Waarom geen termijnen voor congres? De Grondwet

Wanneer het Congres mensen echt boos maakt (wat de laatste tijd meestal het geval lijkt te zijn) gaat onze nationale wetgever op om termijnen te overschrijden. Ik bedoel, de president is beperkt tot twee termijnen, dus termijnen voor leden van het Congres lijken redelijk. Er zit maar één ding in de weg: de Amerikaanse grondwet.

Historische prioriteit voor termijnen 

Zelfs vóór de Revolutionaire Oorlog pasten verschillende Amerikaanse koloniën termijnen toe. Bijvoorbeeld, onder Connecticut's 'Fundamentele Orden van 1639', was het de gouverneur van de kolonie verboden om opeenvolgende termijnen van slechts één jaar te dienen, en verklaarde dat 'niemand boven één keer in twee jaar als gouverneur zou worden gekozen'. Na de onafhankelijkheid beperkte de grondwet van Pennsylvania van 1776 leden van de Algemene Vergadering van de staat om meer dan “vier jaar op zeven te dienen.

Op federaal niveau stellen de in 1781 aangenomen statuten de termijnen vast voor afgevaardigden van het Continentale Congres - het equivalent van het moderne congres - waarin wordt bepaald dat "niemand langer dan drie jaar in enige periode afgevaardigde kan zijn termijn van zes jaar. "

Er zijn limieten voor het Congres vastgesteld

Senatoren en vertegenwoordigers uit 23 staten werden geconfronteerd met termijnen van 1990 tot 1995, toen het Amerikaanse Hooggerechtshof de praktijk ongrondwettelijk verklaarde met zijn beslissing in het geval van U.S. Term Limits, Inc. v. Thornton.

In een advies met een meerderheid van 5-4 geschreven door Justitie John Paul Stevens, oordeelde het Hooggerechtshof dat de staten geen limieten voor het congres konden opleggen omdat de Grondwet hen simpelweg niet de macht gaf om dit te doen.

In zijn meerderheidsopvatting merkte Justice Stevens op dat het toestaan ​​van de staten om termijnen op te leggen zou resulteren in "een lappendeken van staatskwalificaties" voor leden van het Amerikaanse Congres, een situatie die hij suggereerde in strijd zou zijn met "de uniformiteit en het nationale karakter dat de framers gezocht om te verzekeren. " In een concurrerende mening schreef justitie Anthony Kennedy dat staatsspecifieke termlimieten de 'relatie tussen de mensen van de natie en hun nationale regering in gevaar zouden kunnen brengen'.

Termijnen en de grondwet

De Founding Fathers - de mensen die de Grondwet hebben geschreven - hebben inderdaad het idee van limieten voor het congres overwogen en afgewezen. In Federalist Papers nr. 53 legde James Madison, vader van de Grondwet, uit waarom het Grondwettelijk Verdrag van 1787 termijnen heeft verworpen.

"[Een] paar leden van het Congres zullen over superieure talenten beschikken; zullen door frequente herverkiezingen leden van lange tijd worden; zullen heersende heersers zijn over de openbare zaken, en misschien niet onwillig om van die voordelen gebruik te maken. Hoe groter het aantal nieuwe leden van het Congres, en hoe minder de informatie van het grootste deel van de leden, hoe geschikter ze zijn om in de valstrikken te vallen die voor hen kunnen liggen, "schreef Madison.

Dus de enige manier om termijnen aan het congres op te leggen, is om de grondwet te wijzigen, wat precies is wat twee huidige congresleden proberen te doen, volgens Tom Murse, een expert in de Amerikaanse politiek..

Murse suggereert dat Republikeinse senatoren Pat Toomey van Pennsylvania en David Vitter van Louisiana gewoon 'een idee melken dat populair zou zijn bij een breed deel van de bevolking', door constitutionele amendementen voor te stellen die volgens het congres weinig of geen kans hebben uitgevaardigd.

Zoals Murse opmerkt, lijken de door Sens. Toomey en Vitter voorgestelde term erg op die in dat universeel doorgestuurde e-mailbericht waarin wordt geëist dat een mythische 'Congressional Reform Act' wordt aangenomen.

Er is echter een groot verschil. Zoals Murse zegt: "De mythische congreshervormingswet heeft waarschijnlijk een betere kans om wet te worden."

De voors en tegens van congreslimieten

Zelfs politieke wetenschappers blijven verdeeld over de kwestie van termijnen voor het Congres. Sommigen beweren dat het wetgevingsproces baat zou hebben bij "nieuw bloed" en ideeën, terwijl anderen de wijsheid uit lange ervaring als essentieel beschouwen voor de continuïteit van de overheid.

