Alles over de namen van de dagen van de week in het Spaans

De namen van de dagen van de week in het Spaans en het Engels lijken niet erg op elkaar - dus het zal je misschien verbazen dat ze een vergelijkbare oorsprong hebben. De meeste woorden van vandaag zijn verbonden met planetaire lichamen en oude mythologie.

Belangrijkste leerpunten

  • Dagen van de week in het Spaans zijn mannelijk en niet gekapitaliseerd.
  • De namen van de vijf weekdagen in het Engels en het Spaans zijn met elkaar verbonden, afkomstig uit de astronomie en mythologie.
  • De namen van de weekenddagen in het Engels en het Spaans hebben een verschillende oorsprong in de twee talen.

Ook de Engelse en Spaanse namen voor de naam van de zevende dag van de week, "zaterdag" en sábado, zijn helemaal niet verwant, hoewel ze er vaag op lijken.

De namen in de twee talen zijn:

  • Zondag: domingo
  • Maandag: lunes
  • Dinsdag: martes
  • Woensdag: miércoles
  • Donderdag: jueves
  • Vrijdag: viernes
  • Zaterdag: sábado

Geschiedenis van de dagen van de week in het Spaans

De historische oorsprong of etymologie van de dagen van de week kan worden gekoppeld aan de Romeinse mythologie. De Romeinen zagen een verband tussen hun goden en het veranderende gezicht van de nachtelijke hemel, dus werd het logisch om de namen van hun goden voor de planeten te gebruiken. De planeten die de oude mensen in de lucht konden volgen, waren Mercurius, Venus, Mars, Jupiter en Saturnus. Die vijf planeten plus de maan en de zon vormden de zeven belangrijkste astronomische lichamen. Toen het concept van de zevendaagse week in het begin van de vierde eeuw uit de Mesopotamische cultuur werd geïmporteerd, gebruikten de Romeinen die astronomische namen voor de dagen van de week.

De eerste dag van de week werd vernoemd naar de zon, gevolgd door de maan, Mars, Mercurius, Jupiter, Venus en Saturnus. De namen van de week werden aangenomen met weinig verandering in het grootste deel van het Romeinse rijk en daarbuiten. In slechts enkele gevallen zijn wijzigingen aangebracht.

In het Spaans behielden de vijf weekdagen allemaal hun planetaire naam. Dat zijn de vijf dagen waarvan de naam eindigt -es, een verkorting van het Latijnse woord voor "dag" overlijdt. Lunes komt van het woord voor 'maan' luna in het Spaans, en de planetaire verbinding met Mars is ook duidelijk met martes. Hetzelfde geldt voor Mercurius /miércoles, en Venus is viernes, wat 'vrijdag' betekent.

Het verband met Jupiter is niet helemaal zo duidelijk met jueves tenzij je de Romeinse mythologie kent en eraan herinnert dat "Jove" een andere naam is voor Jupiter in het Latijn.

De dagen voor het weekend, zaterdag en zondag, zijn niet overgenomen volgens het Romeinse naampatroon. Domingo komt van een Latijns woord dat 'dag des Heren' betekent. En sábado komt van het Hebreeuwse woord 'sabbat', wat een rustdag betekent. In de joodse en christelijke traditie rustte God op de zevende dag van de schepping.

Verhalen achter de Engelse namen

In het Engels is het naamgevingspatroon vergelijkbaar, maar met een belangrijk verschil. De relatie tussen zondag en de zon, maandag en de maan en Saturnus en zaterdag is duidelijk. Het hemellichaam is de wortel van de woorden.

Het verschil met de andere dagen is dat Engels een Germaanse taal is, in tegenstelling tot Spaans dat een Latijnse of Romaanse taal is. De namen van equivalente Germaanse en Noorse goden werden vervangen door de namen van de Romeinse goden.

Mars was bijvoorbeeld de oorlogsgod in de Romeinse mythologie, terwijl de Germaanse oorlogsgod Tiw was, wiens naam onderdeel werd van dinsdag. "Woensdag" is een aanpassing van "Woden's Day". Woden, ook wel Odin genoemd, was een god die snel was als Mercurius. De Noorse god Thor was de basis voor het benoemen van donderdag. Thor werd in de Romeinse mythologie als een gelijkwaardige god aan Jupiter beschouwd. De Noorse godin Frigga, naar wie vrijdag is vernoemd, was, net als Venus, de godin van de liefde.

De dagen van de week gebruiken in het Spaans

In het Spaans zijn de namen van de week allemaal mannelijke zelfstandige naamwoorden, en ze zijn niet in hoofdletters behalve aan het begin van een zin. Het is dus gebruikelijk om naar de dagen te verwijzen als el domingo, el lunes, enzovoorts.

Voor de vijf weekdagen zijn de namen hetzelfde in enkelvoud en meervoud. Zo hebben we Los Lunes, voor 'maandag' los martes voor (dinsdagen), enzovoort. De weekenddagen worden meervoud gemaakt door alleen -s toe te voegen: los domingos en los sábados.

Het is heel gebruikelijk om bepaalde lidwoorden te gebruiken el of los met de dagen van de week. Ook wanneer het gaat om activiteiten die op een bepaalde dag van de week plaatsvinden, wordt de "aan" van het Engels niet vertaald. Dus "Los domingos hago huevos con tocino"zou een gebruikelijke manier zijn om te zeggen:" Op zondag maak ik eieren met spek. "