Als algemene regel, zoals uitgelegd in onze inleiding tot de Spaanse voorwaardelijke tijd, is het Engels "zou" het equivalent van de Spaanse voorwaardelijke. Maar er zijn uitzonderingen. De belangrijkste zijn hieronder opgesomd:
Voorbeelden van wanneer de voorwaardelijke tijd niet is't vertaald als "zou"
Om speculatie over het verleden te uiten: Net zoals de toekomende tijd kan worden gebruikt om speculatie over het heden uit te drukken, kan de voorwaardelijke worden gebruikt om speculatie of waarschijnlijkheid over het verleden uit te drukken. Een verscheidenheid aan vertalingen kan worden gebruikt, afhankelijk van de context.
Después de trabajar, tendrían Hambre. Na het werk hadden ze waarschijnlijk honger. Een andere mogelijke vertaling is: "Na het werk moeten ze honger hebben gehad." (Een "zou" vertaling is ook mogelijk: "Na het werk zouden ze honger hebben gehad.")
¿Dónde estuvo Jorge? estaria en casa. Waar was George? Hij moet thuis geweest zijn. Een andere mogelijke vertaling is "Waar was George? Ik vraag me af of hij thuis was." (Een "zou" vertaling is ook mogelijk: "Hij zou thuis zijn geweest.")
Waar de voorwaardelijke poder wordt vertaald als "kon": Dit is een variatie op de "zou" -regel, voor poder, dat wanneer vervoegd kan betekenen "kan", kan ook worden vertaald als "kunnen". Wanneer "kon" hetzelfde betekent als "zou kunnen", wordt meestal de voorwaardelijke voorwaarde gebruikt.
Si tuviera dinero, Podría ir al cine. Als ik geld had, zou ik kon naar de film gaan. (Dit is een gebruik van de voorwaardelijke op basis van een voorwaarde. Het kan ook worden vertaald als "Als ik het geld had, zou ik naar de film kunnen gaan.)
Podríansalir mañana. Ze kon vertrek morgen. (Hier is de voorwaarde niet vermeld. De zin kan ook worden vertaald als "Ze zouden morgen kunnen vertrekken.")
¿Podría tener un lápiz? Mag ik een potlood? (Of: "zou ik een potlood kunnen hebben?")
Voorbeelden van wanneer "zou" isn't vertaald als de Spaanse voorwaardelijke
Wanneer het verwijst naar een herhaalde actie uit het verleden: In dergelijke gevallen wordt meestal het imperfecte gebruikt. Dit gebruik van "zou" in het Engels wordt meestal begrepen als "gewend" of als de verleden tijd. Wat in dit geval anders is dan in gevallen waarin 'zou' in de voorwaardelijke tijd staat, is dat de activiteit niet hypothetisch is.
Cuando tijdperk niño, íbamos al cine. Toen ik een jongen was, gingen we naar de film. (Dit is hetzelfde als zeggen "we gingen vroeger naar de film" of "we gingen naar de film." Naar de film gaan is geen hypothetische actie.)
Mi hijo jugaba con cuidado. Mijn zoon zou voorzichtig spelen. (Dit is hetzelfde als zeggen: "Mijn zoon speelde altijd voorzichtig.")