Franse zinconstructie

Een zin (une zin) is een groep woorden met minimaal een onderwerp en een werkwoord, plus alle of alle Franse woordsoorten. Er zijn vier basistypen van zinnen, elk met een eigen interpunctie, hieronder beschreven met voorbeelden. Normaal gesproken geeft elke zin een complete gedachte weer. Een manier om Franse zinnen beter te begrijpen, is door Franse kranten te lezen (zoals Le Monde of Le Figaro) tot hun syntaxis en constructie analyseren.

Delen van een Franse zin

Zinnen kunnen worden gescheiden in een onderwerp (niet sujet), die kan worden vermeld of geïmpliceerd, en een predicaat (un prédicat). Het onderwerp is de persoon (personen) of ding (en) die de actie uitvoeren. Het predicaat is de actie van de zin, die meestal begint met het werkwoord. Elke zin heeft een leesteken aan het einde - zoals een punt, vraagteken of uitroepteken - afhankelijk van het type zin, evenals mogelijke interpunctietekens zoals komma's. Bijvoorbeeld:

Je suis professeur.

• "Ik ben een leraar."
• Onderwerpen: je ("IK")
• predikaat: suis professeur ("ben een leraar")

Paul et moi aimons la France.

• "Paul en ik houden van Frankrijk."
• Onderwerpen: Paul et moi ("Paul en ik")
• predikaat: aimons la Frankrijk ("hou van Frankrijk")

La petite fille est mignonne.

• "Het kleine meisje is schattig."
• Onderwerpen: La petite fille ("Het kleine meisje")
• predikaat: est mignonne ("is schattig")

4 soorten Franse zinnen

Er zijn vier soorten zinnen: verklaringen, vragen, uitroeptekens en opdrachten. Hieronder vindt u uitleg en voorbeelden van elk type.

Statement ("Phrase Assertive" of "Phrase Déclarative")

Uitspraken, het meest voorkomende type zin, verklaren of verklaren iets. Er zijn bevestigende verklaringen, les phrases (déclaratives) affirmatives, en negatieve verklaringen, les phrases (déclaratives) négatives. Verklaringen eindigen in periodes. Bekijk enkele voorbeelden:

Les zinnen (déclaratives) affirmatives ("Bevestigende uitspraken")

• Je vais à la banque. ("Ik ga naar de bank.")
• Je suis fatigué. ("Ik ben moe.")
• Je vous aiderai. ("Ik zal je helpen.")
• J'espère que tu seras là. ("Ik hoop dat je erbij bent.")
• Ik hou van jou. ("Ik hou van jou.")

Les zinnen (déclaratives) négatives ("Negatieve verklaringen")

• Je n'y vais pas. ("Ik ga niet.")
• Je ne suis pas fatigué. ("Ik ben niet moe.")
• Je ne veux pas vous aider. ("Ik wil je niet helpen.")
• Il ne sera pas là. ("Hij zal er niet zijn.")
• Ça ne me regarde pas. ("Het zijn mijn zaken niet.")

Vraag ("Zinsondervraging")

Vragers, oftewel vragen, stellen iets voor of vragen. Merk op dat deze zinnen eindigen op een vraagteken en dat er altijd een spatie is tussen het laatste woord en het vraagteken. Voorbeelden hiervan zijn:

• As-tu mon livre ? ("Heb je mijn boek?")
• Sont-ils prêts ? ("Zijn ze klaar?")
• Où est-il ? ("Waar is hij?")
• Peux-tu nous assistent ? ("Kunt u ons helpen?")

Exclamation ("Phrase Exclamative")

Exclamatieven uiten een sterke reactie zoals verrassing of verontwaardiging. Ze zien eruit als uitspraken, behalve het uitroepteken aan het einde; om deze reden worden ze soms beschouwd als een subcategorie van uitspraken in plaats van een apart type zin. Merk op dat er een spatie is tussen het laatste woord en het uitroepteken. Bijvoorbeeld:

• Je veux y aller ! ("Ik wil gaan!")
• J'espère que oui ! ("Ik hoop het!")
• Il est très beau ! ("Hij is erg knap!")
• C'est une bonne idée ! ("Dat is een geweldig idee!")

Command ("Phrase Impérative")

Commando's zijn het enige soort zin zonder expliciet onderwerp. In plaats daarvan wordt het onderwerp geïmpliceerd door de vervoeging van het werkwoord, dat absoluut noodzakelijk is. Het geïmpliceerde onderwerp is altijd het enkelvoud of het meervoud "u": tu voor enkelvoud en informeel; vous voor meervoud en formeel. Commando's kunnen eindigen in een punt of een uitroepteken, afhankelijk van de gewenste intensiteit van de spreker. Bijvoorbeeld:

• Va t'en ! ("Ga weg!")
• Sois salie. ("Wees goed.")
• Faites la vaisselle. ("De afwas doen.")
• Aidez-nous à le trouver ! ("Help ons het te vinden!")
  (Merk op dat de een en le hier zijn niet gecontracteerd au omdat le is een object, geen artikel.)