Wat u moet weten over de Klaagmuur of de Klaagmuur

De Klaagmuur, ook wel de Kotel, de Westelijke Muur of de Muur van Solomon genoemd, en waarvan de onderste delen dateren uit ongeveer de tweede eeuw voor Christus, bevindt zich in de oude wijk van Oost-Jeruzalem in Israël. Gebouwd van dikke, gecorrodeerde kalksteen, het is ongeveer 60 voet (20 meter) hoog en bijna 160 voet (50 meter) lang, hoewel het grootste deel is verzonken in andere structuren. 

Een heilige joodse vindplaats

De muur wordt door vrome joden beschouwd als de westelijke muur van de tweede tempel van Jeruzalem (verwoest door de Romeinen in 70 G.T.), de enige overgebleven structuur van de Herodiaanse tempel. De oorspronkelijke locatie van de tempel is in geschil, waardoor sommige Arabieren de bewering dat de muur bij de tempel hoort betwisten, in plaats daarvan beweren dat het deel uitmaakt van de structuur van de Al-Aqsa-moskee op de Tempelberg.

De beschrijving van de structuur als de Klaagmuur is afgeleid van de Arabische identificatie als el-Mabka, of 'plaats van wenen', vaak herhaald door Europese - en vooral Franse - reizigers naar het Heilige Land in de 19e eeuw als 'le mur des klaagzangen'. Joodse devoties geloven dat de 'goddelijke aanwezigheid nooit van de Westelijke Muur afwijkt'.

De Klaagmuur is een van de grote Arabisch-Israëlische strijd. Joden en Arabieren betwisten wie de muur beheert en wie er toegang toe heeft, en veel moslims beweren dat de Klaagmuur helemaal geen relatie heeft met het oude jodendom. Afgezien van sektarische en ideologische claims blijft de Klaagmuur een heilige plaats voor joden en anderen die vaak bidden - of misschien jammeren - en soms gebeden op papier glijden door de gastvrije kloven van de muur. In juli 2009 lanceerde Alon Nil een gratis service waarmee mensen over de hele wereld hun gebeden Twitteren, die vervolgens in gedrukte vorm naar de Klaagmuur worden gebracht.

Israelische annexatie van de muur

Na de oorlog van 1948 en de Arabische verovering van de Joodse wijk in Jeruzalem, werd het joden over het algemeen verboden om te bidden bij de Klaagmuur, die soms werd beklad door politieke posters.

Israël annexeerde het Arabische Oost-Jeruzalem onmiddellijk na de Zesdaagse Oorlog van 1967 en claimde het eigendom van de religieuze locaties van de stad. Woedend - en vrezend dat de tunnel die de Israëliërs begonnen te graven, beginnend vanaf de Klaagmuur en onder de Tempelberg, kort na de oorlog was ontworpen om de fundamenten van de Al-Aqsa-moskee te ondermijnen, de derde heiligste plaats van de islam na de moskeeën in Mekka en Medina in Saoedi-Arabië - Palestijnen en andere moslims kwamen in opstand en veroorzaakten een botsing met Israëlische troepen waarbij vijf Arabieren dood en honderden gewonden vielen.

In januari 2016 keurde de Israëlische regering de eerste ruimte goed waar niet-orthodoxe joden van beide geslachten naast elkaar kunnen bidden, en de eerste hervormingsgebedsdienst voor zowel mannen als vrouwen vond plaats in februari 2016 in een deel van de muur dat bekend staat als Robinson Boog.