Wereldoorlog II Het Liberty Ship-programma

De oorsprong van het Liberty Ship is terug te voeren op een ontwerp dat de Britten in 1940 hebben voorgesteld. Op zoek naar verliezen in oorlogstijd, plaatsten de Britten contracten met Amerikaanse scheepswerven voor 60 stoomboten van de Oceaan klasse. Deze stoomboten waren eenvoudig van opzet en hadden een enkele kolengestookte 2500 pk zuigende stoommachine. Hoewel de met kolen gestookte heen en weer bewegende stoommachine verouderd was, was deze betrouwbaar en bezat Groot-Brittannië een grote voorraad kolen. Terwijl de Britse schepen werden gebouwd, onderzocht de US Maritime Commission het ontwerp en bracht wijzigingen aan om de kust- en snelheidsconstructie te verminderen.

Ontwerp

Dit herziene ontwerp was geclassificeerd als EC2-S-C1 en bevatte oliegestookte ketels. De aanwijzing van het schip vertegenwoordigde: Emergency Construction (EC), een lengte van 400 tot 450 voet aan de waterlijn (2), stoomaangedreven (S) en ontwerp (C1). De belangrijkste wijziging in het originele Britse ontwerp was het vervangen van een groot deel van het klinkwerk door gelaste naden. Een nieuwe praktijk, het gebruik van lassen verminderde de arbeidskosten en vereiste minder geschoolde werknemers. Met vijf vrachtruimen was het Liberty Ship bedoeld om een ​​lading van 10.000 longs ton (10.200 ton) te vervoeren. Elk schip had een bemanning van ongeveer 40 matrozen met dekhuizen in het midden en achterin. Voor de verdediging heeft elk schip een 4 "kanon op het achterdek gemonteerd. Extra luchtafweerverdediging is toegevoegd naarmate de Tweede Wereldoorlog vorderde.

De poging om in massaproductie van schepen met behulp van een gestandaardiseerd ontwerp was een pionier tijdens de Eerste Wereldoorlog op de Hog Island Shipyard van Emergency Fleet Corporation in Philadelphia, PA. Hoewel deze schepen te laat aankwamen om dat conflict te beïnvloeden, vormden de geleerde lessen het sjabloon voor het Liberty Ship-programma. Net als bij de Hog Islanders leidde het uiterlijk van de Liberty Ships aanvankelijk tot een slecht publiek imago. Om dit te bestrijden noemde de Maritieme Commissie 27 september 1941 als "Liberty Fleet Day" en lanceerde de eerste 14 schepen. In zijn toespraak tijdens de lanceringsceremonie, pres. Franklin Roosevelt citeerde de beroemde toespraak van Patrick Henry en verklaarde dat de schepen vrijheid naar Europa zouden brengen.

Bouw

Begin 1941 plaatste de US Maritime Commission een bestelling voor 260 schepen van het Liberty-ontwerp. Hiervan waren er 60 voor Groot-Brittannië. Met de implementatie van het Lend-Lease-programma in maart zijn de bestellingen meer dan verdubbeld. Om aan de eisen van dit bouwprogramma te voldoen, werden aan beide kusten en in de Golf van Mexico nieuwe werven aangelegd. In de komende vier jaar zouden Amerikaanse scheepswerven 2.751 Liberty Ships produceren. Het eerste schip dat in dienst kwam was SS Patrick Henry die werd voltooid op 30 december 1941. Het laatste schip van het ontwerp was SS Albert M. Boe die op 30 oktober 1945 werd voltooid in Portland, ME's New England Shipbuilding. Hoewel Liberty Ships tijdens de oorlog werden gebouwd, werd een opvolgerklasse, het Victory Ship, in productie genomen in 1943.

