Signifying is een combinatie van retorische strategieën die worden gebruikt in Afro-Amerikaanse spraakgemeenschappen - in het bijzonder het gebruik van ironie en indirection om ideeën en meningen te uiten.
In The Signifying Monkey: A Theory of African-American Literary Criticism (Oxford University Press, 1988), beschrijft Henry Louis Gates signifyin (g) als 'een trope waarin verschillende andere retorische tropen zijn opgenomen, waaronder metafoor, metonymie, synecdoche en ironie (de meester tropen), en ook hyperbool, litotes, en metalepsis ([Harold] Bloom's supplement op [Kenneth] Burke). Aan deze lijst kunnen we gemakkelijk aporia, chiasmus en catachresis toevoegen, die allemaal worden gebruikt in het ritueel van signifyin (g). "
Voorbeelden en observaties
"Bovenal, betekenende is een ritualistische praktijk die verschillende functies dient in verschillende Afro-Amerikaanse discursieve en gemeenschappelijke ruimtes. Sommige geleerden definiëren betekenisgeven in de eerste plaats als een door mannen gedomineerde activiteit (de vrouwelijke versie wordt 'specificeren' genoemd). Afro-Amerikaanse mannen in deze verbale kunstvorm richten hun woede, agressie en frustratie op een relatief onschadelijke woorduitwisseling waar ze hun mannelijkheid kunnen vestigen in verbale 'gevechten' met hun leeftijdsgenoten. Deze vorm van betekenis leent zich voor het valideren van een pikorde van dominantie op basis van het resultaat van de verbale uitwisseling ... "Signifying kan de gemeenschap bevestigen, bekritiseren of een gemeenschap opbouwen door de betrokkenheid van haar deelnemers." (Carole Boyce Davies, Encyclopedia of the African Diaspora: Origins, Experiences, and Culture. ABC-CLIO, 2008)
"Vrouwen, en tot op zekere hoogte kinderen, gebruiken meestal meer indirecte methoden van betekenende. Deze variëren van de meest voor de hand liggende soorten van indirection, zoals het gebruik van een onverwacht voornaamwoord in de verhandeling ('Niet wij vandaag komen schijnen 'of' Wie denkt dat zijn laden niet stinken? '), naar de subtielere techniek, van louding of luid-talking in een andere zin dan hierboven. Een persoon spreekt luid wanneer hij iets zegt van iemand die net luid genoeg is om die persoon te horen, maar indirect, zodat hij niet goed kan reageren (Mitchell-Kernan). Een andere techniek om te duiden door middel van indirection is het verwijzen naar een persoon of groep die niet aanwezig is, om problemen te veroorzaken tussen iemand die aanwezig is en degenen die dat niet zijn. Een voorbeeld van deze techniek is de beroemde toast, 'The Signifying Monkey.' "(Roger D. Abrahams, Talking Black. Newbury House, 1976)
"Retorisch, voor de Afro-Amerikaanse gemeenschap, suggereert de strategie achter indirection dat directe confrontatie in het dagelijkse discours zoveel mogelijk moet worden vermeden ... Normaal wordt indirection behandeld als een functie van de taalhandelingen en niet als een retorische strategie in het mondeling discours. Opscheppen, opscheppen, luid praten, rappen, betekenende, en tot op zekere hoogte spelen de tientallen elementen van indirection ... "Terwijl betekenisgeven een manier is om een boodschap te coderen, vormt iemands gedeelde culturele kennis de basis waarop elke herinterpretatie van de boodschap wordt gemaakt. Theoretisch kan betekenen (Black) als concept worden gebruikt om betekenis te geven aan retorische handelingen van Afro-Amerikanen en duiden op een zwarte aanwezigheid. Retorisch kan men ook teksten verkennen voor de manier waarop de thema's of wereldbeelden van andere teksten worden herhaald en herzien met een signaalverschil, maar op basis van gedeelde kennis. " (Thurmon Garner en Carolyn Calloway-Thomas, "African American Orality." African American Rhetoric begrijpen: klassieke oorsprong tot hedendaagse innovaties, ed. door Ronald L. Jackson II en Elaine B. Richardson. Routledge, 2003)