In het Frans het werkwoord détendre betekent "loslaten", "ontspannen" of "losmaken". Soms wordt het ook gebruikt om 'te ontspannen' te betekenen, hoewel 'ontspannen', wat 'relaxed' betekent, ook in het Frans een onveranderlijk bijvoeglijk naamwoord is. Desalniettemin, als het gaat om het veranderen van het werkwoord détendre naar het verleden, het heden of de toekomende tijd is een vervoeging vereist.
Net als in het Engels moeten Franse werkwoorden vervoegd worden om in de zin van een zin te passen. Het is echter een beetje ingewikkelder omdat we in het Frans ook rekening moeten houden met het voornaamwoord. Dat betekent dat je meer vormen van hebt détendre leren.
détendre is een regulier -RE werkwoord en deelt zijn eindes met soortgelijke werkwoorden zoals descendre (naar beneden gaan). Dit maakt het leren van elk nieuw woord net iets gemakkelijker dan het vorige.
Vervoegen détendre koppel in de eenvoudigste vormen eenvoudig het onderwerpspronoom met de juiste tijd. Bijvoorbeeld: "Ik geef uit" is "je détends"en" we zullen vrijgeven "is"nous détendrons."Het oefenen van deze in context zal helpen bij het onthouden ervan.
Onderwerpen | Cadeau | Toekomst | Onvolmaakt |
---|---|---|---|
je | détends | détendrai | détendais |
tu | détends | détendras | détendais |
il | détend | détendra | détendait |
nous | détendons | détendrons | détendions |
vous | détendez | détendrez | détendiez |
ils | détendent | détendront | détendaient |
Wanneer het einde -mier wordt toegevoegd aan de werkwoordstam détend-, het onvoltooid deelwoord détendant is gevormd. Dit kan zowel als bijvoeglijk naamwoord, gerund of zelfstandig naamwoord als werkwoord worden gebruikt.
De passé composé is een andere veel voorkomende vorm van de verleden tijd "uitgebracht" in het Frans. Het wordt gevormd door vervoeging van het hulpwerkwoord, of "helpen" avoir, en vervolgens het voltooid deelwoord toevoegen ontspannen achterstag.
Bijvoorbeeld: "Ik heb vrijgegeven" is "j'ai détendu'en' we hebben vrijgelaten 'is'nous avons détendu."Merk op hoe het voltooid deelwoord niet verandert en dat ai en avons zijn vervoegingen van avoir.
Wanneer de actie van het loslaten op de een of andere manier subjectief of onzeker is, wordt de conjunctieve werkwoordstemming gebruikt. Op een vergelijkbare manier, wanneer de release alleen zal gebeuren als gebeurt er iets anders, dan gebruiken we de voorwaardelijke werkwoordsstemming.
Die twee zijn tamelijk nuttig, hoewel de passé simple en imperfect subjunctief minder frequent worden gebruikt. Het is waarschijnlijk dat u deze alleen schriftelijk zult tegenkomen, hoewel u er geen slecht idee van maakt.
Onderwerpen | conjunctief | Voorwaardelijk | Passé Eenvoudig | Imperfect Subjunctief |
---|---|---|---|---|
je | détende | détendrais | détendis | détendisse |
tu | détendes | détendrais | détendis | détendisses |
il | détende | détendrait | détendit | détendît |
nous | détendions | détendrions | détendîmes | détendissions |
vous | détendiez | détendriez | détendîtes | détendissiez |
ils | détendent | détendraient | détendirent | détendissent |
Het is ook mogelijk dat u zult gebruiken détendre soms in de gebiedende vorm. Wanneer u dit doet, hebben de korte uitspraken niet het onderwerp voornaamwoord nodig, dus "tu détends" wordt "détends."
gebiedende wijs | |
---|---|
(Tu) | détends |
(Nous) | détendons |
(Vous) | détendez |