Het grootste deel (1,552) van Liberty Ships kwam uit nieuwe werven gebouwd aan de westkust en geëxploiteerd door Henry J. Kaiser. Het meest bekend van de Bay Bridge en de Hoover Dam, pionierde met nieuwe scheepsbouwtechnieken. Kaiser opereerde vier meter in Richmond, CA en drie in het noordwesten, en ontwikkelde methoden voor het prefabriceren en in massa produceren van Liberty Ships. Componenten werden overal in de VS gebouwd en naar scheepswerven getransporteerd waar de schepen in recordtijd konden worden geassembleerd. Tijdens de oorlog kon een Liberty Ship in ongeveer twee weken op een Kaiser-werf worden gebouwd. In november 1942 bouwde een van de werven van Kaiser in Richmond een Liberty Ship (Robert E. Peary) in 4 dagen, 15 uur en 29 minuten als publiciteitsstunt. Landelijk was de gemiddelde bouwtijd 42 dagen en tegen 1943 werden elke dag drie Liberty Ships voltooid.

Activiteiten

Door de snelheid waarmee Liberty Ships konden worden gebouwd, konden de VS vrachtschepen sneller bouwen dan Duitse U-boten ze konden laten zinken. Dit, samen met geallieerde militaire successen tegen de U-boten, zorgde ervoor dat Groot-Brittannië en geallieerde troepen in Europa goed bevoorraad bleven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Liberty Ships dienden in alle theaters met onderscheiding. Gedurende de oorlog waren Liberty Ships bemande leden van de US Merchant Marine, met gewapende bemanningen geleverd door de US Naval Armed Guard. Een van de opmerkelijke prestaties van de Liberty Ships was SS Stephen Hopkins zinkend de Duitse overvaller Stier op 27 september 1942.

nalatenschap

Aanvankelijk ontworpen om vijf jaar mee te gaan, bleven veel Liberty Ships de zeeën doorkruisen tot in de jaren 1970. Bovendien werden veel van de scheepsbouwtechnieken die in het Liberty-programma werden gebruikt, standaardpraktijken in de industrie en worden deze nog steeds gebruikt. Hoewel niet glamoureus, bleek het Liberty Ship essentieel voor de geallieerde oorlogsinspanning. De mogelijkheid om koopvaardij sneller te bouwen dan het was verloren gegaan, terwijl het handhaven van een gestage stroom van voorraden was een van de sleutels tot het winnen van de oorlog.

Liberty Ship Specificaties

• Waterverplaatsing: 14,245 ton
• Lengte: 441 ft. 6 in.
• Breedte: 56 ft. 10,75 in.
• Diepgang: 27 ft. 9.25 in.
• Voortstuwing: twee oliegestookte ketels, drievoudige expansiestoommachine, enkele schroef, 2500 pk
• Snelheid: 11 knopen
• Bereik: 11.000 mijl
• Complement: 41
• Stern-gemonteerde 4 in (102 mm) dek gun, een verscheidenheid van luchtafweer bewapening
• Capaciteit: 9.140 ton

Liberty Ship Shipyards

• Alabama droogdok en scheepsbouw, mobiel, Alabama
• Bethlehem-Fairfield scheepswerf, Baltimore, Maryland
• California Shipbuilding Corp., Los Angeles, Californië
• Delta Shipbuilding Corp., New Orleans, Louisiana
• J. A. Jones, Panama City, Florida
• J. A. Jones, Brunswick, Georgia
• Kaiser Company, Vancouver, Washington
• Marinship, Sausalito, Californië
• New England Shipbuilding East Yard, South Portland, Maine
• New England Shipbuilding West Yard, South Portland, Maine
• North Carolina Shipbuilding Company, Wilmington, North Carolina
• Oregon Shipbuilding Corporation, Portland, Oregon
• Richmond Shipyards, Richmond, Californië
• St. Johns River Shipbuilding, Jacksonville, Florida
• Zuidoostelijke scheepsbouw, Savannah, Georgia
• Todd Houston Shipbuilding, Houston, Texas
• Walsh-Kaiser Co., Inc., Providence, Rhode Island