. En ze zullen vaak zeggen deze in plaats van dat in uitdrukkingen als "Ik hou van skiën en varen, dit soort dingen" in plaats van "... dat soort dingen."

Bepaalde enkelvoudsvormen en meervoudsvormen zijn problematisch vanwege verschillen in Frans en Engels. De Fransen zullen zich bijvoorbeeld waarschijnlijk vermenigvuldigen meubilair en spinazie omdat de Franse equivalenten meervoud zijn: les meubles, les épinards.

In de tegenwoordige tijd herinneren de Fransen zich zelden om te vervoegen voor de derde persoon enkelvoud: "hij gaat, zij wil, het leeft."

Wat de verleden tijd betreft, omdat gesproken Frans de passé-composé ten gunste van de passé eenvoudig bevoordeelt, hebben de Fransen de neiging om het letterlijke equivalent van de voormalige te veel te gebruiken, het Engelse heden perfect: "Ik ben gisteren naar de film gegaan."

Bij vragen hebben Franstaligen de neiging het onderwerp en werkwoord niet om te keren, in plaats daarvan vragen ze "waar ga je naartoe?" en "wat is je naam?" En ze laten het helpende werkwoord weg Doen: "wat betekent dit woord?" of "wat dit woord betekent?"

Woordenschat met Franse smaak

Faux amis zijn net zo lastig voor Franstaligen als voor Engelstaligen; probeer te zeggen, zoals de Fransen vaak doen, 'eigenlijk' in plaats van 'nu' en 'nerveus' als je bedoelt énervé.

Voeg ook af en toe Franse woorden en zinnen toe, zoals:

• in tegendeel - Integendeel
• tot ziens - Vaarwel
• natuurlijk ! - natuurlijk!
• eet smakelijk - eet smakelijk, eet smakelijk
• bonjour - Hallo
• c'est-à-dire - dat is
• reactie dit-on ___ ? - hoe zeg je ___?
• euh - uh, uhm
• je veux dire - ik bedoel
• merci - dank je
• niet - Nee
• Oh la la ! - Oh jee!
• oui - Ja
• PAS mogelijk ! - echt niet!
• alsjeblieft - alstublieft
• voila - daar ga je

Franse gezichten

En er gaat natuurlijk niets boven gebaren om je er Franser uit te laten zien. We bevelen met name les bises, la moue, de Gallic schouderophalen en délicieux aan.