De voordelen van termijnen

• Beperkingen Corruptie: De macht en invloed die werd verkregen door gedurende een lange periode lid te zijn van het Congres, verleidde wetgevers om hun stemmingen en beleid te baseren op hun eigen belang, in plaats van die van het volk. Termijnlimieten zouden corruptie helpen voorkomen en de invloed van speciale belangen verminderen.
• Congress - It's Not a Job: Lid worden van het Congres zou geen ambtelijke carrière moeten worden. Mensen die ervoor kiezen om in het Congres te dienen, moeten dit doen om nobele redenen en een oprecht verlangen om de mensen te dienen, niet alleen om een ​​eeuwigdurende, goedbetaalde baan te hebben.
• Breng wat frisse ideeën binnen: Elke organisatie - zelfs het Congres - gedijt wanneer frisse nieuwe ideeën worden aangeboden en aangemoedigd. Dezelfde mensen die jarenlang op dezelfde stoel zitten, leiden tot stagnatie. Kortom, als je altijd doet wat je altijd hebt gedaan, krijg je altijd wat je altijd hebt. Nieuwe mensen denken vaker buiten de kaders.
• Verminder fondsenwerving: Zowel wetgevers als kiezers houden niet van de rol die geld speelt in het democratische systeem. Leden van het Congres worden voortdurend geconfronteerd met herverkiezing en voelen zich onder druk gezet om meer tijd te besteden aan het inzamelen van campagnefondsen dan aan het dienen van de mensen. Hoewel het opleggen van termijnen niet veel effect heeft op de totale hoeveelheid geld in de politiek, zou het op zijn minst de hoeveelheid tijd beperken die gekozen ambtenaren zullen moeten doneren aan fondsenwerving.

De nadelen van termijnen

• Het is ondemocratisch: Termijnen zouden in feite het recht van het volk beperken om hun gekozen vertegenwoordigers te kiezen. Zoals blijkt uit het aantal zittende wetgevers die herkozen worden bij elke tussentijdse verkiezing, vinden veel Amerikanen hun vertegenwoordiger echt leuk en willen ze dat ze zo lang mogelijk dienen. Alleen al het feit dat een persoon al heeft gediend, mag de kiezers niet de kans ontnemen om hen terug te brengen naar hun ambt.
• Ervaring is waardevol: Hoe langer je een werk doet, hoe beter je erin wordt. Wetgevers die het vertrouwen van de mensen hebben verdiend en zichzelf hebben bewezen als eerlijke en effectieve leiders, mogen hun dienstverlening niet laten verkorten door termijnen. Nieuwe congresleden staan ​​voor een steile leercurve. Termijnen zouden de kansen verkleinen dat nieuwe leden aan het werk groeien en er beter in worden.
• De baby met het badwater weggooien: Ja, termlimieten zouden helpen om corrupte, machthongerige en incompetente wetgevers te elimineren, maar het zou ook alle eerlijke en effectieve wegdoen.
• Elkaar leren kennen: Een van de sleutels om succesvol wetgever te zijn, werkt goed samen met collega-leden. Vertrouwen en vriendschappen tussen leden van verschillende partijen zijn essentieel voor vooruitgang op het gebied van controversiële wetgeving. Dergelijke politiek tweeledige vriendschappen hebben tijd nodig om zich te ontwikkelen. Termijnlimieten zouden de kansen verkleinen voor wetgevers om elkaar te leren kennen en die relaties te gebruiken in het voordeel van beide partijen en, natuurlijk, de mensen.

Een georganiseerde beweging voor termijnen

De organisatie US Term Limits (USTL), opgericht in de vroege jaren 1990, heeft gepleit voor termlimieten op alle overheidsniveaus. In 2016 lanceerde USTL haar Term Limits Convention, een project om de grondwet te wijzigen om congreslimieten te eisen. In het kader van het Term Limits Convention-programma worden de staatswetgevers aangemoedigd om termijnen vast te stellen voor de gekozen congresleden om hun staten te vertegenwoordigen.

Het uiteindelijke doel van de USTL is om de 34 staten die op grond van artikel V van de Grondwet zijn verplicht een conventie te vragen om te overwegen de Grondwet te wijzigen om termijnen voor het Congres te eisen. Onlangs meldde USTL dat 14 of de benodigde 34 staten resoluties van artikel V-conventie hebben aangenomen. Indien voorgesteld, zou de termijnlimietwijziging door 38 staten moeten worden geratificeerd.