Déranger is het Franse werkwoord dat "verstoren" betekent. Deze is gemakkelijk te onthouden als je denkt aan het Engelse 'derange', dat in sommige omstandigheden een synoniem is van 'storen'. Om het werkwoord dat 'verstoord' of 'verontrustend' betekent, te veranderen, is een vervoeging vereist en een korte les leidt je hier doorheen.
Déranger is een werkwoordspelling en volgt een patroon dat voorkomt in soortgelijke werkwoorden die eindigen op -ger. Dit bevat Corriger (om te corrigeren) en bouger (om te verplaatsen) en er is een goede reden voor de subtiele veranderingen.
Wanneer de letter 'G' wordt gevolgd door een harde klinker zoals een 'A' of 'O', gebruikt het meestal een hard 'G'-geluid. In woorden als déranger, we willen de zachte 'G' behouden en daarom vervangt een 'ik' soms de 'E' in vervoegingen.
Bestudeer met behulp van de tabel de werkwoordsuitgangen die aan de stengel zijn bevestigd dérang-. Stem het voornaamwoord af op de tegenwoordige, toekomstige of onvolmaakte verleden tijd om de juiste vorm te vinden om te gebruiken. Bijvoorbeeld: "Ik stoor" is "je dérange"en" we zullen storen "is"nous avons dérangerons."
Onderwerpen | Cadeau | Toekomst | Onvolmaakt |
---|---|---|---|
je | storen | dérangerai | dérangeais |
tu | déranges | dérangeras | dérangeais |
il | storen | dérangera | dérangeait |
nous | dérangeons | dérangerons | dérangions |
vous | dérangez | dérangerez | dérangiez |
ils | dérangent | dérangeront | dérangeaient |
Het onvoltooid deelwoord van déranger is dérangeant. Dit doet u door eenvoudigweg toe te voegen -mier naar het werkwoord stam. Afgezien van het gebruik ervan als werkwoord, kan dit in sommige gevallen ook een bijvoeglijk naamwoord, gerund of zelfstandig naamwoord worden.
De passé-composé is een gebruikelijke manier om de verleden tijd in het Frans "gestoord" te zeggen. Om het te gebruiken, vervoeg je het hulpwerkwoord of het werkwoord 'helpen' avoir passend bij het voornaamwoord en bevestig het voltooid deelwoord storen.
Als een voorbeeld: "Ik heb gestoord" is "j'ai dérangé'en' we hebben gestoord 'is'nous avons dérangé."Merk op hoe de ai en avons zijn vervoegingen van avoir en dat het voltooid deelwoord niet verandert.
De conjunctieve werkwoordstemming wordt gebruikt wanneer het werkwoord een niveau van onzekerheid heeft. Evenzo impliceert de voorwaardelijke werkwoordstemming dat de actie afhankelijk is van iets anders. Deze twee werkwoordsvormen zijn behoorlijk nuttig, vooral met een werkwoordachtig déranger waar de "verstoring" twijfelachtig kan zijn.
Bij minder frequent gebruik komt u vaak alleen de passé composé en de onvolmaakte conjunctief in formeel schrijven tegen.
Onderwerpen | conjunctief | Voorwaardelijk | Passé Eenvoudig | Imperfect Subjunctief |
---|---|---|---|---|
je | storen | dérangerais | dérangeai | dérangeasse |
tu | déranges | dérangerais | dérangeas | dérangeasses |
il | storen | dérangerait | dérangeas | dérangeât |
nous | dérangions | dérangerions | dérangeâmes | dérangeassions |
vous | dérangiez | dérangeriez | dérangeâtes | dérangeassiez |
ils | dérangent | dérangeraient | dérangèrent | dérangeassent |
Uitdrukken déranger in een uitroep, eis of verzoek, wordt de gebiedende wijs gebruikt. Voor deze vervoeging is het voornaamwoord niet vereist, dus 'tu dérange"kan worden ingekort"storen."
gebiedende wijs | |
---|---|
(Tu) | storen |
(Nous) | dérangeons |
(Vous) | dérangez |