Het Franse werkwoord ontranger betekent "accepteren" of "nemen". Het is een regulier werkwoord, wat betekent dat het relatief eenvoudig is om het te vervoegen om aan een specifiek voornaamwoord te passen. Deze les laat je zien hoe je met het juiste gebruik van complete zinnen in het Frans kunt beginnen ontranger.
Net als in het Engels moeten we Franse werkwoorden vervoegen om overeen te komen met het in de zin gebruikte voornaamwoord. De voornaamwoorden zijn het ik, jij, hij, zij, wij, en zij - in het Frans, het is j', tu, il, nous, vous, en ils -- van een zin die het onderwerp vormt.
Als we gewone werkwoorden in het Frans vervoegen, is het vaak een kwestie van het einde van het werkwoord veranderen. gelukkig, ontranger eindigt in -er en volgt het ongecompliceerde patroon van vele andere regelmatige -er werkwoorden.
Deze grafiek toont de vervoegingen voor het woord ontranger in de verschillende tijden en met verschillende onderwerpen. Als je bijvoorbeeld zegt: 'Ik accepteer', zou je zeggen 'J'accepte."Evenzo" zal hij aanvaarden "is"il acceptera."
Onderwerpen | Cadeau | Toekomst | Onvolmaakt |
---|---|---|---|
j' | accepte | accepterai | acceptais |
tu | ACCEPTES | accepteras | acceptais |
il | accepte | acceptera | acceptait |
nous | acceptons | accepterons | acceptions |
vous | acceptez | accepterez | acceptiez |
ils | acceptent | accepteront | acceptaient |
Het Franse equivalent van de -ing die eindigt in het Engels is -mier. Dit wordt het onvoltooid deelwoord en voor genoemd ontranger, het is acceptant. Je kunt dit in verschillende contexten gebruiken als bijvoeglijk naamwoord, gerund, zelfstandig naamwoord of werkwoord.
Passé composé wordt vaak gebruikt voor de verleden tijd in het Frans. Met ontranger, het gebruikte hulpwerkwoord is avoir, dus je gebruikt een vervoeging van dat 'helpende werkwoord' om de onvoltooid verleden tijd van uit te drukken ontranger.
Naast het hulpwerkwoord heb je ook het voltooid deelwoord van nodig ontranger. In dit geval is het eenvoudig accepté.
Om deze elementen samen te brengen, als je in het Frans 'Ik accepteerde' wilde zeggen, zou het zijn 'j'ai accepté."
Dat zijn niet de enige vervoegingen voor ontranger, hoewel je ze eerst moet bestuderen. Zodra u deze in het geheugen hebt opgeslagen, kunt u zich zorgen maken over een paar speciale gevallen.
De conjunctieve en voorwaardelijke vormen van het werkwoord worden gebruikt om de stemming uit te drukken. Subjunctieve stemming verwijst naar subjectieve ideeën of onzekere ideeën. Voorwaardelijke stemming verwijst naar iets dat al dan niet kan gebeuren, afhankelijk van de omstandigheden.
Passé simple en de onvolmaakte conjunctief worden gebruikt in formeel schrijven. Hoewel het niet nodig is om te weten, is het goed om je ervan bewust te zijn.
Onderwerpen | conjunctief | Voorwaardelijk | Passé Eenvoudig | Imperfect Subjunctief |
---|---|---|---|---|
j' | accepte | accepterais | acceptai | acceptasse |
tu | ACCEPTES | accepterais | acceptas | acceptasses |
il | accepte | accepterait | accepta | acceptât |
nous | acceptions | accepterions | acceptâmes | acceptassions |
vous | acceptiez | accepteriez | acceptâtes | acceptassiez |
ils | acceptent | accepteraient | acceptèrent | acceptassent |
De gebiedende wijs van een werkwoord drukt ook de stemming uit, maar in dit geval is het niet nodig om het voornaamwoord voornaamwoord te gebruiken. In dit geval, in plaats van te zeggen 'tu accepte"je kunt eenvoudig zeggen"accepte."
gebiedende wijs | |
---|---|
(Tu) | accepte |
(Nous) | acceptons |
(Vous) | acceptez |
ontranger is niet het enige Franse werkwoord dat "nemen" betekent. Het wordt meer gebruikt om iets te "accepteren" of te "tolereren". Andere werkwoorden betekenen "iets meenemen" (amener) of om daadwerkelijk iets te "nemen" (prendre).
Terwijl je leert hoe je het werkwoord kunt gebruiken ontranger, je zult ook naar deze andere Franse "te nemen" werkwoorden willen kijken. Als je ze allemaal als groep begrijpt, weet je wanneer je welke moet gebruiken.