Gedurende de jaren zeventig waarschuwde Phyllis Schlafly voor de 'gevaren' van het Equal Rights Amendement (ERA) voor de Amerikaanse grondwet. Ze verklaarde dat de EOR wettelijke rechten en voordelen die vrouwen al bezaten, zou wegnemen in plaats van nieuwe rechten te verlenen. Onder de "rechten" die volgens Phyllis Schlafly zouden worden weggenomen, waren het recht van vrouwen om te worden vrijgesteld van het ontwerp en het recht van vrouwen om vrij te zijn van militaire gevechten. (Zie "Een korte geschiedenis van E.R.A." in de Phyllis Schlafly Report, September 1986.)
Opstellen van moeders?
Phyllis Schlafly noemde de wet die 18-jarige mannelijke burgers geschikt maakte voor het ontwerp van de 'klassieke' seksediscriminatie en ze wilde niet dat er een einde kwam aan die 'discriminatie'.
De EOR werd door de Senaat aangenomen en in 1972 naar de staten gestuurd, met een deadline voor ratificatie in 1979. Het ontwerp, of militaire dienstplicht, eindigde in 1973 en de VS verhuisden naar een volledig vrijwillig leger. Er bestond echter bezorgdheid over het herstel van het ontwerp. ERA-tegenstanders wekten de angst op dat moeders van hun kinderen zouden worden weggenomen, en beschrijven een scène waarin een kind oorlogsnieuws bekijkt en zich zorgen maakt over wanneer moeder thuiskomt, terwijl vader de vloer scrubt.
Afgezien van de voor de hand liggende genderstereotypen in dergelijke afbeeldingen, was de gevreesde uitkomst niet nauwkeurig over welke vrouwen uiteindelijk zouden worden opgesteld, als er ooit weer een ontwerp zou zijn. De officiële 92nd Congress Majority Report van het Senaatsgerechtshof analyseerde de effecten die de EOR zou hebben. Het commissierapport zei dat de angst dat moeders dienstplichtig zouden zijn bij hun kinderen ongegrond was. Veel vrouwen zouden vrijgesteld zijn van dienst, net zoals veel mannen vrijgesteld waren van dienst. Er waren om vele redenen vrijstellingen voor diensten, waaronder personen ten laste, gezondheid, officiële taken, enz.
Vrouwen in gevechten?
De EOR kwam uiteindelijk drie staten tekort voor ratificatie. Zelfs zonder een amendement dat gelijke rechten garandeert, brachten de plichten van vrouwen in het Amerikaanse leger hen in de komende decennia steeds dichter bij elkaar, met name in de vroege 21 jaarst eeuw in Irak en Afghanistan. Tegen 2009, The New York Times meldde dat vrouwen met machinegeweren door straten patrouilleerden en als kanonniers op tanks dienden, ook al konden ze dat technisch niet zijn toegewezen aan infanterie of speciale strijdkrachten.
Phyllis Schlafly bleef consistent in haar positie. Ze bleef zich verzetten tegen elke nieuwe poging om de EOR te passeren en ze bleef zich uitspreken tegen vrouwen in de strijd tijdens de George W. Bush-regering.