Wat was de eerste christelijke natie?

Armenië wordt beschouwd als de eerste natie die het christendom heeft aangenomen als de staatsgodsdienst, een feit waarop Armeniërs terecht trots zijn. De Armeense claim berust op de geschiedenis van Agathangelos, die stelt dat in 301 na Christus Koning Trdat III (Tiridates) werd gedoopt en zijn volk officieel werd christelijk. De tweede, en meest bekende, bekering van de staat tot het christendom was die van Constantijn de Grote, die het Oost-Romeinse rijk in 313 na Christus wijdde met het Edict van Milaan.

De Armeense Apostolische Kerk

De Armeense kerk staat bekend als de Armeense Apostolische Kerk, zo genoemd naar de apostelen Thaddeus en Bartholomeüs. Hun missie naar het Oosten resulteerde in bekeringen vanaf 30 na Christus, maar de Armeense christenen werden vervolgd door een opeenvolging van koningen. De laatste hiervan was Trdat III, die de doop van St. Gregorius de Verlichter accepteerde. Trdat maakte Gregory de Catholicos, of hoofd, van de kerk in Armenië. Om deze reden wordt de Armeense kerk soms de Gregoriaanse kerk genoemd (deze benaming wordt niet begunstigd door degenen binnen de kerk).

De Armeense Apostolische Kerk maakt deel uit van de oosterse orthodoxie. Het splitste zich van Rome en Constantinopel in 554 na Christus.

The Abyssinian Claim

In 2012, in hun boek Abessijns christendom: de eerste christelijke natie?, Mario Alexis Portella en Abba Abraham Buruk Woldegaber schetsen een pleidooi voor Ethiopië om de eerste christelijke natie te zijn geweest. Ten eerste hebben ze de Armeense claim in twijfel getrokken en opgemerkt dat de doop van Trdat III alleen door Agathangelos en meer dan honderd jaar daarna werd gemeld. Ze merken ook op dat de staatsconversie - een gebaar van onafhankelijkheid over de naburige Seleucid-Perzen - betekenisloos was voor de Armeense bevolking.

Portella en Woldegaber merken op dat een Ethiopische eunuch kort na de opstanding werd gedoopt en werd gemeld door Eusebius. Hij keerde terug naar Abessinië (toen het koninkrijk van Axum) en verspreidde het geloof vóór de komst van de apostel Bartholomeüs. De Ethiopische koning Ezana omarmde het christendom voor zichzelf en verordende het voor zijn koninkrijk rond 330 na Christus. Ethiopië had al een grote en sterke christelijke gemeenschap. Historische gegevens geven aan dat zijn conversie daadwerkelijk heeft plaatsgevonden, en munten met zijn afbeelding dragen ook het symbool van het kruis.